ี่ 3

นใจก็คิดเหมือนกับที่เธอคิด เขาถ

สาวตอบเสียงเศร้า เธอยังคงหวาดกลัวไม่หาย เธอคิดว่าเหตุการณ์เมื่อคืนนี้เธอไม่

ึ้นกอดอก เขาเริ่มไม่พอใจที่หญิงสาวคุยกับเขาแต่ไม่ยอมมองหน

ูไว้เมื่อคืนนี้” หญิงสาวพนมมือเรียวสวยยกขึ้นไหว

แกขนาดนั้นเลยเหรอ” เขายกคิ้วถาม รู้สึกหงุดหงิดขึ

ะ” ‘ย้ำจัง คุณอา คุณอา คุณอา ฟังแล้วไม่มี

” สรรพนามในโลกนี้มีให้เรียกต

ยุโรป แถมเขายังไม่ได้พูดภาษาไทยกับเธออีกด้วย แต่น้ำเสียง

” ไหนๆเธอก็มองว่าเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าอยู่แล้ว เขาจึงตำหน

ยบร้อยคะ” เขาก้มมองตัวเองพลันคิดได้ว่าลืม เพราะ

ีบหมุนตัวเดินเข้าห้องแต่งตัวไป แล้วกลับออก

ะสง่ามาก ชุดที่เขาใส่ดูโก้หรูเธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยว่า

้ให้แล้วอยู่ทางด้านโน้น” เขาบุ้ยหน้าไ

บคุ

อยากได้อะไรที่นอกเหนือจากนี้ ก็บอกแม่บ้านได้เลย แต่ถ้าจะกลับ ให้รอฉันกลับมาก่อน อย่าออกไปไหนคนเดียว เผื่อไอ

ื่อคืนมันทั้งจับทั้งลูบ คิดแล้วเธอขยะแขยงเหลือเกิน ไหนจะสายตา

คนมาเดินเพ่นพ่านแล้วไง ดึกและเปลี่ยวขนาดนั้น ดีนะที่เขาบังเอิญผ่านมาเวลานั

็นได้ชัด กำลังจะพูดแต่เขาชิงพูดด

บชายหนุ่มก็ออกจากห้องไป ทิ้งให้หญิงสาวที่บอบช้ำทั้งกายและใจนั่งเหม่อลอยอยู่คนเดียว

้องใหญ่มากแน่ๆ เพราะดูจากห้องแล้ว กว้างกว่าห้องที่เธออยู่หลายสิบเท่า อะไรมันจะใหญ่อ

เธอหยิบขึ้นมาดูแล้วก็เห็นว่ามันมีหลายชุดเลย มีทั้งกระโปรงทั้งกางเกง ไหนจะชุดช

ห้องน้ำไป เธออาบน้ำเสร็จ จึงกลับออกมา

ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น เธอจึงเดินไปเปิดป

ม่บ้านเดินถือถาดอาหารเข้ามาวางบนโ

บคุณ พร้อมกับยกมือเรียวเล็กของ

้าได้เลย ป้าจะขึ้นมาอีกครั้งตอนอาหารกลางวันนะคะ” แม่บ้านพูดกับเธอด้ว

ุดให้หนูคะ” แป้งฝุ่นยังคงติดใจเรื่องนี้ไม่หาย เธอจ

ฝุ่นคิดว่าหรืออาจจะเป็นเขา ที่เป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ หญิ

งรับประทานอาหารที่แม่บ้านเอามาให้ ในใจก็อยากรู้ว่าบ้านหลังนี

รู้สึกอับอาย และสภาพของเธอตอนนี้มันไม่น่ามองเลยสักนิด หน้าตาที่เขียวช้ำ