พยศเชล

ำเสียงที่ดีใจก่อนจะวิ่งกรูเข้าไปหาพร

จักมิได้เจอ

งค์เหนือหัวพนาสูรย์ทรงรับสั่งให้ปลดปล่อ

หรือมา

รับสั่งให้หม่อมฉันกลับมารั

⁠‿⁠

แต่สงครามจบลง ตอนนี้กลับมามีรอยยิ้มได้อีกครั้ง

มควรแล้ว เขาก็คุกเข่าลงตรงเบื้องหน้าพระธิดาก

ห้พระธิดากรรณา ทรงร่วมโต๊ะเส

ถามเพื่อให้แน่ใจ คิ้วสวยไ

ะ..” กุเรน

อื

อย่างเข้าใจ ก็นางยังเป็นแค่เชล

ห็นอย่างนั้นร่างเล็กก็ลุกขึ้นยืนเต็มความ

าง เมื่อเห็นว่าทางที่กุเรนพาไปนั

ันรึ? ใยท่านกุเรนถึงพาข้ามาทางน

จัดโต๊ะเสวยในซุ้มดอกไม้ ที่

้มดอกไ

่ะ..ซุ้

าอีก ใช่ว่าจะไม่รู้จักซุ้มดอกไม้ที่ว่า ก็ที่นี

ข้อนี้เช่นกัน ..กรรณาเดินตามกุเ

_⁠☉

าดใจ ที่โต๊ะเสวยถูกจัดไว้อย่างสวย

สายพันธุ์ใหม่แปลกตาที่นางไม่เคยเห็นมาก่อน และส่งกลิ่นหอมห

ยพร้อมข้า ในทุก ๆ วัน เผื่อว่าจักต้องปรึกษากันเรื

นกับสิ่งที่เห็น กษัตริย์พนาสูรย์กระ

้าขัดข้องหละเจ้า

ษฎรอยู่อย่างเป็นสุข เจ้าก็คงจัก

่อนจะพูดอย่างใจเย็น ก็แค่ขู่

ปฏิเสธท่านมิได้อยู่ดี..” สีหน้าแง่งอนก็ปรากฎฉายชัด แต่ทว่าใน

พนาสูรย์เอ่ยพร้อมกับผายมือ

⁠_⁠ー”

์อสุราแล้ว เพราะตอนนี้นางเองก็เริ่มหิวขึ้นมาแ

อาแต่ก้มหน้าก้มตากับอาหารที่อยู่ตรงหน้า เพราะกร

ุราตรงหน้าที่จ้องมองมา น

รยากาศช่างน่าชวนฝัน ดวงตาของพนาสูรย์เต็มไปด้วยความชื่นชมและความ

️

ื้อเช้า และมื้อค่ำด้วยกันทุกวัน และทั้งสองก็เริ

าง ที่กษัตริย์พนาสูรย์จะได้มีเ

เรือนของชาวบ้านนอกเมือง จักได้ทำความรู้จักกับเหล่าร

สธได้อยู่แล้วนี่ ” กรรณาปั้นหน้าแง่งอนใส่แล้วถามกลับไ

อยู่ด้านหลังประตูเมืองทิศอาคเนย์(ทิศตะวันออกเฉียงใต

ิจมือเปล่า เขาจำต้องเตรียมความพร้อมหล

าย ไม่ได้มากความ เพราะถึงยังไงการดูแล

ปะกับราษฎรช่วงเพ

น้อยตรงหน้าก่อนจะชวนกรรณาพูดคุย ด้วยน้ำเสียงเป

ขาก็ต้องเข้าป่าออกล่าสัตว์ตามประษาชาวบ้าน

...

จักรับซื้อไว้ให้ห้องเครื่องทำอาหารเจ้าค่ะ.. รวมไปถึ

บการล่าสัตว์เช่นกันหนา แล้วป่าแถบ

รณาเริ่มผ่อนคลาย กษัตริย์

มูป่าหนะเจ้าค่ะ ท่านสนใจจัก

าสนใจ มิน้

ใช่แค่การล่าสัตว์อย่างเดียวหรอก ที่น่าสนใจ จู่ ๆ แก้มเนียนก็ขึ้นสีแดงร

่วมกันมากขึ้น ซึ่งแตกต่างจากช่วงแรก และค

น และเสียงหัวเราะ ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และพวกเขาก็ค้นพ

งทั้งสองมีชีวิตชีวามากขึ้

ซึ้งเกินกว่าจะจินตนาการ เขามองเห็นความแข็งแก

มจินตนาการถึงอนาคตที่จะต้อง

⚜️

ว่าเริ่มจะหลงยัยน

ใจ + เพิ่มเข้าชั