าไปเกือบชั่วโมงแล้ว มัน

ย ซานห

นสิ เธอมาบ

๊ะของเขา ฉันเริ่มถามตัวเองว่าฉันสามารถกินน้ำน

ยเมตร เพื่อไปเรือนลีลาวดีคอฉัน

ือกเทน้ำลงแก้วจนเต็ม จากนั้นก

บสายตาของคุณชายน้อย พร้อมกั

ง อยู่ๆ ก็เงยหน้ามามองด้วยสายตาแบบนั้น ขอกินน้ำแ

็จก็ชายตามองแก้วในมือของฉันนิดหน่อย แล้วก้มห

ำให้ฉั

อยู่ ฉันจึงรินน้ำใส่แก้วในมือ แล้วย

้ำนิดหน่อยแต่ก็ไ

ษมากกว่า มันเป็นโจทย์คล้ายๆ จะเป็นวิชาคณิตศาสตร์แต่ก็ไ

ู้จัก ฉันไม่เคยเรียนเรื่องนี้มาก่อน จะว่าไปคุณชายน้อยก็อายุ 17 แล้ว ต

นสอบได้เกรด 4.00 มาโดยตลอด พวกเด็กในเมืองอาจจะดูถูกว่าโรงเรียนบ้านนอกคอกนาอย่างโรงเรียนของฉันปล่อ

้สึกได้ถึงสายตาอันร้อนแรงกำลังจับจ้องอยู่ ฉันห

อก

ชัน ทั้งสายตาและน้ำเสียงของเขามันน่ากลัวจนฉันขนล

ายก็คว้าแก้วน้ำที่ฉันรินให้ไปดื่ม แต่ดื่มไปได้แค่อึกเ

แทกโต๊ะเสียงดังป

งใช้ไปแล้ว รินน้ำมา

ำไปให้เขาก็เห็น ทำไมไม่ว่าตั้งแต่ตอน

อกให้ซานริ

ที่ไหนมาให้ พอฉันพูดไปแบบนั้นก็ดูเหมือนเขาจะพึ่งน

นี่! ฉันหมดธุระกับเธอตั้ง

า น้ำเพียงแก้วเดียวก็ทำให

กที บ่าวอย่างฉันจะออกไปทั้งที่เจ้านายยังไม่ได้สั่ง

นอนเลยค่ะ เพราะซานเป็นคนรับใช้ในความดูแลของคุณชา

พินก็ได้ แต่วันนี้ฉันรบกวนป้ามาเ

ง สุดท้ายก็ลุกขึ้นยืน แล้วเด

มฉั

ีบเดินต

เขาเดินเร็วมาก ฉันจึงต

่ชั้นที่สอง ส่วนพ่อแม่ของเขาอยู่ชั้นที่สาม ต

็มีตั้งมากมายแต่ก็มีคนอยู่กันแค่ไม่กี่ห้อง ต่อให้สาวใช้ที่มีอยู่ในคฤหาสน์มาอยู่บ้านหลังนี้ทุ

้าน แถวนี้ทางจะแคบกว่าชั้นบนมาก ฉันเห็นประตูเล็กๆ อยู่หลาย

ิดไฟ โดยที่ไม่ได้เดินเข้าไปข้างใน ยังค

่ห้องนี

องเก็บของดีๆ นี่เอง เรียกว่าห้องเก็บของที่เป็นห้องเก็บของจริงๆ เพราะภายในห้องแทบไม่มีพื้นที่ว

้รับอนุญาตให้มานอนในบ้านใหญ่แบบนี้หรอกนะ แต่เพราะเธอคือค

พูด

ย่างฉันก็

่าคนอื่นเขาจะอิจฉา ซานเป็นแค่เด็กอายุ 15 ก็มีโอกาสได้รับ

้เป็นบ่าวรับใช้ของเขาแล้ว จะให้มาตั้งท่าพูดไม่ดีด้วยก็ไม่ได้ สิ่งที่ฉัน

กค่ะ ซานไปนอนที่เรือนลีลาวดีกับป้าอรพินก็ได้ ป้าอร

อนจริงๆ ก็คงต้องนอนอยู่บนข้าวของเครื่องใช้พวกนี้ แล้ว

ธอทันที เร็วที่สุดที่เธอจะวิ่งมาหาฉันได้ก็ค

ย่างนั้นไม่ให้ฉันไปนอนเฝ้าหน้าห้องเขาเ

้น แต่ฉันก็ไม่ก

อนที่นี่ แล้วข้าวขอ

ว่าให้ฉันนอนท

ว้ห้องนี

้ไปห้

องนี้คือห้องเปล่าที่ไม่มีอะไรเลย—

ไม่มีของ ซานขอนอน

ยืนพิงกำแ

นี้ก็มานอนห้องนี้สิ ทำ

ย็นแล้วอธิบายกับเ

งนี้อยู่ใกล้กัน หน้าตาก็เหมือนกัน แต่ห้องนั้นมีของเยอะ ส่วนห้องนี้ไม่

เป็นหรอ ถ้าเรื่องแค่นี้ทำไม่ไ

เดินจากไป จึงต้อง

เขาหลุบตาลงไปที่มือที่ฉันกำลังจับเ

อยู่แล้ว เอ่อ—แต่ของมันเยอะขนาดนี้ ซา

ได้ยังไง ตอนนี้เกือบจะ 4 ทุ่มแล้ว ถ้าให้ฉันคนเดียวขนคงกินเวลาหลายชั่วโมง แล

เธอจะให้ฉัน

ไม่ค่อยพอใจนัก คิดว่าถ้าทำให้เขา

มือปฏิเสธ

้ยังไง เรื่องง่ายๆ แค่นี้เอง ซา

องจิกมาทีนึง แล้ว

ของกองเท่าภูเขา มาอยู่ในห้องเปล่าข

ว่า ทำไมฉันจะต้องมาทำอะไรที่มันไร้สาระแบบนี้ด้วย แต่ฉ

ต้องนั่งอิงของที่ขนเสร็จชิ้นสุดท

ีอะไรให้เลย แน่นอนว่าฉันคงไม่ขึ้นไปถามคุณชายน้อยในเวลานี้อย่างแน่นอน

้าอรพินยืนรออยู่ที่หน้าบ้าน นี่มันเป็นเวลาตี 1 แล้

บเดินเข้

รอยู่ตรงนี้ ทำ

*

ีสิทธิ์มากินหรือใช้ของร่วมกับเจ้านาย แต่พอคิดได้ว่าเธอเป็นเด็กน้อยอายุแค่ 15 เพิ่ง

่าเธอจะใช้แก้วเดียวกันมาให้เขา เขาเป็นโรครังเกียจน้ำลายของคนอื่นเป็นท