ั่งซักผ้ากันอยู่บริเวณนี้ และแล้วคำภาวนาของฉีหลินก็เป็นผลสำเร็จ เมื่อนางเด

พอดีเลยกำลังคันไม้คันมืออยู่พอดี ฉีหลินเดินต่อไปโดยที่ไม่หลบเหลียนฮวาดังเช่นเมื่

ม่ตายอีกหรือ ถึงได้มาเดินลอยหน้าลอ

ายก่อน ใครกันที่อย

้วเจ้าเป็นใคร สำนึกเอาไว้ด้วยนะ ข้าเป็นสะใภ้บ้านใหญ่เ

รย่อมไม่หนักส่วนไหนของเจ้า สะใภ้บ้านใหญ่แล้วยังไง

ม่ใช่เจ้าหรอกรึ นอกจากจะแย่งไม่

น ชั่วช้าด้วยกันทั้งนั้น โสมต้นนั้นเอาไปเถอะข้ายกให้ก็แค่โสมอายุ 5 ปี จะขายได้

แกว่าใครเป็นสัมภเวสี

อาบุญนะหวังฉีหลินคนเมื่อวานได้ตายไปแล้ว ตายไปตั้งแต่พวกเจ้าผลัก

ลงกับพื้นและพุ่งเข้าใส่ฉีหลินทันที แต่ทว่ายังไม่ทันที่นางจะได้เข้าถึงต

ีหลิน แกกล้าถ

ล่ะรู้สึกยังไงบ้างเวลาถูกคนอื่นกระทำน่ะ

บแค่นี้แน่ ข้า

้าคิดว่าฟ้องท่านป้าสะใภ้

าวบ้านที่ซักผ้าเสร็จแล้วกำลังจะเดินกลับหมู่บ้าน ประจวบเห

านสองตายกันหมดท่านถึงจะพอใจหรือเจ้าคะ ท่านยังต้องการอะไรอีก ข้าเองเมื่อวานก็ถูกท่านผลักตกร่องเขาเกือบตายไป

าไม่เคยแย่งอะไรเจ้ามาข้าไม่ได้ทำให้เจ้าตกเขาเสียหน่อยเ

้านนี้ ถึงแม้ว่าชาวบ้านทั้งหมดจะไม่เห็นเหตุการณ์แต่ทุกคนก็เชื่อจนหมดใจว่าฉีหลิ

นั้น สามีนางก็ป่วยติดเตียง คนบ้านนี้นี่

มหมอชุยเห็นว่าฉีหลินตกร่องเขาดีเท่าไ

วยนะ ข้าต่างหากที่ถูกนังฉีหลิน

ินแต่งให้เฟยเทียนนางก็ถูกเจ้ากับแม่ผัวของเจ้ารังแกมาตล

ากนั้นนางจึงเดินกลับบ้านไปด้วยความเดือดดาลและไม่เข้าใจว่าผีห่าตนใดเข้าสิงฉีหลินกัน ทำไมวันนี้มันถึงกล้าต่อปาก

ยนะเจ้าคะ หากพวกท่านมาไม่ทันไ

จ้าเองก็หัดสู้คนเสียบ้างจะปล่อย

ไรไม่ได้มาก หากป้าสะใภ้รู้เข้าน

ม่แยก ๆ บ้านไปเสีย อยู่กับคนเห็นแก่ตัวอย

เสียที่ไหน พวกเจ้าคิดว่านางหลินจะยอมแบ่งอะไรให้น้องสามีหรือ ยิ่งตอนนี้เฟยเทียนเองก็บาดเจ็บ พ

ุณพวกท่านอีกค

าที่ และเดินตรงไปยังลำธารทันที ไม่ได้มีร่องรอยของความอ่อนแออย่างเช่นเมื่อคร

ซักผ้าอยู่ห่างไกลผู้คนเด็กหญิงอายุเพียง 12 ปี ต้องมาทำงานหนัก อาหารการกินไม่พอ

รดาว่าห้ามแยกบ้านกันเด็ดขาดจึงได้ยอมก้มหน้าทนดูลูกเมียถูกรังแก แต่ในเมื่อเห

เหลืออีกเย

นอนพักเจ้าคะ ท่านยังไม่หายดีเลย

เป็นต้องนอนแล้ว ให้พี่ช

่สะใภ้ไม่เคยจับปลากลับไปด้วยสักครั้งและที่สำคัญปลาว่ายน้ำเร็วขนาดนี้ไม่ใช่ว่าใครจะสามา

ถามอะไรออกมา ไม่ว่ายังไงพี่สะใภ้ก็คือพี่สะใภ้

้ได้ หากเราไม่แยกออกจากบ้านใหญ

่ติดที่ท่านพ่อบอกว่าเป็นคำ

อม แต่ไม่ต้องห่วงนะพี่จะหาวิธีเอง พ

อพี่สะใภ

ห้ท่านแม่ต้มน้ำแกง พี่ว่าจะเข้า

อกับพี่รองก็ไม่รู้จะได้อ

ฟ้องแม่สามีทันที และยังบอกเล่าด้วยว่าหวังฉีหลิ

ะยังกล้าเถียงข้าด้วย ทั้งที่เมื่อก่อนมันไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้า

งานของเจ้าให้เสร็จจะได้รีบเอาข้าวไปส่งที่แปลงนา แล้ววันนี้บ้านสองไปไหนก

ให้บ้านท่านอาแยกบ้า

พักกลางวัน หากวันไหนไม่อยากทำก็ให้พวกมันไปทำกันเสียก็สิ้นเรื่อง หากพวกมันไม่ทำก็ไม่ได้รับส่วนแบ่ง ในเมื่อบ้านใหญ่นี้อ

้าวก่อนนะเจ้าคะ แล้วสะใภ้รองไปไหนหร

ไปซื้อของในเมืองเด

งแยกบ้านออกไปโดยที่ไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือไปด้วย แต่หารู้ไม่ว่าฉีหลินเองก็วางแ

่าจะเก็บเอาไว้ให้แต่น่ากลัวว่าจะเก็บเอาไว้เป็นสินเดิมลูกสาว

บตีคนจนต้องร้องหาแม่อยู่ในใจ นางหมายมาดอยู่ในใจว่าจะทุบตี