วเดินอย่างรวดเร
้วยน้ำเสียงสะอื้น“คุณผู
็นแก่ตัวเกินไป ฉันไม่น่า
โทษ
ทรถ ใบหน้าเต็มไปด
ร แต่ในใจกลับเต็มไป
นอยู่