ที่

จจะเป็

ของอะพาร์ตเมนต์แห่งนี้ยังไม่กลับมา ฉันเริ่มรู้สึกกังวลหนักกว่าเดิมที่พวกเขา

ก็มีร่างกายเป็นจิตวิญญาณ หากฉันไม่ต้องการสัมผัสอะไร แ

พักรออยู่ที่นี่อย่าไปไหนซะล่ะ” ฉันหัน

นไม่รู้ว่าจะไปตามหาเด็กผมชมพูที่ไหนดีจึงคิดจะตามหารอบๆ ก่อน แต่พ

อยการที่ได้ติดตามซีโร่มันก็ทำให้ฉันได้เรียนรู้การ

าดอกไม้ในตำนานที่ไม่มีอยู่จริง ซึ่งตามนิทานที่ฉันแต่งขึ้นมาสดๆ ดอกไม้จ

ี่อยู่แถวน

ที่ราวกับภูเขาขนาดย่อมนั่น มีความเ

ักจึงไม่มีร่องรอยอะไรหลงเหลืออยู่เลย ฉันจึงพยายามลอยขึ้นสูงแทนเพื่อให้สามารถมองเห็น

ะไรได้อยู่ดีเพราะฝนที่ตกลงมาหนักและฟ้าที่

ันไล่หาของที่ต้องการในระบบแลกของจนพบเข้ากับแหวนค้นหา

วนก็ปรากฏบนอากาศตรงหน้าของฉัน ไม่มีเวลาให้อ่านวิธีใช้ฉันรีบสวมมันแ

อกมาจากหัวแหวน มันมีจุดสีแดงอยู่หลายสิบจุด ทั้งหมดน่าจะเป็นที่อยู่ของคน

ารบอกรายละเอียดเลยว่าในแผนที่มันคือที่ไหนบ้าง ระยะทางกว้างแค่ไ

ๆ แต่ก็พบเพียงกองขยะกองใหญ่และมีร่องร

รีบค้นหาเด็กคนนั้นที่น่าจะอยู่ใต้กองขยะโดยการรื้อค้นแถวๆ กองขยะที่ถล่มลงมา ฉันไม่สนร่างกา

รียกด้วยเผื่อได้คำตอบกลับมา ร่างจิตวิญญาณของฉันสามารถทำให้คีอาร์ได้ยินเสียงแ

ต่อ ขณะเดียวกันก็ตะโกนเรียกไปด้วย แม้มือจะเจ็

ร

้ามาสะกิดในใจ ฉันหยุดชะงักและเงี่ยห

ที่ได้ยินเสียงทันที และก็พบก

ึมพำทั้งที่หลับตาแน่น คง

กแต่ก็มีแผลเล็กน้อยเต็มตัว คงต้องรีบส่งตัวไปรักษาซะแล้วสิ ฉันรีบวิ่งฝ่าฝนกลับไปทางเดิ

าฉันด้วยสีหน้าแตกตื่นและเป็นกังวล “เลย์บาดเจ็บ!” เขาเอ่ยด้วยสีหน้า

นะ” ฉันทำท่าจะเดินกลับไปที่อะพาร์ตเมนต์ที่เด็ก ๆ

ที่จะพาฮันนี่กลับไปที่อะพาร์ตเมนต์ด้วยตัวเองฉันจึงส่งฮันนี่ให้ขึ้นหลังคีอาร์ เขาคงอยากจะ

าอยู่ในร่างจิตวิญญาณเหมือนเดิม แผลจากร่างเนื้อหา

าออกมา เดี๋ยวก็ได้ป่วยหรอก”

ปยังที่พัก ฮันนี่ที่อยู่บนหลัง

.” ฮันนี่ยิ้มกว้างและกอดคอคีอาร์แน่นขึ้น ฉันที่ตามมาอยู่ข้างๆ จึง

วยชีวิตเธอไว้ทั้งที่คีอาร์เป็นคนแกล้งให้เธอไปเจอเรื่องจนเกือบตาย ในความ

กกว่าเดิมแน่ ฉันว่าฉันได้นางเอ

ล่าพี่ๆ ต่างสายเลือด เมื่อเรื่องของเด็กสาวหัวชมพูหายห่วงแล้วคีอาร์ก็ต้องไปอาบน้ำเพราะตัวของเข

าร์เป็นน้องเล็กอีกคนในบ้านไปแล้วจริงๆ เนื่องจากคีอาร์ได้ช่

ล่โคนี่ออกจากห้องน้ำเพราะเขาต้องการ

ก็ไม่ยอมให้โคลว์อาบน้ำให้เช่นกัน และเนื่องจากฉันไม่สนร่างกายของเด็กจึงไม่เกิดความคิด

จจะอาบน้ำไม่ดี

ไปในห้องน้ำโดยการลอยทะลุเข้าไปและฉ

โชคดีที่ฉันอยู่ในโหมดทะลุทุกอย่าง

ีน้ำ ในตอนนี้คีอาร์เหมือนสัตว์ตัวเล็กที่พยายามขู่และซ่อนตัวในที่ที่ตนเองคิดว่าปลอดภัย การขู่นั่นไม่น่ากลั

ันตอบพลางยิ้มกว้าง “ถูสบู่ร

ไปได้แล้ว” เขาดื้อดึงไม่

ะป่วยเอาได้” ไม่ว่าเปล่า ฉันเข้าไปชิดขอบอ่างอาบน้ำแล

์หน้าบูดบึ้งกว่าเดิ

ักจั

่นอยู่ข้างนอกนะ เดี๋ยวพวกเขา

้ออกไป แน่นอนว่าฉันไม่ไป ปฏิกิริยาตอนนี้ของคีอาร์น่ารักมาก ไม่รู้ว่าเพ

แช่น้ำอุ่นไปก่อนแล้วกัน” ฉันเปิดน้ำให

เองแน่น เขาเงียบและไม่พูดอะไรอีกเลย

ันต้องการไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ให้เขาได้เติบโตขึ้นมาเหมือนเด็กคนอื่น ๆ ทั้งอารมณ์ ความรู้สึก และความคิดฉันจะไม่

ีอาร์เขาก็เริ่มเคลิ้มและเริ่มผ่อน

แต่งตัวอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้ฉันได้กลั่นแกล้ง แค่ก! ฉัน

่วยเขาเช็ดผมที่ยังเปียก เรื่องนี้

ายก็เล่นอยู่ที่ชั้นล่าง ฉันจึงสามารถทำอะไรได้สะดวกโดยไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครผ่านมาเห็นของลอยได

นี้พี่สาวจะสระผมให้นะ”

สายตาที่เหมือนกับกำลังมองโรคจิตมาทางฉัน

สีแดงที่มีจี้เป็นช่อดอกไม้สีสันสดใส คีอาร์มองยางมัดผมที่อยู่ในมือ

ทิ้งก่อนที่มันจะก

ธอก็ไม่ค่อยยาวเท่าไหร่”

ึ้นและชี้มาที่ฉัน ไม่สิ เขาช

ะ” ฉันถอดต่างหูของตัวเองและตั้งใจจะให้คีอาร์ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าคีอาร์ใส่มันไม่ได้และมันยังเป็

เขียนเท่าน

ี้คือโลกโบราณแล้วฉันนำของทันสมัยออกมาใช้แล้วลืมทิ้งไว้ เมื่อของที่ฉันใช้ถูกเจอมันก็จะกลายเป็

้คนในโลกสามารถใช้ของได้ คนที่ใช้พวกมันได้ก็มีเพียงนักเขียนเท่านั้น แ

ิงสัมผัสได้ไม่แปลกแยกสำหรับโลกนั้น ๆ มันก็จะอนุญาตและสิ่งของนั

ม?” ฉันถามย้ำกับคีอ

” คีอาร์ว่ามาอย่างนั้น นั่นหมายความว่า

กันนะ” ฉันเข้าไปใน Writer shop แล้วซื้อสร้อยออกมา จากนั้นฉ

ส่งคำขอไปให้ระบบ มันสแกนสร้อยคอและคำนวณสักพั

าฉันจะไม่ได้จับสร้อยเส้นนั่นแล้วแต่คีอาร์ก็

่าจะไม่มี

เลย์ทำอะไรอยู่บนอากาศ? คุณเหมือน

ิ่งที่ฉันที่เป็นเจ้าของเท่านั้นที่มองเห็น และมันก็เป็นความลับ

ไม่ถามมากไปกว่านั้นราวกับรู้ดีว่าอะไรควรหรือไม

๊งก

ที่คอ เขาเล่นกับกระดิ่งสักพัก ด

กว่านี้แล้วกัน หากเป็นเรื่องที่สามารถรับได้ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่

ันจะต้องไม