่งที่ไม

้สึกยาวนาน กว่าวินเตอร์จะเอาตัวอย่างอุกกาบาตมาได้สโ

ม่ถูกจับได้เสียก่อน อันที่จริงครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาต้องแอบลอบเข้าไปในใจกลางฝูงปรสิตเพราะภารกิจหลั

วอย่างสำคัญที่แอบเก็บมาก็จะสูญเปล่าภารกิจก็จะไม่สำเร็จ ระดับความเครียดจึงต่างกันเล็กน้อย ซึ่งพอได้รับข้อมูลที่ต้องการมาทั้งหมดแล้วสโนว์และวินเตอร์ก็รีบวิ่ง

ไม่มีอากาศหายใจเลย!”

นไปมากกว่านะ” ทหารร่วมทีมเ

้วตั้งเยอะ ไม่มีทางตื่นเต้นกับภารกิจที่ทำแ

ัน วินเตอร์จึงนำหินเรืองแสงสีม่วงออกมาจากกระเป๋า แม้ว่ามันจะเล็กกว่าอั

นเหมือนอ

ฟรอสต์เอ่ยขึ้นม

เสี้ยวอุกกาบาตอย่า

ต่รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลย” ทหารคนหนึ่งกล่า

งกายให้พวกมัน?” วินเตอร์กล่าวอย่างไม่มั่นใจนัก เขายังไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย ถ้าม

วะใหม่” สโนว์กล่าวอย่างมั่น

นคนกล่าวขึ้นมาก่อน “ถ้าสังเกตการณ์ต่อเราอาจจะได้ข้อมูลสำคัญเพิ่มขึ้น แต่การนำตัวอย่างนี้กลับฐานทัพเพื่อน

มากขึ้น แต่ก็มีความเสี่ยงที่ความโลภนี้อาจทำให้พวกเขาถูกพวกปรสิตค้นพบตัวตนระหว่างสังเกตการณ์ และท้ายที่สุดพวกเขาอาจไม่สามารถเอา

นานเกินไปไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเท่าไหร่” ทหารคนหนึ่งออกความคิดเห็น คนที่เหลือพย

กสังหรณ์ใจไม่ดีสักเท่าไหร่” น่าแปลกที่หัวใจของสโนว์ยังเต้นแรงและรู้สึกร้อนไปทั่วร่างกาย จะว่าตื่นเต้นกับเหตุการณ

ว่าในนี้ร้อนและน่าอึดอัดกว่าก่อนหน้าน

์มากนักจนกระทั่งทหารคนหนึ่งนึกบางอย่างขึ้นมาได้

วมถึงฟรอสต์ชะงัก

สต์รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีทันทีเขาจึงรีบพูดขึ้น

หรืออาจจะช้าก็ได้ มันไม่แน่นอน

ินเตอร์ทันทีเพราะตอนนี้พวกเขาไม่ต่างจากตัวดึงดูดฝูงปรสิตข้างล่างให้เข้ามาหา “รีบออกจา

ลที่จะหันปืนไปหาทหารคนนั้น

ฟรอสต์กล่า

อะไร พวกนั

สิต

พวกเขาใช้ซ่อนตัว ไม่ต้องคิดให้มาก พวกเขาถ่วงเวลาพวกปรสิตที่ตามมาด้วยการโยนระเบิดไฟฟ้าปิดกันทางเข้าและวิ่งหนีทันที แต่ทางหนีที่พวกเขารู้จักก

่ารื่นรมย์ขึ้นมา เขาเหลือบสายตามองพวกสโนว์และพวกปรสิตที่พยายามวิ่งตามหลังพวกเขามาและ

ายตานั้นได้ แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่พอใจกับสายตานั่นแต่ก็ไม่ได้นึก

่าข้างหน้า

ยวของสโนว์ สโนว์เข้าใจความหมายและไม่แปลกใจที่คนอย่างวินเตอร์จะตัดสินใจแบบนั้น เขาตัดสินใจที่จะเสีย

ข้อมูลและตัวอย่างสำ

รอดมากกว่าพวกฉ

ากำลังตัดสินใจที่จะไปตายโดยทิ้งเขาไว้คนเดียวงั

กิจที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จ นั่นค

นทางที่นำไปสู่ทางออกเพียงทางเดียวและเมื่อพวกปรสิตวิ่งเข้ามาใกล้และเห็นตัวพวกเขา

ตัดสินใจที่จะเสียสละตัวเองด้วยสายตาที่อ่า

บหนีในตอนที่พวกนั้นด

จอย่างเด็ดขาด เขาโยนของที่วินเตอ

อสต์กล่าวก่อนที่จ

งสี่คนที่เหลือหันหลั