img บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง  /  บทที่ 119 119 : เผือกนี้รับมาแล้วก็ต้องดูแล | 80.95%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 119 119 : เผือกนี้รับมาแล้วก็ต้องดูแล

จำนวนคำ:2759    |    อัปเดตเมื่อ:20/11/2024

นี้รับมาแล้

้ถือว่าจิงเอ๋อร์เล

่ไว้หน้าข้าบ้างเลย”

อสานางได้อย่างไร อีกอย่างน้องสาวสามีของข้า ก็อายุรุ่นร

ี่สาว” ดวงต

—— บทล็อค ——
ดาวน์โหลดแอปเพื่ออ่านต่อ
img

สารบัญ

บทที่ 101 101 : รอดหรือไม่รอด ใช่ว่าอยู่ที่เจ้าตัดสินเสียเมื่อไหร่
บทที่ 102 102 : ฆ่าให้หมด !
บทที่ 103 103 : ท่านพ่อคิดว่าโรงเตี๊ยมนี้มีปัญหา
บทที่ 104 104 : ข้าต้องการซื้อตราประทับของเมืองหยางเป่ย
บทที่ 105 105 : หากพวกเขาถามเล่า ว่าใครเป็นคนประทับตรา
บทที่ 106 106 : เตรียมซื้อเรือน
บทที่ 107 107 : เจ้าไปร่ำรวยมาจากไหน
บทที่ 108 108 : ไม่ต้องกลัว ๆ พี่หญิงใหญ่นิสัยไม่ดี
บทที่ 109 109 : ฆ่าหมูเลี้ยงฉลองกันเถอะ
บทที่ 110 110 : ลิ่มเลือดอุดตันสลายไปหมดแล้ว
บทที่ 111 111 : เจ้าคิดว่านางแสร้งปล่อยเพื่อจับหรือไม่
บทที่ 112 112 : ใครมันไม่กลัวตายก็มาสิ
บทที่ 113 113 : คนแซ่ฉีเข้าไปชิงเอาเนื้อสัตว์มา
บทที่ 114 114 : ข้าอยากเป็นเจ้าของเฉย ๆ ไม่ได้รึ
บทที่ 115 115 : ท่านลุงจ้าวข้าอยากหลอมอาวุธ
บทที่ 116 116 : นางตบคุณหนูใหญ่ฉีปากฉีกเลือดกระฉูดเลย
บทที่ 117 117 : แรงตบไม่เท่ากันจริง ๆ
บทที่ 118 118 : ตรอกของเรามีผู้กล้ากับเขาแล้ว
บทที่ 119 119 : เผือกนี้รับมาแล้วก็ต้องดูแล
บทที่ 120 120 : เหตุใดไม่ขอข้าเล่า
บทที่ 121 121 : สรุปท่านต้องการเงินเท่าใด
บทที่ 122 122 : ท่านป้าข้าอยากกินโร๋วเจี๋ยหมัว !
บทที่ 123 123 : หากเราฆ่ากบฏ ก็ไม่ผิดสินะ
บทที่ 124 124 : พี่ใหญ่ท่านต้องแก้แค้นให้ข้านะเจ้าคะ
บทที่ 125 125 : ไม่คิดเงินจริงหรือแม่นาง
บทที่ 126 126 : มีเสือหมอบมังกรซ่อนในกลุ่มพวกเขา
บทที่ 127 127 : หากอยู่เมืองหลวง ข้าขายขวดละหนึ่งพันตำลึง
บทที่ 128 128 : ลอบวางเพลิง
บทที่ 129 129 : เผามาเผากลับไม่โกง
บทที่ 130 130 : ข้าแค่จะไปลอบเผาร้านเผาเรือนคนแซ่ฉี
บทที่ 131 131 : กรรมตามสนองชัด ๆ
บทที่ 132 132 : เทศกาลตรุษจีน
บทที่ 133 133 : ใช่ ๆ เป็นราษฎรเหมือนกันทั้งนั้น !
บทที่ 134 134 : ป้าหลิวหากข้าถือโคมไฟจะดูน่าเกลียดหรือไม่
บทที่ 135 135 : พวกลักพาตัวเด็กและสตรี ตามงานเทศกาลไปขาย
บทที่ 136 136 : นี่เจ้าตีข้าทำไม !
บทที่ 137 137 : คนนี้เมียหัวหน้า
บทที่ 138 138 : แม่ข้าตาสว่างแล้วสินะ
บทที่ 139 139 : ทั้งหมดล้วนแต่โกหกทั้งสิ้น !
บทที่ 140 140 : ขยันผิดที่สิบปีก็ไม่รุ่ง
บทที่ 141 141 : ต้องเล่นใหญ่เสียหน่อย
บทที่ 142 142 : เรื่องราวชีวิตของคนแซ่ฉี จบลงเพียงเท่านี้
บทที่ 143 143 : ขนสมบัติของเจ้ามาเป็นขบวนเลย
บทที่ 144 144 : เช่นนั้นเรียกท่านพี่ได้หรือไม่
บทที่ 145 145 :มาตกลงเรื่องงานแต่งกันเถอะ
บทที่ 146 146 : หยางเป่ยจวิ้นจู่
บทที่ 147 147 : เหมยเอ๋อร์นี่คือเมืองของแม่เจ้า (จบ)
img
  /  2
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY