กรู้ เธอก็ยังใจดีเล่าให้ฟังหมดเปลือกเพราะเป็นพวกปากไม่มีหูรูด ไหนยังพูดเป็นต่อยหอ

พวกชอบเซ้าซี้ เรื่

ลับลมคมในกับเพื่อนสนิท ทำไมเธอถึงไม่ยอมพูดออกมาว่าไ

ให้บาริสต้าสาวผินหน้าไปมอง หล่อนฉีกยิ

ดร้านเรียบร้

ขนมแล้วด้วย หนูจัดการทุกอย่างไ

ม้ล้างมือเพื่อทำงานของตน ตั้งแต่อัปสราลาคลอดเขาก็ไม่เคยทิ้งร้านให้ชื่นพธูดูแลคนเดียว คอยเข้า

ัปสรา จึงเป็นที่ไว้

สนทนาตอบเขาก็บุ้ยหน้าไปทางโต๊ะที่อยู่ใกล้ๆ กับเคาน์เตอร์ ซึ่งเป็นโต๊ะประจำของพนักงา

่เดี๋ยวค่อยกิน

ลูกค้าก็คว้าสมาร์ตโฟนมาเล่นฆ่าเวลา เขาว

งทักไปคุย คุณแม่บ่นอึดอัดท้อง

ว่าจะซื้ออะไรร

ไว้คลอดแล้วค่อยไปซื

พี่ก็ค

างชวนคุย “ถ้าหนูมีลูกก็อย

ือถือไปมองหญิงสาวข้างกาย ก่อน

ากกว่าลูกสาว ถ้ามีลูกก็อยากมีลูกชา

ิงๆ ไม่ต่างอะไรกับเมื่อตอนงานแต่งของพินรีเลยสักน

ต่ง เขาไม

รับช่อดอกไม้จากเจ้าสาวถึง

้อยๆ “ก็คิดเผื่อ

ต่แฟนยังหาไม่

งคาดโทษ “เดี๋ยวก็หาได้ค่ะ สวยๆ แบบหน

ชยินนั้นเหมือนพี่น้องที่สามารถคุยเล่นกันได้ ด้

มันมีแต่คน

ำไมอยู่ใกล้แค่นี้แต

็นพูดไ

ปกครองต่อ “ดูทำหน้าเหมือนเด็กถูกขัดใจ แล้วไปตัดผมสั้นเ

ามุ่ยกว่าเด

ับเด็กป.สอง ลุงม

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากฮึดฮัดใส่ไปตามประสา ทว่าเสียงกริ่งที

ักษุล้วนแล้วแต่เป็นคนที

ก็นึกว่าจะไม่ได้เห็นคุณน้องรักมาที่ร้านอีกแล้ว” ก่อนหันไปทางสองหนุ่มเพื่อนซี

ี่หนึ่งในนั้นได้ปรายสายตามาทางบาริสต้าตัวน้อยเจ้าของผมสั้นระลำคอ ริมฝีป

ะที่อยู่มุมในสุด เว้นก็แต่สด

่นๆ ก็กลับคอนโดฯ กันหมดแต่รู้สึกหิวน

ำงานกับท่านสส. โดยประจำตำแหน่งขับรถให้แก่ผู้ชำนาญการทั้งสอง ด้วยเหตุนั้นเขาจึงไม่ได้แว

อบใ

ลางปล้อง “พี่ยี่จะกินอะไรค

รสโซ่ ส่วนเฮียตงวันนี้เห็นว่าอยากด

อเค

่างชงเอสเปรสโซ่เข้มๆ ให้พวกหนุ่มๆ คนที่มีเชื้อจีนไหลเวียนในเส้นเ

ฯ - ปราจีนทุกสัปดาห์แบบนี้” ตอนนี้พี่ชายของเขาก็อยู่ที่บ้านเกิดของภรรยาที่หลังจากแพ้ท้องหนักจึงขอกลับไปอยู่ที่บ้าน เป็

ปยิ้มไป “ดีแล

ลูกสักสองคน แต่เป็นแบบนี้พ่อเ

่มันเครียดมากเลยที่น้องพิเป็นแบ

พี่พิได้มีลูกคน

หลลื่นเพราะค่อนข้างสนิ

น้องเชยท้องแล้วยังไงก็ไม่ยอมลางาน สส. เขาก็อยากให้อยู่เฉยๆ แต่รายนั้นฟังใครที่ไหนล่ะ นี่ถ

ล้วเมื่อกี้คุยอะไรกันอยู่ครับ น้อ

ๆ อย่างนึกขบขัน “แกล้งไปเรื่อย ก็ดูเด็

้นมา “พอเลย ป.สองอะไร

นป.สา

พี่นี่จ

้ว ชื่นพธูจึงไม่ต่อล้อต

ใส่ลูกค้าร่างสูง

นพวกเฮียเขาเราลองไปถาม

อเค

ีรอยยิ้มบางๆ เปื้อนอยู่บนกรอบหน้านวลสวยอยู่ตลอดเวลา กระทั่งเดินมาถึงที่หม

ส่วนเอสเปรสโซ่ของคุ

รียบสนิท เขาพยักหน้าข

เจ้าของแก้วชามะนาว

ี่ยากจะคาดเดา ก่อนหย

มหนูที่เป็นคนขายหนูก็ต้องบอกว่าอร่อยอยู่แล้ว

ถ้าอย่างนั้นพี่

่อของทางร้านให้ลูกค้าได้เลือก

ื่นคิดว่าอร่อย พี่