12 # ไม
องเอาไว้ พิมพ์เพทายก็นั่งเงียบตลอดทางกลับไปที่ลำป
รยปรายที่กระจกรถอย่างเลื่อนลอย ยิ่งรถวิ่งไปไกลเท่าไหร่ พิมพ