องพี่สาวที่มองมาอย่างคาดหวังเขาก็จำต้องเ

ใจเช่นกัน เพราะเครื่องปรุงที่มีอ

ถ้วยเพียงช้อนเดียวก็ตักเพิ่มจนเต็ม

วย” ชิงหลิงนางกระตือรือร้นหาถ

ล้ว เขาก็รีบนำอาหารของชิงหลิงไปให

่ลองกินเป็นคนแรกก็ร้

ิดว่ารสมือของบุตรสาวจะดีเพียงนี้ นางเปลี่ยนกระดูกหมูที่แสน

งมานั่งแย่งบิดามารดากินอีกชามหนึ่งด้วยซ้ำ

ช้ชีวิตปกติเช่นเดิมเพื่อดูแลบ

กำลังนั่งกินข้าวอยู่ที่ห้องโถงสองคนแม่ลูก จ้าวเจ๋อหยวนที่ไ

าะไม่คิดว่าจะรูปงามเช่นนี้ ทั้งยังรูปร่า

นางที่กำลังจะเอ่ยถามว่าเขากินข้าวมาหรือยังอย่

มาทำความสะอาดเร

ถูกสาดด้วยน้ำเย็น ไม่อ

ไม่ได้ เพราะเข้ามาเจอหน้

ให้จ้าวเยี่ยนต่อ สองแม่ลูกกินข้าวกัน

ชิงหลิงนางจะออกมารับอย่างดีใจ ทั้งเนื้อตัวของนางก

เหมือนที่เคยทำ แต่ชิงหลิงเพียงปรายตาไป

๋อหยวนปัดความคิดนั้นทิ้งไป เพราะทุกครั้งนางโวยวายจะกลับไปอย

ีกนางเช่นเดิม แต่หางคิ้วก็ต้องกระตุ

่เก็บกวาดห้อ

้าเข้าห้องท่

นวายในห้องของเขา แต่ชิงหลิงที่รู้วันกลับเรือนของจ้าวเจ๋อหยวนดี นางจะเก

ดังด้วยแรงโทสะจากคำพูดของชิงหลิง

กันสองแม่ลูกดีๆ ก็กลับมาทำให

ัว ปกติจ้าวเยี่ยนจะไปนอนกับบิดาเมื่อเขากลับมาที่เรือน แต่คร

วันที่นางมาอยู่ที่นี่ สองแม่ลูกก็นอนกอดกันแทบจะทุกค

มาดึงประตูห้องนอนของนางออก แล้วเดิ

ยู่ว่าอาเยี่ยนหลับแล้ว

ยของมารดาหายไปเขาก็ตกใจตื่น แล

จะสนใจอาเยี่ยนเช่นนี้ หรือต้

ข้าทำให้ท่านคิดว่ากำลังเรียกร้องค

ียจ โกรธแค้นทั้งหมดก็เหมือนจะเพิ่มมากขึ้น

ราะมือของเขาเล็กกว่าต้นแขนของนาง มันเหม

้าไปแล้ว กล้าใช้ความรุนแ

๋อหยวนจึงปล่อยมือออกจากแขนของนาง ช

รุษเช่นนี้ได้อย่างไร หากเป

บางอย่างขึ้น ชิงหลิงจ้องมองไปท

ียจข้า เช่นนั้นก็

สาทเปล่าๆ สู้แยกย้ายไปเริ่มต้นใหม่ให้จบๆ ต

วิตอย่างอับอายเช่นนี้ หากเจ้าไม่ทำเรื่องไร้ย