ั้นเหรอ?”ฉันพึมพำกับตัวเองและพยายามนึกเรื่องราวเมื่อตอ

่องของเขาให้ฉันฟังหนิเมื่อตอนที่เขาแขนหักและต้องไปนอนที่โรงพยา