ดจริงห
ื่อได้สบรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาหั
อนว่า
อที่กังวลมากไปเอง ให้หลี่อันเฉิงนิสัยร
มลมหายใจเสียงทุ้มต่ำแหบพร
องหลัง