img ซาเปีย ภาคเสียงกระซิบจากสายน้ำ  /  บทที่ 1 โรงยาสารพันโรค | 2.44%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน
ซาเปีย ภาคเสียงกระซิบจากสายน้ำ

ซาเปีย ภาคเสียงกระซิบจากสายน้ำ

ผู้เขียน: ยารักษาโรค
img img img

บทที่ 1 โรงยาสารพันโรค

จำนวนคำ:4096    |    อัปเดตเมื่อ:14/03/2025

่านเหนือวิหารโบราณอันสูงตระหง่

ๆ มองแสงจันทร์สาดส่องผ่านช่องหน้าต่างด้านบนวิหาร แสงสาด

ญญาณสีเหลืองอ่อนนับร้อยดวงของเหล่า

ไปมาราวกับพวกเขารับรู้ได้ถ

มยินดีอย่างยิ่ง....ราวกับสิ่งที่

าพออกอย่างบางเบา “พวกท่านยินดีกันเช่นนี้!!

รับจากเหล่าดวงวิญญาณของบรรพบุรุษ

*****************

ือนย่อย ๆ นับร้อยหลัง แต่ละหลังถูกออกแบบอย่างประ

ุ่งสู่โดมสีแดงอิฐปนสีส้มที่ตั้งตระหง่านอยู่ ณ ใจกลางคฤหาสน์

ตั้งของคฤหาสน์ของตระกูลเก่าแก่เกือบจะที่สุดในดินแดนแห่งนี้

ชราผมสีดอกเลาพึมพำกับ

ือนหลังใหญ่ แล้วจึงตะโกนเสียงดังก้

ตระกูลเกเลน เสียงเอะอะโวยวายของสาวใช

ยดสีจากการสับไหว เสียงตะโกนตอบกลับไปม

นึ่งดังมาจากเรือ

อีกเสียงตอบกลับมาจ

าง ๆ ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีเป็นยามเย็น แสงอาทิตย์ส่องสะท้อนกับโดมสีแดงป

*****************

ลังลาลับขอบฟ้า พื้นท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนสีจากสีแดงส้มเป็นสีฟ้าคราม เหล่าชาวบ้าน

่งพลังของ ‘ปฐวีธาตุ’ ทำให้ดวงดาวตารัคอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพย์ในดิน บริเวณต่าง ๆ จึงมีแร่ธาตุ

ยกพวกเขารวม ๆ กันว่า ‘ไซทอบ’ พวกเขามักแวะเวียนมาที่ดาวตาร

วยใจเต้นรัว เธอรู้สึกตื่นเต้นกับสินค้าที่แปลกตาจากดาว

นี่เอง” เสียงหวานของมามู

ยอารมณ์ตกใจ เธอลนลานจนหันไปทางซ้ายทีหนึ่ง แล้วกลับมามองทาง

มีหรือจะไม่รู้ทัน… เธอรีบคว้าข้อ

?” มามูมองหน้าเจ้าน

ก็ปรากฏขึ้นบนดวงหน้าหวาน เธอค่อย ๆ ดึงมามู

่อไม่สามารถขยับได้ สายตาของเธอแสดงความหวาดกลัวขณ

ไปมาอย่างไร้รูปร่างชัดเจน ดวงตาแดงสองจุดมองมาอย่างเย็นช

าเหลืองอร่ามราวกับสามารถมองดึงจิตวิญญาณของคนอื่นได้ ปากเต็มไปด้วย

อ เธอก้าวเดินไม่ออก เอ่ยด้วยน้ำเสีย

บหัวเราะท่าทางตื่นตระหนกของ

ำด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาเริ่ม

ีรุณเดินมาจับมือคนสนิทแล้วดึงเธอมายืนด้านหลั

อน ทุกคนเลยตามหาตัวคุณหนูจนวุ่นว

คำบ่นของผู้อาวุโสแทราก็พา “แค่คิดก็สยอง” มือบ

่าจะมีเรื่องด่วน เห็นท่านกล่าวว่

ครู่หนึ่งก่อนจะทำท่าทางขนลุ

” เมื่อไม่มีคนกำกับเหล่าไซทอบ มามูก็ยิ่ง

ยวต่ออีกสักนิดให้คุ้มกับที่ต้องนั่งฟังเสียงท่านแทราบ่นหน่อยล่ะกัน”

*****************

าสารพ

แต่มีชื่อเสียงในด้านคุณภาพของตัวยา โรงยาแห่งนี้ยังมีตำรับยาเป็นข

ยงในความเย่อหยิ่ง ขายยาราคาแพงและม

แปลกใจ พวกเธอค่อย ๆ แทรกตัวผ่านฝูงชนเข้ามาในร้านแล้วตรงไปยังหล

สารพันโรค เขาเป็นคนที่ตามตัวยากและค

ณนั้นเป็นข้อย

น้อม “คุณหนู…ท่านมาพอดีเลยครับ” เขายิ้มอย่างเคารพแต่ก็เต็มไ

มองหน้าเคลอีกครั้ง หญิงสาวเกิดคำถามมากมายขึ้นมาในทันที “ร้

นทะลุเพดาน ตอนนี้สมุนไพร 1 กิโลกรัมราคาเท่าทองคำ 1 กิโลกรัม….นี่

ขาก็ต้องมาซื้อยาจากเราอยู่ดี ปรับขึ้นราคาเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าเลยค่ะ…คุณเ

นยิ้ม ๆ “ใช

ือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง “ถ้าเราขึ้นราคาสินค้า แล้วยังสามารถหาวั

ธออาจจะทำได้ ดังนั้นแทนที่พวกเธอจะตรงกลับคฤหาสน์ตร

กเรานั้นกลับขาดแคลนสิ่งอื่น ๆ โดยเฉพาะน้ำที่จำมีความเป็นในการทำเกษตรกรรม ตารัคจึ

กแห้งที่ชาวไซทอบเพศชายชาวโทรลล์ เขามีร่างให

กแห้งกองนี้เท่าไรคะ?”

าคา 1 บาททองคำครับคุณลูกค้า

ณหนู” มามูแอบกระซิบ

งท่าทางตื่นตกใจแล้วแปรเปลี่ยนเป็นท่าทางน่าสงสาร “

ย่างตื่นตระหนก มือที่ถือสมุนไพรเริ่มสั่นเล็กน้อย “ผมไม่รู้ไ

พี่…ไม่ใช่ค่ะ…พอดีพ่อของเพื่อนห

องขยิบตาแทบหลุดกว่ามามูจะแสดงท่าทีเข้าใจ “ใช่ค่ะคุณพี่…ช่วงนี้คุณพ่อมีความจำ

มียา วันนั้นคุณลุงจะทรุดทันที…” นีรุณรีบเสริมขึ้นอย่างรวดเร

ริ่มสะอึกสะอื้นเสียงดังอย่างจงใจ เธอใช้มือปาดน

เกิดอาการแสบขึ้นมาจริง ๆ น้ำตาจริ

ห้อย่างสมจริงจนมามูตกใจ “พวกเรากำลังคิดกันว่าจะไ

ขึ้น เธอหันหลังแล้วแสร้งส่งสัญ

คร จึงพยายามกลั้นหัวเราะการแสดงที่สมจริ

เบา ๆ จะรู้สึกว่าดวงตาทั้งสองของเธอตอนนี้น่าจะบวมแดงปูดขึ้นมา น้ำตาไหลลงมาเปรอะข้างสองแก้มทันทีด้วยความเจ็บ “พวกหนูน

ๆ แล้วค่อย ๆ สัมผัสแผ่วเบา มองมามูด้วยดวงตาบว

้นหัวเราะไม่อยู่แล้ว แต่ก็ตอบตามบทบาทที่คิดว่าเจ้านายต้องการให้

ำตาของเธอแล้วก็เริ่มรู้สึกสงสาร ดวงตาสีเขียวของเขาสลดลงและน้ำเสียง

ดัก รอยยิ้มมุมปากค่อย ๆ เผยออก “พวกหนูคิดกันมาหลายรอบ

นก่อนจะเสนอข้อเสนอบางอย่าง “ถ้าใช้ปริมาณเยอะ ๆ พวกคุณลองไปรับต้

ห้พวกหนูได้ไหมคะ?” นีรุณพยายามกดน้ำเสียงตื่นเต้นลง

าคนกลางอีกทีนะครับ” พ่อค

วดเร็วแล้วถามกลับอย่าง

ตอบกลับอย่างไม่ทันตั้งตัว “เอ

สวนกลับอีกครั้ง “เรา

บ” เขาตอบออกไ

้าย “ขอบคุณมากเลยนะคะ” แล้วเดินจากออกมา ปล่อย

*****************

กคุณหนูมาแต่เล็กยังหลงเชื่อ หลงสงสารคุณหนูเ

่งดวงตาบวมแดงจนแทบจะมองไม่เห็นมองมามู “ไม่ได้แกล้งมามู ฉันแสบตาจริง ๆ คิดว่าน่าจะแพ้

้วยท่าทีตกใจและเป็นกังวล “ทำไมคุณหนูไม่บอก

บไปทั่วรอบดวงตา “มันแสบมากจริง ๆ มามู เหมือนมีไฟเผาอยู่

*****************

ำให้ทั้งสองสาวลืมคนสำคั

ือคะ?” เสียงแหบแห้งของ

รา นีรุณถอยหลังกรูไปด้านหลังชิดติดกำแพง พยาย

อ่ยอย่างเบา ๆ ก่อนจะโผล่หน้ามาดูหญิง

ๆ พูดพึมพำเบา ๆ

img

สารบัญ

บทที่ 1 โรงยาสารพันโรค บทที่ 2 การเป็นผู้ให้มีความสุขแบบนี้เอง บทที่ 3 พิษประหลาด บทที่ 4 บ้านเลขที่ 24 บทที่ 5 โรงค้าทาส บทที่ 6 การปะทะที่สมน้ำสมเนื้อ บทที่ 7 มีนัดกัน บทที่ 8 ต้อนรับสู่คฤหาสน์เกเลน บทที่ 9 บทพิสูจน์ บทที่ 10 ตื่นจากฝัน บทที่ 11 ทำหน้าที่ครั้งแรก
บทที่ 12 ทำหน้าที่ครั้งแรก
บทที่ 13 เจรจาการค้า
บทที่ 14 บังเอิญมีโรคระบาด
บทที่ 15 การเจรจาที่ไม่ลงตัว
บทที่ 16 ค้นพบดาวบอร์น
บทที่ 17 เพื่อนที่ไม่เท่ากับเพื่อน
บทที่ 18 เรื่องราวใหญ่กว่าที่คิด
บทที่ 19 หนุ่มชาวบอร์น
บทที่ 20 อารมณ์สีเทา
บทที่ 21 โรงหมอ
บทที่ 22 เกลียวคลื่นสีผสม
บทที่ 23 คนยังอันตรายกว่ายาพิษ
บทที่ 24 ผมก็คือน้ำ น้ำก็คือผม
บทที่ 25 ค่าเสียหายที่แสนเจ็บปวด
บทที่ 26 แหกคุกช่วยไซทอบ
บทที่ 27 ขอแลกเปลี่ยน
บทที่ 28 เพื่อยาถอนพิษ
บทที่ 29 เจราจาธุรกิจบนโต๊ะอาหาร
บทที่ 30 ความสับสน
บทที่ 31 หนังสือโบราณ
บทที่ 32 การจากลา
บทที่ 33 เพราะเรานั้นจุดยืนต่างกัน
บทที่ 34 ผิดหวัง เสียใจ แค้นใจ
บทที่ 35 ได้กลับบ้าน
บทที่ 36 ถ้าไม่อยากเสียใจ อย่าคิดลองใจใคร
บทที่ 37 ในความขาดมีความสมบูรณ์ ในความสมบูรณ์ซ่อนความขาด
บทที่ 38 เศษแก้วบาดยังไม่เจ็บเท่าสายตาคน
บทที่ 39 เมื่อทิฐิลดลง ความสุขก็จะเพิ่มขึ้น
บทที่ 40 ผูกผันมั่นใจ เข้าใจเคียงคู่
บทที่ 41 ดินแดนแห่งความรักและเสมอภาค
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY