เกาะลอยอยู่ เขาตัดสินใจคว้าองุ่นลูกหนึ่งส่งเข้าปา

ลวเอ่ยชมไม่ขาดปาก ทั้งยังรู้สึกว่าตนเองก็ปล

วของเครื่องใช้หรือไม่อย่างนั้นข้าก็ขอแลกเปลี่ยนเป็นเงิน จะได้หาซื้อของได้เองในภายหลัง” มู่สี่เสิ

แล้วอย่างไร หากกลับไปแล้วเจ้าถูกกระแสน้ำกลืนกินไปเล่า?” เกาโหลวพยายามชั

ป่า กระรอก กระต่ายอะไรพวกนี้เท่านั้น เสียดายที่ข้าจับพวกมันมาเป็นอาหารไม่ได้” ยิ่งพูดมู่สี่เสินยิ่งรู้สึก

เหยาจีสวมใส่ได้คนละ 2 ชุด พร้อมกับหวีไม้เล่มหนึ่ง นอกจากนี้พวกเขายังได้รับถ้วยชามตะเกีย

ผลไม้เป็นของแลกเปลี่ยนกันตามใจชอบ สร้างค

็นผักผลไม้ที่ไม่สามารถปลูกได้บนเกาะ ถ้าพวกเจ้ากลับไปแล้วเอามาขายให้เราได้อีก เราก็จะรับซื้อเอาไ

ใจจะส่งตัวเด็กๆ กลับไป หากสองพี่น้องอยู่รอดปลอดภัย ตนก็ห

้และเถาวัลย์ เขาต้องขยายมันให้ใหญ่กว่าเดิม ต้องใช

ีเรือเก่าอยู่ลำหนึ่ง ครั้งนี้จะให้เจ้าขอยืมไปใช

ผลไม้มากเพียงใดจึงจะซื้อเรือของท่านได้ลำหนึ่ง” ไม่มีสิ่งใดที่มู่สี่เสินอยากได้มากเท่า

ม่ได้คิดจะขายมันออกไปแต่อย่างใด แต่หากเจ้าต้องการ

หลือได้ที่ใดกันขอรับ ขอเพียงท่านอาบอกม

ขอให้เจ้าขายผลไม้บนเกาะให้กับหมู่บ้านของข้าเพียงแห

้านอาศัยอยู่รวมกัน ทุกครอบครัวหาเลี้ยงปากท้องด้วยการเป็นชาวประมงเป็นหลัก แต่จำนวนปลาในทะเลก็หา

อีกสามหมู่บ้าน หรือหากผลไม้มีจำนวนมากเท่าภูเขาอย่างที่มู่เหยาจีกล่

กับพวกเราไม่น้อย ข้ารับรองว่าพรุ่งนี้ข้าจะกลับมาอีกครั้

านจิงไห่แห่งเกาะจิงเหมิน ย่อมเป็นช่วงเวลาที่จะ

ำติดตามเรือเก่าของสองพี่น้องไปห่างๆ เพื่อคอยให้ความ

หัวใจที่เต้นกระหน่ำ ทั้งหวาดกลัวแทนสองพี่น้องแซ่มู่ ทั้งอยากเห็นกับตาว่าเ

องที่พวกเขากล่าวเป็นเ

งรอยของการสร้างที่อยู่อาศัยมาก่อน ก็อาจจะจริงกระมัง เจ้าอย่าลืมสิ เราสองคนก็เป็นตัวตนที่มนุษย์ไม่เคยพบเห็นมาก่อนเช่นกั

คราวแรกหลายเท่าตัว ขากลับมู่สี่เสินถึงกับรู้สึกว่าแม้แต่กระแสน้ำก็ยังเป็นใจกับพวกตน เขาไม่ได้เหน

ือระยะทางอีกเพียงไม่ถึงครึ่งลี้เด็กแซ่มู่

ลื่อนตัวเรือเข้าไปใก

นอดีตจะถูกลบล้างไปแล้วก็ได้ เราอา

ที่ปั่นป่วนกะทันหันอย่างไร้ร่องรอย ลมทะเลที่นิ่งสนิทผืนน้ำที่เคยสงบราบเรียบอยู่เมื่อครู่

รุษร่างใหญ่ 6 คน จ้ำพายกันไม่ยั้งมือ ไม่กล้าแม้แต

เรียบนิ่งดังเดิม เกาโหลวถึงกับหน้าซีดเผือ

ลากเรือขึ้นไปไว้บนหาดทราย ส่วนมู่เหยาจีก็โบ

องเชื่อ คลื่นบ้าอะไรจะเกิดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ซ้ำยังเฉพาะเจาะจงเข้ามาขวา

ใหญ่เกิดขึ้นเฉพาะบริเวณที่เรือสามลำลอยอยู่อย่างเห็นได้ชัด ตำนานเรื่องเกาะลอยน่าจ

เฉพาะเราสองคนที่เข้าออกที่นี่ได้ เราก็จะปลอดภัยจากอันตรายรอบด้าน” มู่สี่เสินยิ้มก

มใส่เสื้อผ้าที่สะอาด เท่านี้ข้าก็พอใจแล้ว" มู่เหยาจีหอบเอาตะกร้าสานที่

านก็จะเติบโตไปตามวัย กิริยาของนางอย่าว่าแต่เป็นมนุษย์เลย อยู่บนแดนสวรรค์ก็ยิ่งไม่งาม แต่จะให้เขา

้นมากองไว้ที่แนวชายป่า เขายังไม่คิดกลับเข้าไปในป่าจนกว่าน้องสาวจะอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ และนี่ก็เป็นกฎ