บสอดรู้สอดเห็น ก่อนจะรีบเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปยังจุดจอดรถ

ซีนที่ถูกตัดเพราะพี่น

บนาวี ที่ฉันตัดเพราะอยากดูพฤติกรรมของแกว่ายังเที่ยวกลาง

ซีนไม่ย

ื่อคนอย่างแกไม่คิดจะหาเงินเอง

่อ! ฮั

ินสุรุ่ยสุร่าย ต้องอดทนไปอีกสามเดือน ที่สำคัญ

ัญช่วงนี้เป็นฤดูฝน ดินเลนตามพื้นถนนจับตัวกันเป็นก้อน

จกรรมอาสาสร้างห้องสมุดให้โรงเรียนบนดอย ทุกคนสามารถอดทนกับความลำบ

ยว เธอทั้งบ่นทั้งโวยวายบอกจะลงกลา

างแต่ไม่พูดจากันสักคำ ต่าง

่าสองคนนี้ไม่รู้จักก

ายก็ทำเอานาวีถอ

ข้ามาจอดหลายคัน ต่างพากันวิ่งมาต้อนรับผู้ใหญ

องก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง สรานีเห็นน้ำเปล่าที่อยู่ในแก้วน้ำดูท่าทางไม

ฉันไม่ก

งผู้ใหญ่ใจดีที่มาบริจาคข

างตกใจไปตามกันๆ นาวีสงสารจับใจย่อตัวลง

ันถึงขนาดนี้” คิ้วหนาบนใบหน้าหล่อคมขมวดมุ่นด้ว

เด็กนี่ยังคะยั้นคะ

ใจร้ายใจ

้าด่าซ

เชิญกลับไปนอนสบายๆ ที่โรงแรมในตัวเมืองได้เล

หมดความอดทน เอ่ยปากไล่

ิงแบบนี้เขาไม่มีทางเอามาเป็นแม่ของลูกอย่างแน่นอน ต

คำว่า ‘บุญคุณ’ ที่พ่อของเขาต้องชดใช้ให้กั

จริญก็เข้าไม่ถึง” สรานีเบะปากแผดเสียงลั่น ก่อนจะหม

ยที่ก้มหัวเอ่ยปากขอโทษชาวบ้านกั

่วยพนักงาน ชาวบ้าน รวมถึงบรรดาครูอาส

หนึ่งช

ตามผิวหนังจนเปียกโชกไปทั้งตัว แต่ชายหนุ่มวัย

น้าผากของนาวี เจ้าตัวคิดว

ปลือกตาซึ่งอาจเป็นอันตรายได้จึงคะยั้นคะยอให้นาวีรีบไ

ื่อใกล้มาถึงที่หมาย เสียงน้ำจากลำธารไหลกระทบโขดหินเล็ดลอด

ยจากในเมืองมาใช้ชีวิตที่นี่บ้

วีทำให้ระคายเคืองตาหนักกว่าที่เขาคิดไว้ เท้าซ้ายเหยียบ

มมม

จากที่หายระคายตาแล้วใบหน้าหล่อคมเงยขึ้น ชั่ววินาทีที่เขาเปิดเปลือกตา พลัน

กษามหาวิทยาลัยทั่วไป เสี้ยววินาท

ามีผู้หญิงสวยๆ อยู่ด้วย ริมฝีปากหน

งอรัญฟาร์มใช่ไหมคะ?” น้ำเสียงนุ่มนวลกับรอยยิ้มหวา

เล็กน้อยอาจเป็นเพราะประหม่าที่ได้เจอกับหญิงสาวที่ทำให้เขา

่างเขา เส้นทางจากโรงครัวมา

มาล้างที่ลำธาร” คำตอบของเธอที่มาพร้อมกับรอยย

ลายรอบน่ะสิครับ ผมว่าให้ผมช่ว

่รบกวนดี

รกันครับ