/0/10408/coverbig.jpg?v=a9f94c64f1996d62995c552a9c44ccb1)
หนูน้อย"อ้ายหลาน"เกิดมาพร้อมกับพลังพิเศษไม่เหมือนใคร แม้นางจะเป็นเพียงเด็กหญิงตัวเล็กๆ แต่นางก็มีพลังมหาศาลสามารถยกกระสอบข้าวด้วยมือเดียว ก้อนหินสิบคนโอบนางก็สามารถยกทุ่มได้อย่างง่ายดาย และจมูกนางไวต่อกลิ่นยิ่งนักแม้สิ่งนั้นจะอยู่ไกลเพียงใดโดยเฉพาะอาหาร นางมีจมูกที่พิเศษสามารถแยกแยะสิ่งมีพิษและไม่มีพิษได้
กระท่อมเชิงเขา
เสียงของเด็กแรกเกิดร้องลั่นในยามรุ่งอรุณของวันใหม่ จางหย่งหยุดนิ่งฟังเสียงอันไพเราะสดใสที่อยู่ด้านในของกระท่อมหลังจากที่ภรรยาเขาปวดท้องจะคลอดไม่นาน โชคดีที่เขาพาท่านหมอมาได้ทันเวลา
“คลอดแล้วๆ ท่านได้ลูกสาวนะ แข็งแรงดีมาก"
ท่านหมออุ้มเด็กทารกออกมาหลังจากที่ทำความสะอาดและห่อตัวให้เสร็จเรียบร้อยแล้วอุ้มออกมาส่งให้จางหย่ง
“ภรรยาข้าเล่าท่านหมอ”
จางหย่งยื่นมือสั่นๆ ไปรับลูกสาวมาอุ้มไว้ เขาไม่กล้ากอดแรงกลัวว่าลูกน้อยเขาจะหายใจไม่ออก ท่าทางเขาดูเก้ๆ กังๆ มากจนทำให้ท่านหมออดขำมิได้ จางหย่งยิ้มเขิลอายเล็กน้อยแล้วถามถึงภรรยา
“นางปลอดภัยดีนางแค่อ่อนเพลียเล็กน้อยท่านดูแลนางให้ดี ต้มน้ำร้อนให้ดื่มมากๆ ระวังอย่าให้ถูกลมเย็น”
“ข้าเข้าใจแล้วขอบคุณท่านหมอมาก”
เขายื่นถุงเงินที่มีอยู่ทั้งหมดให้ท่านหมอเป็นค่าคลอด ถุงเงินนี้เขาเก็บมาไว้ให้เป็นค่าคลอดบุตรของภรรยาเขาโดยเฉพาะ จะเป็นลูกสาวหรือลูกชายเขาก็เอาทั้งนั้น ท่านหมอก็รับมาอย่างยินดีแม้ว่าจางหย่งจะไม่มีให้เขาก็ไม่ว่าอะไร เขารู้จักกับจางหย่งผู้นี้เมื่อสองเดือนก่อน จางหย่งพาภรรยาท้องแก่เดินทางมาจากไหนไม่รู้ทั้งคู่นอนหมดสติอยู่ชายป่าที่เขาไปเก็บสมุนไพรเขาจึงได้ช่วยเหลือไว้ และให้มาสร้างที่พักที่นี่เป็นที่ดินว่างเปล่าและรกร้างมานาน
จากที่เขารู้จักจางหย่งมาในระยะสองเดือนนี้จางหย่งนั้นเป็นคนซื่อสัตย์ขยันขันแข็ง เขาเล่ามาเพียงคร่าวๆ ว่าเขาถูกตัดชื่อออกจากตระกูล และไม่ให้ใช้แซ่ของตระกูลด้วยแต่เขาก็ไม่ได้บอกว่าแซ่อะไร บอกแต่เพียงว่าขอให้มั่นใจว่าเขามิได้เป็นผู้ร้ายหนีคดี
เดิมเขาไม่ได้ชื่อจางหย่งตั้งแต่ถูกไล่ออกจากตระกูลพร้อมภรรยาและไม่ให้ใช้แซ่เดิมด้วยเขาก็ทิ้งทุกสิ่งอย่างไว้ที่นั่นทั้งหมดทั้งชื่อและแซ่ เขามาตั้งชื่อตัวเองว่าจางหย่งภรรยาชื่อจางลี่ไม่มีแซ่ออกเดินทางเรื่อยมาอย่างไร้จุดหมายเขาเดินทางมาสองเดือนเต็มจนสมบัติติดตัวมาหมด เขาและภรรยาตกลงกันว่าหากจะตายก็ตายด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก จนกระทั่งมาหมดสติที่ชายป่าและได้รับการช่วยเหลือจากหมอจู
หมอจูช่วยเหลือเขาและสอนเขาหาสมุนไพรไปขาย เขาเป็นคุณชายใหญ่ในตระกูลสมุนไพรก็เคยเห็นเคยซื้อแต่ไม่เคยเก็บ เขาก็ต้องใช่เวลาปรับตัวหลายวันกว่าจะรู้จักว่าสมุนไพรชนิดไหนขึ้นที่ใด บางอย่างขึ้นตามซอกหิน บางอย่างขึ้นตามไม้แห้งผุ บางอย่างขึ้นในที่ชื้น และอีกอย่างต้นแห้งที่เขาเคยเห็นก็ไม่เหมือนต้นสดที่อยู่ในดิน สมุนไพรที่เขาหามาได้ก็นำไปขายบ้างเก็บไว้ต้มให้ภรรยาดื่มบ้าง เขาพบโสมต้นอ้วนใหญ่หลายต้นเขาดีใจมากเขาขุดมาเก็บไว้ทั้งหมดรอให้ภรรยาเขาแข็งแรงก่อนค่อยนำไปขาย ป่านี้มีสมุนไพรมากมายและอุดมสมบูรณ์มาก เขาเก็บสมุนไพรมาหลายชนิดแม้แต่เห็ดหลินจือเขาก็มีและเลือกขายแต่สมุนไพรที่ราคาพอประมาณ สมุนไพรที่ราคาแพงเขาเก็บเอาไว้ก่อน เขาขายสมุนไพรพอได้เงินซื้อข้าวและเก็บไว้เป็นค่าคลอดภรรยาเท่านั้นที่เหลือเก็บไว้ทีหลัง
กระท่อมหลังนี้เขาก็ตัดต้นไผ่ในป่ามาสร้างพอได้หลบฝนหลบหนาวบ้าง เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าจะตั้งรกรากที่นี่ แม้ที่นี่จะห่างไกลเมืองมากแต่ก็เป็นเรื่องดี ไม่ใครมาสร้างความวุ่นวายให้เขาและภรรยาอีก เขาหนีมาหลายพันลี้ขนาดนี้คนเหล่านั้นคงไม่ตามมาถึงที่นี่หรอก เขาเป็นทายาทสายตรงแต่ต้องถูกขับไล่ออกจากจวน ไม่พอยังถูกขับออกจากตระกูลอีกหลังจากที่ท่านพ่อเขาสิ้นลมโดยไม่ทราบสาเหตุ ท่านย่าของเขาก็ให้บุตรชายคนรองขึ้นเป็นเจ้าบ้านแทนเขา เขาถูกคนผู้เป็นอาสะใภ้ไล่ออกจากจวน หลังจากวันนั้นและถูกไล่ตามฆ่า เขาก็ไม่รู้ว่าท่านย่าและท่านอาของเขาสมรู้เรื่องนี้หรือไม่ แต่เขาก็ไม่อาจจะเสี่ยงทิ้งภรรยาท้องแก่ไปสืบข่าวได้เขาจึงตัดใจจากมาแต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว ใครอยากได้สมบัติเหล่านั้นก็ให้เขาไปขอเพียงอย่ามายุ่งกับครอบครัวเขาเป็นพอ
ครั้งนี้คงต้องเอาไปขายเสียแล้ว เขาจะซื้อที่ตรงนี้และสร้างบ้านที่แข็งแรงเพื่อให้ภรรยาและลูกน้อยอยู่อย่างสุขสบาย เขาจะหาพืชกินได้มาปลูกไว้ เขาไปเรียนรู้วิธีปลูกพืชมาจากชาวบ้าน ชาวบ้านแถวนี้ให้ความเคารพหมอจูมากจึงเอ็นดูเขาและภรรยา บางทีก็เอาผักมาให้บ้างก็เอาไข่เป็ดไข่ไก่มาให้ เขาเก็บไข่ไว้ให้ภรรยากินเพราะท่านหมอบอกว่าอาหารเหล่านี้ดีต่อลูกในท้องมาก
จางหย่งดูแลบุตรสาวอย่างเก้ๆ กังๆ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี เขาจะต้องเรียนรู้อีกมากกับการใช้ชีวิตด้วยตัวเอง เกิดมาก็มีแต่คนทำให้ทุกอย่าง แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยทุกอย่างมีแต่สาวใช้ทำให้ ระหว่างเดินทางเขาก็หัดซักเสื้อผ้าทั้งของตนเองและภรรยา อาหารก็ฝึกจากภรรยาแรกๆ ก็เป็นลูกมือหลังๆ มาก็ทำเป็นบ้างแล้ว เขาดูแลบุตรสาวรอในระหว่างที่ภรรยาหลับพักผ่อนอยู่ ไม่นานภรรยาก็ตื่น และเติมถ่านใส่ในเตาให้ความอบอุ่น
“ท่านพี่ลูกล่ะ”
“ลูกอยู่นี่อย่างไรล่ะลี่เอ๋อร์เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บมากหรือไม่”
จางหย่งวางให้บุตรสาวนอนลงข้าง ๆ ภรรยาไว้สักพักแล้ว เขาเอาผ้ามาซับเหงื่อให้ภรรยาเบาๆ
“ท่านพี่เสียใจหรือไม่ที่ลูกเราไม่ใช่ลูกชาย”
จางหย่งส่ายหน้าเอื้อมมือสัมผัสแก้มลูกเบา ๆ เขาไม่กล้าจับแรงกลัวแก้มลูกช้ำ
“เจ้าอย่าคิดมากน้องหญิง ลูกจะเป็นหญิงหรือชายเขาก็คือลูกของพี่"
“ข้าดีใจที่ท่านพูดแบบนี้ ท่านพี่ดูสินางแข็งแรงยิ่งนัก”
เด็กน้อยหลับตายิ้มเล็กน้อยหลังจากที่ได้ดื่มนมแสนอร่อยจากอกแม่จนอิ่มแล้ว
“ลี่เอ๋อร์เราสร้างบ้านอยู่ที่นี่ดีหรือไม่”
“ดีเจ้าค่ะ ที่นี่ดีมาก ๆ ข้าชอบชาวบ้านที่นี่ก็ดีกับพวกเรามาก”
"เช่นนั้นเจ้าอยู่กับลูกก่อนนะพี่จะเอาโสมไปขายที่ตลาด เพื่อขอซื้อที่ตรงนี้และสร้างบ้านสักหลัง”
“ท่านพี่ไปเถอะไม่ต้องเป็นห่วงข้าอยู่ได้”
จางหย่งเอาเอาถ่านมาใส่เตาเพิ่มและเอาถ่านใส่โถมาวางไว้ใกล้ๆ เพื่อให้ภรรยาเอาใส่เตาได้สะดวก ถ่านนี้เขาเผาเองโดยมาชาวบ้านสอนเขาอีกเช่นกัน เขาเอาโสมไปเพียงสามต้นเท่านั้นไม่กล้าเอาไปมาก โสมนี้น่าจะอายุมากกว่าร้อยปีแน่นอนเขามั่นใจ คำนวนราคาแล้วน่าจะพอซื้อที่และสร้างบ้านสร้างรั้วบ้านได้อีกด้วย
"อ๊ะ..ที่ไหนนี่มืดจัง อึดอัดจังเลย โอ้ย !!ใครถีบหัววะ" "ฮูหยินคลอดแล้วเป็นคุณชายน้อยเจ้าค่ะ ยังมีอีกคนเจ้าค่ะ เบ่งอีกเจ้าคะ " "อุ๊แว" "เป็นคุณหนูเจ้าค่ะฮูหยิน"
เว่ยเว่ย นักศึกษาฝึกงานทะลุมิติ เว่ยเว่ยขับเวสป้าตกเหว แต่ดันทะลุมิติตกน้ำอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม ที่กำลังหาปลาอยู่ที่บึงน้ำ ลู่เหวินเยียนอาศัยกับมารดาอยู่ที่กระท่อมเชิงเขา บิดาเสียชีวิตในสนามรบ เขามักจะออกไปล่าสัตว์ป่ามาขาย วันนี้เขามาดูกับดักปลาและบังเอิญเห็นบางสิ่งตกลงมาจากฟ้าต่อหน้าต่อตาเขา คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง บุคคล สถาน องค์กรและเนื้อเรื่องทั้งหมดในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติ ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ทางปัญญาตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537และเพิ่มเติมพ.ศ.2538 ห้ามทำการคัดลอก หรือดัดแปลงเนื้อหาของนิยายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่เป็นผู้แต่งเป็นลายลักษณ์อักษร
เขายังคงกระแทกกระทั้นอย่างเมามันส์ มือจับเอวรั้งรับแรงกระแทกจนหญิงสาวจุก เสียงเนื้อกระทบกันแข่งกับเสียงเตียงลั่นเป็นจังหวะ ธามจับพลิกคว่ำพลิกหงายเปลี่ยนท่าตามอารมณ์กาม มโนว่าสาวที่นอนดิ้นครางระงมอยู่ใต้ร่างนั้นเป็นรินรดา “อ่าา…ซีดด…เสียวจังรินจ๋า” กระแทกอีกสองสามทีร่างเขาก็กระตุกเกร็ง
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
“อ๊ะ… ซี้ดดดดดดด… ” เสียงร้องครางหลุดออกมาจากริมฝีปากของยาดาที่ต้องเผยออ้าทุกครั้งที่ลิ้นของเขาปาดเสยเข้าใส่กลีบสาว ไม่เพียงแค่เลีย แต่ยังสอดนิ้วเข้ามาบดคลึงเม็ดกระสัน ยิ่งทำให้หล่อนเสียวซ่านสุดจะบรรยาย “อู้ววว… กลีบอวบอูมดีจัง” น้ำเสียงสะใจ หลังจากจู่โจมด้วยปลายลิ้นจนน้ำคาวสวาทของหญิงสาวหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มสองกลีบ ขมิบสู้ลำนิ้ว “ว้าว… เยิ้มเร็วมากหนูจ๋า” ท่านประธานชอบใจที่เห็นร่างกายของหล่อนตอบสนองการปลุกเร้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือสอดเข้ามาระหว่างง่ามก้นด้านหลัง ตะล่อมโอบพูเนื้อโหนกนูนเหมือนกับหลังเต่าคว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี “อ๊า… ซี้ดดดดดด… ” ยาดาร้องครวญครางออกมาด้วยความสยิว นิ้วของเขาไม่เพียงแค่ไล้ลูบ แต่ยังตวัดรัวแหวกร่องแล้วสอดใส่เข้ามาในความฝืดคับ
พี่กัส 'ออกัส' เป็นพี่ชายของฉัน 'อลิน' เราเป็นพี่น้องบุญธรรมกัน แต่เขากลับไม่เคยทำดีกับฉันเลยสักครั้ง เอาแต่คอยทำร้ายจิตใจและร่างกายของฉัน จนหัวใจและร่างกายของฉันมันบอบช้ำ แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับไม่รักดีเผลอรักพี่ชายคนนี้ จนหมดใจ
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
เมื่อเด็กสาวที่เขาเฝ้าทะนุถนอมมาตลอดยี่สิบเอ็ดปีโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง เขาจึงตัดสินใจหนี... แต่สุดท้ายแล้วเขาหรือจะหนีหัวใจตัวเองพ้น ยิ่งได้รับรู้ว่า ‘ลูกพุทรา’ กำลังจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ‘พ่อเลี้ยง’ ที่หลงรักเธอมาตลอดหรือจะยอมปล่อยนกน้อยให้หลุดจากกรงทอง! คำนิยามของท้องฟ้า... อาจคือความอิสระ สายน้ำ... อาจหมายถึงความรัก ไม่ว่าจะเป็นน้ำหรือความรัก เป็นสิ่งที่ขาดไปเสียไม่ได้ สิ่งที่ลืมตาตื่นมาก็จะต้องใช้มัน ต้องอยู่กับมันในทุก ๆ วัน ไม่มีมนุษย์คนไหนสามารถมีชีวิตรอดหากปราศจากน้ำ แม้แต่ตัวของเขาเองที่พยายามละ เลิก ทิ้ง ลาจากน้ำโดยไม่สนใจว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือไม่ นี่เขากำลังคิดถึงใคร...? เด็กน้อยในความดูแลงั้นหรือ? ยี่สิบเอ็ดปีแล้วที่พี่ชายของเขา ปองกานต์ได้หาภาระลูกมหึมามาให้ต้องรับภาระดูแลเด็กสาวมาจนถึงทุกวันนี้ หลังจากที่ได้รับรู้ความจริงจากภรรยาว่าลูกสาวที่เลี้ยงมากับมือไม่ใช่ลูกของตัวเอง ต้นกล้าแข็งแรงได้รับการรดน้ำและพรวดดินเป็นอย่างดีเติบโตเป็นต้นไม้งาม ผลิดอกออกผลมีรากฐานมั่นคงจนเขาไม่ต้องห่วงอะไร กระทั่งเสียงโทรศัพท์สั่นดังจากข้างหู ‘พุทรามีแฟนแล้วนะคะ พ่อเลี้ยง... พี่รหัสชื่อธามไท กำลังจะย้ายไปอยู่ด้วยกัน’ ร่างสูงลุกพรวดขึ้นกำโทรศัพท์แน่นยังกับว่าจะบีบมันให้แหลกคามือ ทะเลสีมรกตสดสวยละเลงด้วยเปลวเพลิงแห่งโทสะลึกลงไปในดวงตาของเขาเอง “จะมีผัวเป็นตัวเป็นตน ไม่คิดบอกพ่อเลี้ยงเลยสักคำงั้นหรือ? พุทรา...!”
องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ