รับประทานอาหารเสร็จ เธอกลับมาทำงานด

คิดในห้องทำงาน ใบหน้าหวานมองออกไปข้างนอก

สึกใจเต้นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา มันเ

งขึ้น ในขณะกรรวียังคงเหม่อลอย กระทั่งเสียงเรียกครั

ล ว่าไ

ารจากพี่เจี๊ย

ปีสุดท้ายก่อนเรียนจบ เธอกับกรรวีเป็นรุ่นพี่รุ่นน้อ

วพี่เซ็นเสร็จแล้

อ่อคือ

มองสาวตรงหน้าอย่างมีเรื่อ

็เท่านั้น เลยไม่แน่ใจว่าพี่เกรซมีเรื่องอะไรไม่สบายใจมลพอจะช่วยได

รอก พี่แค่คิดอ

ยบอกมลได้เสมอ มลยินดีรับฟ

นั้นเธอก็ชนเข้ากับร่างหนาของใครคนหนึ่งเข้าอย่างแรง จน

เจ็บชะ

งทุ้มของภูวดลเอ่ยขึ้นพ

ไม่ได้เล็ก” เธอปัดมือของชายหนุ่มอ

งจะถูกสาวนักศึกษาก่นด่า ไม่ใช่เพราะเป็นรองประธาน แต่

็กนี่ คนพู

ธอหงุดหงิดเหยียบเท้าเขาไปทีหนึ่งรีบวิ่งอ

นเถอะ” เสียงตะโกนดังใส่มล

ะค่ะ” กรรวีเดินมาปร

เป็นใคร” เขาถามน้อง

อมลค่ะ ไม่ใ

เป็น

ดียวกับเกรซ น้องเขามาฝ

ยหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์มุมปาก

ะไรหรือเปล่าคะ” เขาตื่น

มาหาพี่มันบอกว่าพรุ่งนี้ที่บ้านมัน จะจัด

น้อยใจอคิน ทั้งที่ไปทานข้าวด้วยกันแท้ๆ เขาก็พูดแต่เร

ะไรนะ พี่ได้

เปล

ือกของขวัญให้น้า

ค

ืนของบรรยากาศในงานเลี้ย

ส่งกล่องของขวัญให้แพรวา

้องลำบากเ

ยินดี

ะครับ” เสียงพูดอคินดังขึ้นแต่ครั้งนี้กรรวีเงียบไม่โต้

บ ๆ เลยคิน” แพรวาพูดทำลายบรรยากาศตึ

มของกรรวี รู้สึกสงส

๊ะอาหารในงานเลี้ยง เธอเพียงไม่อยากจะเห็นภาพชายหนุ

หันจู่ ๆ ก็ชนเข้ากับ

กำยำคว้าเอวคอดสอง

ปล่อยเกรซได้แล้ว” มือ

เรื่อง

นหน้าไปทางอื่น เพราะตอนนี้รู้สึกถึงใบ

นกว่าเกรซจะตอบ

็รีบ ๆ

้ว่าทำไมเกรซไ

ะ ปล่อยเกรซเถอะ” มื

เหมือนทุกครั้ง เกรซเปลี

ั้งหาก!! ปล่อยค่ะ” กรรวีผล

ื่องก่อน” หญิงสาวหยุดชะงั

ดของคนตัวเล็ก เหมือนถูกน้ำกรดสาดเข้ามาโดนหัวใจ มันปวดร้าวเจ็บ

พูดแบ

ับปากอวบอิ่ม ลิ้นร้อนอุ่นพยายามจะแทรกเข้ากับโพรงปากสาว

ายแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ คนไร้ประสบการณ์อย่างเ

งอกหญิงสาว หวังให้เธ

าในปากคนตัวเล็กสำเร็จ สองลิ้นเกี่ยวพันไปมาต่างชิมหาความหวานซ

ับคนที่ไม่ควร กรรวีจึงเอื้อมมือม

ีย

รงกระแทกของฝ่ามือเ

ษ พี่ไม่

กรรวีสาวเท้าวิ่งอย่างไวมือเล็กยกขึ้นมาปาดน้ำตาบนใบหน้า เธอไม่อ

ายหนุ่มจะพูดจบ หญิงสาว

ิดอย่างยิ่ง ทั้งที่พยายามจะหักห้ามใจแล้วแต่ก็ทำไม่ได้