ตก๊อ

รสนิยมข

คงมีสีหน้าอิดโรยและดวงตาคล้ำเล็กน้อยจากการนอนไม่เต็มอิ่มมานั่งอยู่ที่ร้านไอศกรีมแห่งหนึ่ง ทั้งคู่อยู่

น?" นัมจุนถาม มองไอศกรีมสีสันฉูดฉ

ังงานไปเยอะ" จีวอนตอบพลางตักไ

ื่อฉันเฉยๆก็ได้ เดี

ค ๆ

ินมาตอนเช้าๆ มันก็เพลินดี

บร้อนไปทำงาน บ้างก็เดินทอดน่องชมวิว นัมจุนนึกถึงช

นเอ่ยขึ้นหลัง

่า

ศษอย่างดาบพิพากษา ทำไมเราไม่ใช้มันจัดการคนเลวไปเลยล

ยลงคอ "นั่นก็เพราะโลกมนุ

ดเห็นยังกับตาสับปะรด ขืนเราไปฟันใครตายโชว์โต้งๆ เรื่องมันก็แดงสิ ยมโลกจะวุ่นวายเปล่าๆ

บรกของรถยนต์ดังลั่นหน้าร้าน ลูกหมาขนปุยสีขาวตัวเล็กที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ริ

ด้วยความตกใจ เขาร

วนวลพุ่งเข้ามาก่อนจะแปรสภาพเป็นรูปร่างเป็นลูกหมาขนปุยน่ารักเหมือนเดิม ดวงตากลมแ

นย่อตัวลงลูบหัววิญญาณลูกห

กหมาด้วยแววตาอ่อนโยนผิดกับเมื่อคืนลิบลับ "เอาล่ะ ไหนๆ ก็

อะไร" น

นี่ไปส่งสวรรค์

ลงนรกนะ การนำทางดวงวิญญาณบริสุทธิ

สวรรค์เหรอ?" นัมจุน

ีวอนสั่ง นัมจุนทำตามอย่างว่าง่าย เขากอดวิญญาณลู

คนแล้ว เธอก็เริ่มร่ายมนตร์บางอย่างเป็นภาษาโบราณที่นัมจุนฟังไม่ออก ทันใดนั้น เ

ม่เห็นเรา" จีวอนอธิบาย "จับให้แน่นนะ

ความตกใจและหวาดเสียว เขากอดลูกหมาไว้แน่นยิ่งกว่าเดิม ลมปะทะใบหน้าอย่างแรงจนรู้สึกตึงเปรี๊ย

ไม่ใช่ท้องฟ้าสีครามหรืออวกาศอันมืดมิด แต่เป็นดินแดนอันงดงามสว่างไสวด้วยแสงสีทองอ่อนละมุน มีทุ่งห

สวรรค์ไม่ได้อยู่บนฟากฟ้าอย่างที่เคยจินตนาการไว้ แต่มันคืออีกภพภ

นรับสู่แดนสุขาวดี" จ

ซึ่งมีรัศมีกายสว่างไสว สวมอาภรณ์สีขาวสะอาดสะอ้าน เทวด

นยมทูต" เทวดากล่าวทั

ดูแลมันด้วยน

ังสวนสวรรค์อันกว้างใหญ่ไพศาล "ไป

ย่างร่าเริงหนึ่งครั้งก่อนจะวิ่งเล่นอย่างมีความสุขหายล

อยู่นั้นเอง จีวอนก็เหลือบไปเห็นนางฟ้าแสนสวยนางหนึ่งกำลังเดินชมดอกไม้อยู่ไม่ไกล น

งเขารีบเด็ดดอกไม้สวรรค์ที่บานสะพรั่งอยู่ใกล้ๆ ดอกหนึ

" จีวอนพยายามทำเสียงหล่อ แต่ด้วยความเป็

้อย" เธอก้มลงรับดอกไม้ แต่ไม่ได้แสดงท่าทีสนใจจีวอนในเชิงช

น้ามุ่ยเล็กน้อย "นึกว่าจะห

หัวเราะไม่ไหว "ฮ่า! ๆ ๆ ๆ จีวอน นี่เธอ จีบนางฟ

วเราะอะไรยะ! ความรักมันไม่จำกัด

นใจเธอเลยนะ ฮ่าๆๆ" นั

เคยจีบมาแล้ว" จีวอนเชิดหน้า สะ

ูตเด็กหญิงแปดขวบที่โหดเหี้ยมตอนสังหารคนเลว และอ่อนโ