LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส

IAGE วิวา

งที่ 2 ฉบั

บสำนักพิมพ์มาเเล้วนะค

้อาจะมีการปรับเปลี่ยนสำนวน เนื้อหาบาง

กน้อย เเต่ยังคำสำนวนอิโรติกไว้เช่นเด

ท

าผ่านหูของเด็กสาวร่างอ้วนท้วมที่ส่งสายตามองออกไปนอกหน้าต่างตลอด

เธอหันมามองหน้าคุณครูประจำว

อีกครั้งฉันจะให้ออกไปยืนหน้าห้อ

ขวดคุกกี้ที่อยู่ใต้โต๊ะด้วยความชื่นชม ทลายความรู้สึกผิดออก

ริ

้าจากการเรียนในคาบที่ผ่านมา ทุกคนตรงไปที่จุดเดียวกัน นั่นคือ โรงอาหาร เรียงรายหลายสิบ

ากกว่าถึงสามปี ใบหน้าคมเข้มของเขาที่ยังตรึงใจและติดตาอยู่ไม่เลือนหาย เมื่อสองเดือนก่อน

เป็นเพื่อนหันไปถาม พลางส่ง

หรอก” เธอต

้เป็นเพื่อนถาม แต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะเธอ

้ว่าทุกเที่ยงเขาจะมาที่สนามบาส วันนี้ตั้งใจจะมอบของให้เขา คุกกี้ช็อกโกแลตถูกบ

ดนั้นก็ปรากฏร่างสูงโปร่งที่เดินเข้ามายังสนาม แววตาของเธอเป็นประกายเมื่อ

้วมที่วิ่งเข้ามาหา เขาจึงส่ายหน้าอย่างรำคาญแล้วเดินหน

อก้มหน้าพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยความเหนื่อย

นพี่ค่ะ” เธอก้มหน้าพ

วามรำคาญ มือหนาเอื้อมไปรับขวดคุกกี้ ก่อนหันหลังเดินจากไป ใบหน้าของชา

พื่อนสาวที่กำลังเดินอยู่ แต่แล้วสายตาก็ต้องสะดุดเข้ากับของบางสิ่งบางอย่างในมือเพื่

มีอะไรจะให้” รินดาพู

กจนพูดแทบไม่ออก คุกกี้ที่ตั้งใจทำมาให้รุ่

้ลิสา ฉันต้องรีบด้วย แม่มีงานเลี้ยง นี่ให้” รินดาพูดจบแล้วยัดคุกกี้ใส่มือของเธอก่อนจะรีบวิ่งไป แต่คนที่ถูกรับกลับไม่ได้ดีใจเลยสักนิด คุกกี้ที่เธอพยายามทำมาให้เขา แลกกับรอยแผล

วกับร่างไร้วิญญาณ สายตามองไปรถที่อยู่จอดตร

ง พลางมองเห็นใบหน้าของเด็กสาวที่มีคราบน้ำตา แต่เธอ

สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ร่างอวบขดตัวอยู่ที่พื้นข้างเตียงนอน เสียงสะอื้นที่ร้องออกมาเป็นร

ือ ก่อนจะเดินเข้ามาหาชาลิสาแล้วนั่งลงข้าง ๆ แม้ใบหน้าของเธอจะดูเหี่ยวย่

องนมเป็น

่า...ลิ...สาไม่

วติดขัด แต่ถ้อยคำที่เธอพูดออกม

ดำเพื่อปลอบโยน แม่นมได้แต่มองคุณหนูอย่างสงสารและ

จะตายไป” ชาลิสาพูดด

ุณหนูน่ารักในแบบของคุณหนู” แต่คนฟัง

ก็ดึกมากแล้วค่ะ” แม่นมพูดขึ้นพร้อมกับเ

ั่งนิ่งเงียบแล้วเงยหน้าไปมองแม่นม ก่อนจะลุกขึ้นมารับปร

นห้องเรียนมาด้วยดวงตาที่หมองคล้ำและแ

ห้อร่อยไหม” คนถูกถามได้ฟังแล้วถึงก

ร่อยมา

่าเวลาเรียนได้หมดลงแล้ว ชาลิสาเก็บของลงกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องท

นพี

นใจ เธอตัดสินใจเดินเข้าไปหา แต่ว่ามีคนเดินเข้

ให้มันทำไม ?” ผู้เป็นเพื่อนถามออกมาด้วยความสงสัย เขารู้ดีว่าค

อันที่จริงก็ไม่อยากจะรับไว้เท่าไหร่” ภู

กจะรับ ทำไมไ

ญก็เล

ื่อนถามอย่างอยากรู้ แต

ย ไร้สาระ” เขาพูดจบแล้วเดินจากไป คนเป

ากหรือ แล้วทำไมไม่พูดกันตรง ๆ ทำไมต้องพูดลับหลังแบบนี้ ในเวลานี้ภาพลักษณ์ข