ทำหน้าที่ให้ดีเป็นพอ”

ะ พี่เสี

ภรณ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว นั่งที่ตั่งยาว ซวีพ่

รับจากโรงครัว” เสี

้พวกมัน

ม่กล้าแม้แต่จะมองร่างงามในอาภรณ์สีแดงแม้แต่น้อย ซวีพ่านหลัวปรายตา

งจะออกไป “เดี๋ยวก

มุนกาย

ที ซวีพ่านหลัวประเมินจูจูตั้งแต่หัวจรดเท้า

นางถึงได้หวาดกลัวฮูหยินใ

่งเข้ามาใ

วันนี้บ่าว

เป็นพอ อย่าริอาจปืนป่ายเตียงท่านแม่ทัพ

จ้า

ำทางจูจูไปที่เรือนไห่ถาง เรือนนี้เป็นเรือนของ หลินอี๋เหนียง ซึ่งเป็นอนุอีกคนของท่านแม่ทัพเสิ่น หลินอี๋เห

ของอนุท่านจาง กระนั้นนางจึงถูกเลือกให้เป็นอนุอีกคนของแม่ทัพเสิ่น ครั้งปราบเผ่าเตริกได้

มสะอาดโรงครัว พร้อมกับเสี่ยวจิ้ง เสี่ยวจิ้งมองดูแม่นาง

ฮูหยินใหญ่ ไม่ค่อยถูกกับ ห

จ้า

ท่านแม่ทัพกับฮูหย

ไมเจ

ินใหญ่ แต่งงานแ

ใคร่อยาก

ซวีพ่านหลัว สาเหตุเพราะว่าคุณหนูใหญ่หายตัวไป กระนั้นจึงทำให้คุณหนูรองแต่งงานแทนพี่สาวของนาง เรื่องนี้ทำให้ท่

นัก ผูกวาสนาไว้กับอีกคน แต่ทว่าต้องมา

ั้งสองนางเ

ริกได้ ฝ่าบาทจึงประ

เข้าใ

าบโจรได้อีกไม่กี่วันก็จะกลับมาที่จวน ช

จ้า

หญ่ไม่ใช้สายตาเกลียดชังมองจูจูแล้ว นางเอ็นดูจูจูที่มาส่งสำรับตรงเวลา อีกทั้งอี๋เหนียงทั้งสองเรือนก็เมตตาจู

ปั้นหน้าออกมารับเขาที่หน้าจวน คนหนึ่งคือฮูหยินใหญ่ซวีพ่านหลัว สวมอาภรณ์สีแดงลาย

หนียง เขาเห็นพวกนางทั้งสามรู้สึกเบื่อ

จวนขอรับ” พ่อบ้

ข้าผู้เป็นภรรยาค

านพี่เจ้าค่ะ” หลินอี๋เหนีย