สียงยานคาง ก่อนจะหันมามองคนที่เบียดตัวเองขึ้นมา

ามเสียงเข้ม “ฉันบอกแล้วไงว่าม่าย..กลับบ้าน” ชายหนุ่มนิ่งไม่คิดจะต่อปากต่อคำกับคนเมา แต่กิ่งแก้วไม่อาจจะนิ่งได้ เธอยอมทำทุกวิถีทาง “จอด

ำตาของหญิงสาวไหลอาบนองหน้า นั่นทำให้เขาฉุกคิดว่าบางทีมันอาจจะมีอะไรที่ท

นคุณ” ชายหนุ่มปลอบพลางกดศีรษะได

ลางสะอื้น “อื้อ” ชายหนุ่มครางตอบ แล้วเงย

ต่คร่ำครวญว่า ‘ไม่อยากกลับบ้

้สะอึกสะอื้นคร่ำครวญแต่ประโยคเดิมๆ ก็

านเรียกลุงพงษ์ จากนั้นเขาก็จ่ายค่าโดยสารแล้วเข้าไปอุ้มเอากิ่งแก้วที่ยังคงหลับไม่รู้เรื่องมายืนรอไม่นานลุงพงษ์ก็วิ

ย เมื่อได้กลิ่นแอลกอฮอล์เหม็นคลุ้งโชยมาจากหญิงสาว เพราะจากที

่คนเดียวก็คงจะไม่ไหว ผมเลยว่าจะให้เธอค้างที่นี่นะครับ” คาร์ลอสแต่งเรื่องโกหกเสียยืดยาว ทั

ปเปิดห้องห

ๆ ผู้สูงวัยจึงบอกต่อไปว่า “ตอนคุณอุ่นมาที่นี่เธอมักจะแวะมาที่บ้านน

ิดห้องนั้

อากุญแจห้องแล้วรีบขึ้นไปเปิดก่อน

เขาควรจะปล่อยให้นอนอย่างนี้ไปจนเช้าสินะหรือว่า...จะเช็ดตัวให้ก่อนดี เขาชั่งใจ เพราะดูจากที่หญิงสาวใช้มือปัดป่ายไปตามใบหน้าและล

ผ้าเขาเช็ดแค่แผ่นหลังและหน้าท้องของหญิงสาวเพียงเท่านั้น มากกว่านั้นเขาคงได้ตบะแตก จากนั้นเขาก็ตั้งใจจะเอากะละมังไปเก็บ แต่ไม่รู้เพราะความซุ่มซ่ามหรือฟ้ากลั่นแ