ย่า! อ

ให้มันเอามึงต่

ยเรือปล่อยให้เธอลอยเคว้งทั้งที่กลิ่นคาวแข็งแกร่งนั้นยังคงคลุ้งไปทั่ว แต่เพราะเสียงผู้คนและแรงสะเท

ม่ต้องห่วงหรอก และทีหลังอย่าเรียก

งสารทั้งตัวเอง เหมยกุ้ยเก่งทั้งงานบ้านงานเรือนตามที่เธออบรมสั่งสอนและทั้งยังพูดอ่านเขียนภาษาไทยได้เป็นอ

ขาดตกบกพร่อง แต่เหมยกุ้ยไม่ชอบชีวิตแบบนี้ ก็ใครล่ะจะชอบเธอเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน ทางใดที่จะผลักดันให้ลูกไปให้พ้นจากใ

น้ำเสียงอ่อนโยนเอ่ยเร

ขึ้นเพราะไม่อยากให้แม่เรียกเธอด้วยชื่อจีน เธออยากเป็นคน

ี เตี่ยกับแม่จะหาผู้ชายดีๆ ให้กุหลาบได้แต่

เริงร่าตามใบหน้าที่แย้มยิ้มงดงามไม่ต่างจากดว

ามสุข" เหมยฮัวอ้าแขนโอบรัดร่าง

กอ้อมกอดของแม่ บางสิ่งที่เธอ

รเหร

ยากมีผัวเป็นคนไทย แม่ช่วยบอกเตี

ายจากสองฟากฝั่งร้านตลาด ลูกสาวคนไทยถูกดูแลและเอาอกเอาใจประหนึ่งไข่ในหิน แม้จะไม่ได้เที่ยวท่องเหมือนลูกชายแต่เธอก็ยังมีเครื่องประทินผิวพร้อมเสื้อผ้าข้

่ำแน่ แล้วอย่านั่งนานนักล่ะยุงมันจะหามไปเสียก่อน อาบน

ีส้มที่เห็นเพียงนิดทำให้ทั่วทั้งบริเวณมืดดำทะมึนแต่ก็เริ่มมีแสงไฟจากตะเกียงริบหรี่อยู

งซื้อก่อนที่คนงานวัยฉกรรจ์จะปาดแกลบเปียกที่ปกคลุมลำเรือออกเพียงส่วนหนึ่งเจาะกะเทาะน้ำแข็งหนึ่งมือตามที่เธอต้องการเอาลงไปล้างคราบแกลบในคลองก่อนจะเอามาส่ง

ามเย็นฉ่ำเฉพาะตรงจุดนั้นเมื่อครั้งแม่พาไปเจียดยามาต้มเร่งฤดูให้มาเป็นปกติ สองฝั่งซ้ายขวาของร้านเต็มไปด้วยลิ้นชักเค

สองสัปดาห์จึงต้องเลื่อนออกไปเพราะทุนยังไม่พอและต้องซื้อหาข้าวของที่จะขายเพิ่มเติมให้เต็มลำเรือก่อนที่จะล่องขึ้นไปปากแม่น้ำเพื่อไปนำสิ่งของเครื่องใช้จากทางโน้นล่องกลับมาขายทางนี้ และนี่ก็เป็นสาเหตุ