นขาลงไปด้านล่าง เหมยกุ้ยหลับตาพริ้มซึมซับเอาความเย็นที่แทรกผ่านนั้นจนอดไม่ได้ต้องเทน้ำลงไปตรงๆ เพราะแค่น้ำซึมผ่

ก่อนจะล้วงมือเข้ามาขัดถู แต่ถ้าโชคไม่ดีหากเรือไปเทียบท่าในจุดที่บันไดสูงหรือเป็นช่วงน้ำลง ก็ไม่พ้นที่เธอต้องค่อยๆ ตักน้ำราดเข้าไป แม้แต่ดอกบัวเธอยังหมดโอกาสที่จะชำระแล้วนับประสาอะไรกับดอกกุหลาบแรกแย้มเธอยิ่ง

็ไม่มีใครเลยในบริเวณนี้หรือหากจะมีก็คงจะไม่มีใครได้เห็น รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้างดงามดั่งจันทร์ฉายก่อนนิ้วมือจะปลดปมผ้า

ยคราบเหงื่อเมื่อเธอต้องใส่กี่เพ้าแนบชิดจนติดคอ กระบวยตักน้ำรดล้างไปทุกส่วนที่เธอต้องการ สบู่ขิงก้อนเล็กถู

นพิเศษ แต่ครั้งต่อๆ มาเธอก็ต้องใช้อย่างระมัดระวังด้วยกลัวว่าจะหมด แม้ครั้งสุดท้ายที่ใช้เธอยังเสียดายมาจนถึงตอนนี้ถึงขนาดที่ยังเก็บกล่องเอาไว้เสมอ เธอชอบความสะ

่งที่อวดความเป็นสาวสะพรั่งที่ทำให้ผู้ชายทั้งหนุ่มและแก่ต้องมองดูเธอจนเหลียวหลังและอาจมีบ้างที่ลอบมองในยามที่อยู่กับเตี่ย ซึ่งทุกครั้งนั้นมันทำใ

ุขที่เธอกำลังไขว่คว้า ฝ่ามือยังไล้วนไปมาจากบนลงล่างและจากล่างขึ้นบนและเมื่อใดที่พาดผ่านปลายยอดความรู้สึกแปลกซ่านไม่ต่างจากยา

รือกำลังเรียกหาอะไรบางอย่างมาเติมเต็ม ดวงตาสวยหวานปรือขึ้นมองปลายยอดเม็ดบัวก่อนจะก้มมองลงไปยังกุหลาบดอกตูมที่บัดนี้เธอกลั

อให้ขยับกายบางเบาและแนบใบหน้ากับรอยต่อของผ้าม่าน สิ่งที่ทำให้ดีใจที่สุดก็คือแม่บอกว่าเธอมี ‘ผัว’ ได้แล้ว และ ‘ผัวไทย’ ที่เธอจะได้แต่งง

่างจากเดิม จนแน่ใจว่าเรือนร่างทุกส่วนสะอาดหมดไร้กลิ่นเหงื่อและคราบไคล เรือนร่างขาวนวลก็ค่อยๆ หย่อนกายที่มีผ้าถุงปิดสะโพกหมิ่นเหม่ลงสู่ลำคลอง