หญ่ที่เหนียวหนึบซึ่งจับแขนอยู่ออกแต่ไร้ผล ปากก็พลางพร่ำขออิสรภาพจากเขา

กประหัตประหารไปมากกว่านี้ แต่ก็เห็นเพียงร่างเลือนรางอยู่ไกลๆ ตรงสถานที่จัดงานซึ่งมีต้นไม้ประดับบดบังมองไม่ช

้องกลับมาอีกที่นี่ไม่ต้อนรับก

ึกแล้วจะให้จันทร์เจ้าไปไหนคะ" หล่อนรู้ดีว่าเขาพูดจริงทำ

นวายยังถูกตามรังควาญจนได้ และที่สำคัญเข

ีอย่างเธอ อย่าคิดว่ามีคุณแม่ให้ท้ายแล้วจะตีเสมอเป็นเจ้าของบ้านคนหนึ่งไ

ด็นติดประตูรั้วที่ยังปิดสนิท แล้วยืนเท้าสะเอวถมึง

ยฉันจะแต่งงานพาเมียมาอยู่ที่นี่! ฉันไม่เห็นความจำเป็นว

ด่าทอต่างๆ นานา ที่เขาสรรหามาพ่นพูด ชายหนุ่มจะรู้บ้างไหมว่าหล่อนก็ไม่ได้อยากเกิ

หลือบมองเขาแม้แต่ปลายหางตา การไปจากบ้านหลังนี้เป็นความต้องการในก้นบึ้งหัวของหล่อนอยู่แล้ว

าดหัวมาตั้งแต่แบเบาะ พอเริ่มปีกกล้าขาแข็งก็บินจรหล

านี่เป็นการเสียศักดิ์ศรีอะไรหรอก ด้วยชายหนุ่มก็อายุห่างกัน

ต่ขอกราบลาคุณหญิงก่อนได้ไหมคะ" มือเล็กสั่นเทายังยกพนมค้างอยู่อย่

ยต่อหน้าคุณแม่...คิดเหรอว่าคนดีๆ อย่างคุณแม่จะให้เธอออกไปง่าย

าพหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นน้ำตานองหน้ามันทับซ้อนภาพใครบางคนที่บิดาของเ

ใจไม่ได้หรอกถ้าต้องอยู่ร่วมโลกกับลูกของผู้หญิงที่สร้างค

ี่ยงออกไปนอกอาณาบริเวณบ้าน เด็กสาวใช้มือปิดปากกั้นเสียงสะอื้นที่ส

ฏสินตร์ก็ไม่มีวันแลเห็นความทุกข์ใจของหล่อนในขณะนี้ได้หรอก หั