กตัณหากลับ ไอ้...ไอ้... แก! พวกแกทำให

ดีๆก่อนนะ เธอเป็นผู้ดูแลห้องเช่านี่ เพราะฉะนั้นมันต้องมีอะไรที่ทำได้มากกว่ามานอนด่าสาปแช่งให้เป็นเวรกรรมติด

ารวีครุ่นคิดฟังเสียงข้างห้องจนผล็อยหลับไปในที่สุด แ

แน่ๆ เธอเอากระดาษที่เขียนด้วยปากกาเมจิกสีแดงไปแล้วเอากระ

กไปคุมงานที่ต่างจังหวัดเมื่อหลายวันก่อน กลับมาก็เจอเลขาฯหน้าห้องของหัวห

ร้าใจเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูของเขา

ล่ะ ไ

าดต้องพักเ

นแน่ๆ” เขาหัวเรา

วยโน้มหน้าลงจูบแก้มเขาเบาๆ แล้วส่งย

หรอ ผมไม่เห็

ต่สายตาของเธอมองเห็นแผ่นกระดาษที่ติดหน้าห้องแล้วก็หัวเราะออกมา เสียงหัวเร

งุนงงแล้วดึงกระดาษแผ่นนั้นออกมาอ่าน ลายมือเหมื

ียงดังเวลากินส้มตำหลังเที่ยงคืน เกร

เลยสักนิด ยิ่งดุเด็ดเผ็ดมันก็ยิ่งเสียงดังไปใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะดังรบกวนห้องอื่น เอ...เท่าที่นึกออก ห้องข้างๆไม่ม

ไม่ได้หมายความว่าคนอย่างกัมปนาทจะเอาแต่อุดอู้อยู่ในห้องหรอกนะ ชายหนุ่มหยิบเสื้อผ้าที่ใส่แล้ว ชุดทำงาน ใส่ตะกร้าเตรียมหิ้วลงไปร้าน

ออกจากบ้านตีห้า มาถึงที่ทำงานโมงครึ่ง บางวันก็เกือบเก้าโมงพอดี จึงตัดสินใจหาที่พักใกล้ๆ ที่ทำงาน ทำให้เขาได้เวลาพักผ่อนมากขึ้น คราแรกดูห้

วหิ้วตะกร้าผ้าลงมาที่ชั้นล่าง มองผ่านประต

อเดี๋ย

ไม่คุ้นเคย ไม่กี่นาทีต่อมาหญิงสาวในชุดผ้ากั

ัสด

่หนึ่งเพราะไม่รู้ว่

ามาซัก

่คร

เดินไปเปิดประตูกระจกให้เข

ม่อยู่ห