นท

มาปักติดอยู่กึ่งกลางอก เมื่อเห็นหน้าของคนที่เอ่ยเรียกอย่างชัดเจน...กิ่งแก้ว เพื่อนสาวร่วมโรงเรียน ผู้มีรู

ะเอ่ยทักคนตรงหน้ายังไงดี ริ้วความไม่พอใจผุดขึ้นมาเป็นระรอ

องตัวเองนี่น่า” ตอบกลับอย่างประชดประชันนิด ๆ “แล้วเธอละลูกไก่ คงสบายดีนะ ไหน ๆ ก็มาแล้ว นั่งคุย

ันมากมานักหนา ค่อนข้างจะเป็นคู่กัดกันเสียด้วยซ้ำ ซึ่งก็ไม่ได้มาจากเธอหรอกนะ เป็นอีกฝ่ายนั่นแหละที่คอยทำตัวเป็นคู่แข่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องกีฬา

ปไวเสมอแหละ ยิ่งข่าวร้าย ๆ นี่ยิ่งแพร่สะบัดไปไวยิ่งกว่าไฟลามทุ่งอีก ยิ่งเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันร้ายแรงเกินกว่าคนในพื้นที่หลาย

จะทำให้เธอกินไม่ได้นอนไม่

น่ายจับใจ ใช่...เรื่องที่เกิดขึ้นมาในวันนี้ทำให้เธอเป๋ไม่ไม่น้อย กินข้าวเย็นอย่างฝืดคอนิด ๆ คืนนี้อาจนอนไม่หลับด้วย เพราะมัวแต่คิดมากหมกมุ่นอยู่ก

งคนอื่นนัก อยู่เฉย ๆ บ้างไม่ได้หรือไง กฤติกาทำเสียงขลุกขลัก ๆ ในลำคอ “ข่าว...ข่าวเรื่

มดแล้วล่ะ ว่าแต่ไม่เคยมีใครเตือนเธอหรือไง จะรับคนมาทำงานด้วยน่

ับเธอสักนิด ถ้าเป็นนักท่องเที่ยวถูกจับต่างหากละที่ต้องสนใจ แต่พอได้ล่วงรู้ชื่อคนที่เกี่ยวข้องเท่านั้น จากที่เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ เธอต้องรีบห

นหน้าเกินตาคนอื่น” ไม่แค่ทำเสียงแต่กิ่งแก

ก็ไม่ฟัง แถมยังจะเถียงจนหัวชนฝาอีก แล้วเป็นไงละ

้นมารวมตัวกันที่พวงแก้มนุ่ม เธอนี่นะ ทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน ตรงไหน

่ว ๆ ไปนะ แต่ถ้าเธอทนฟังไม่ได้ก็ช

กแดกดันเธอมากกว่า ปาว ๆ จนน้ำลายแตกฟอง เธออยากเอาหัวแม่เท้ายัดปากเสียเหลือเกิน

กาศก็เริ่มหนาว บวกกับสายลมที่พัดพาเอาไอเย็นและน้ำค้างที่ตกลงมา ทำให้คนตัวเล็กซ

บไปนั่งหน้าเตาผิงขนาดใหญ่ไฟลุกโชตช่วง ก็ยังคลายความหนาวเหน็บที่ปกคลุมเกาะกินใจไม่ได้ ปัญหาที่เกิดขึ้น แม้เธอจะไม่ได้เป็นคนก่อน แต่ผลที่ม

ดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อยากร้องไห้ เธอสู้ลงทุนลงแรงไปกับงานที่ร้านด้วยความรักและความสุข กลับต้องมาด่างพร้อยเพราะคนงานที่หลงพาต

ต แม้กระทั่งแสงดาวที่ควรจะดาษดื่นอยู่เต็มท้องฟ้าก็ไม่มี นี่ฟ้าก็ยังจะถับถมเธอหรืออ

มาใช้บริการมากยิ่งกว่านี้ก็ได้นี่น่า เมื่อเริ่มต้นคิดในแง่ดีได้ กฤติกาก็เริ่มยิ้มได้ แต่...ทำไมยังรู้สึกหนาวจนขนตามเรือนกายลุกชันราวกับถูกใครมองอยู่ก็

แวะเวียนเข้ามาในร้านมากขึ้น ร้านซึ่งเป็นกึ่งบาร์เหล้ากึ่งลานเบียร์ที่ตอนนี้มีลูกค้าทยอยเดินเข้ามานั่งแล้วสองโต๊ะ ถัดไปจากที่เธอนั่งอยู่มีหนุ่ม