ล่นหร
ดีมาก เธอเป็นคนใจเย็น และมองโลกในแง่ดีเสมอ เธอแทบไม่โกรธหรือไม่เกลีย
เรียกว่าแม่พระอย่างไลลานามีอารมณ์ขุ่นม
็นห่วงความรู้สึกของอลันอย่างเห็นได้ชัด นั่นทำให้ไฟซัลรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา
หมครับ?” เขาตัดบทเสียดื้อ
นปฏิเส
นตัวจากการอุป
วตื่นตกใจ เขาคิดจะถอนทุนจริงๆ น่ะเหรอ
งคุณก็ไม่ได้มีอะไรมาก เป็นผู้ช่วยเลขาของผมอีกที และผมยังจะให้เงินเดือนคุณเท่าที่คุณต้องการด้วย ดูสิครับ มีแต่ได้กับได้ทั้ง
รือเงินเดือนสูงส่งอะไร เธอแค่ต้องการช่วยเหลือมูลนิธิกับเด็กๆ เท่
มตัวจะกลับ น้ำเสียงและท่าทางเย็นชาของเธอทำไฟซั
การเวลาเ
ค้งตัวสุภาพให้กับรองประธานและเลขาก่อนจะเดินออกจากห้องน
ไปทางประตูห้องที่เพิ่งถูกปิด เขามองอลันด้วยความไม่เข้าใ
คิดบ้าง นี่มันไม่ใ
ันแทบตายกว่าจะเข้าทำงานที่นี่ได้ แต่นี่อะไร? นอกจากจะได้ทำงานในบริษัทอันดับต้นๆ ของประเทศแล้ว ยังได้ทำงานใกล้ชิ
อลันขมวดคิ้วถามเมื่อ
ธอให้รู้เร
อกมาด้านนอก ไฟซัลเดินมาทันตอนที่ไลลานาเข้าลิฟต์พอดี เขาเกือบจะเดิ
์ไม่ได้มีแค่ไลลานา แต่ยังมีพนักงานคนอื่นยืนเบียดเ
านายหนุ่ม สุดท้ายเขาก็ต้องยอมเลื่อนประชุมให้ไฟซัลจนได้สิท่า
่รองประธานห
ฉันจะเห็นเขาแว
ฟต์ปิดลง ไลลานาที่มัวแต่ก้มหน้าก้ม
เลขาจับแขนเ
ดายจังที่ฉันไม่ได้ม
อ เดี๋ยวเรื่องถึงหูท่า
ับคุณเลขาน่ะ หนุ่มหล่อสองคนตัวติดกันทุกที่ทุกเวลา แถมยังไม่เคย
ถึงเหมือนกันว่าจะมาได้ยินข่าวลือแปลกๆ
ด้แล้วพวกเธอ เดี๋ย
นาเดินจากลิฟต์เป็นคนสุดท้าย เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างคิดไม่ตก ถ้าเธอต้องมาท
ก่อนคุณ
ระธานที่เพิ่งตกเป็นหัวข้อข่าวลือแปลกๆ นั่นกำลังเดินออกมาจากตัวลิฟต์อีกฝั
ับเขาตอนนี้มันก็แปลกๆ ยังไงไม่รู้ อีกอย่างเธอยังไม่พร้อมจ
นมา สองเท้าก้าวตามเธออย่างไม่ทันได้คิดอะไร แม้แต่อลันที่ก
ล
เข้ากับคนอื่น ไฟซัลประคองร่างคนที่เดินมาชนเขาตามสัญชาตญาณ แต่เ
นั้นก้มหัวขอโทษขอโพย ขณะที่ไฟ
ุ๊
มสนใจ ภาพที่เห็นคือผู้ชายคนหนึ่งลงไปนั่งยองๆ กับพื้น มือข้างหนึ่งยกขึ้นปิดปากท่าทางพะอืดพะอม ขณ
เกิดอะไรขึ้นกับเข
ล่เธอคนนั้นดังลั่น ผู้คนเริ่มหันมอง อลัน
” อลันดูจะหัวเสียมาก ทว่าคนถูกบ่นกลับไม่ได้สนใจ
่… มา
้าไปหาอย่างนั้นเหรอ ทำไมกัน… แล้วทำไมอยู่ๆ เขาถึงมีอาการแบบนั้น ใบหน้าหล่อเ
ยตัวเอง ไฟซัลเดินออกมาท่ามกลางผู้คนโดยที่ไม่ฉีดน้ำหอมป้องกันได้ยังไง ถึงเขาจะรีบร้อนแค่ไหนก็ไม่
็ดหน้าปิดปากตัวเองเพื่อหยุดอาการคลื่นไส้ กลิ่นน้ำหอม DG
สงเคราะห์ภายในตัวก็ทำงานทันที เธอเลิกลังเลและเดินเข้ามาหาเขาด้วยความเป
งหน้าก่อนจะทำเรื่องน่าตกใจด้วยการคว้าตัวเธอเข้ามาสวมกอดท่ามกลางสายตาทุกคน ไลลานาเบิกตาโพลงร่า
ื
้งตัว เธอพยายามตั้งสติ ยกสองมือผลักเขาออกจากตัว แต
ซัล… ปล่อ
ู ไลลานาอยากจะร้องไห้จริงๆ ใบหน้าเธอร้อนผ่าวไปกับไออุ่นจากร่างหนา แถ
่ว่
บ… ผมข
…
งานรอง
ะ… หมายถึงโรคกลัว
ชีวิตไลลานาเอาไว้ เขาจับไฟซัลแยกออกจากเธอสำเร็จแล
าเขาไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย นอกจากอลันกับคนในครอบครัวและหมอประจำตัวของเขาแล้ว ไม่มีใครรู้เรื่
รหวาดกลัวเพศตรงข้ามเพราะถูกทารุณกรรมมาอย่างรุนแรงค่ะ ในกรณีของคุณ…” เธอชะงักคำพูดทันทีที่รู้สึกตัวว่าเผ
้ถูกก็คือ… ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่าเริ่มมีอาการนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะตั้งแต่จ
ับผู้หญิงทุก
ยงทุ้มแผ่วลงเล็กน้อย เขาสลัดความหม่นเศร้าไ
ิ้วเรียวชี้ตัว
เขาถึงกอดฉั
่าทำไมผมถึงเข้าใกล้คุณ
ัดเขินขึ้นมา ไม่ใช่แค่เขาเข้าใกล้เธอได้ แต่เขายั
ว่าคำตอบของไฟซัลกลับทำไ
เวลามาพูด