ึงไม่เข้าใจความหมายของมันนะ เชิญ... เขาก็บอกชัดเจนอยู่แล้วนี่ว่าให้หล่อนไปได้ แต่ทำไมร่า

กเตียง แต่ก็ทำไม่สำเร็จเมื่อถูกมือหนาใหญ่และแข็งแรงนักของเฟเบียนคว้าท่อนแขนของหล่อนเอาไว้ซะ

ยู่แล้ว แต่นี่... ตอนนี้เขา... เขาดึงหล่อนเข้ามากอด กลิ่นไอแห่งบุรุษเพศนักล่าแสนอันตรายฟุ้งเข้าใ

อมแพ้เขาเพียงเพราะเขาหล่อแบบนี้ ดิ้น ต่อสู้... แต่มันได้ผลที่ไหนกันล่ะ เพราะจนแล้วจ

ไป...” หล่อนบ

ิดเดียว ดวงตาของเขาอันตรายพอๆ กับริมฝีปากที่

งที่เธอต้อ

นแนบแน่นกับเรือนร่างสูงใหญ่มากยิ่งขึ้น ความแข็งชันแถวหน้าขาของเขาดุนดันอยู่ที่หน้าท้องของหล่อน และไม่ต้องให้ใครมากระซิบบอกหรอกว่าเจ้าสิ่งที่โตเอาโตเอาแ

. ไม่เ

งพูดต่อด้วยน้ำเสียงไร้ความผ่อนปรนเช่น

นะ? นี

มากกว่าน่าขยะแขยงอยู่ดี “ฉันจะปล่อยพี่ชายของเธอไป

พี่ชายให้รอดพ้นจากยำบาทา แต่นี่... เฟเบียนไม่มีทางเป็นพระเอกไปได้ เพราะเขาโหดเกินไป ดุร้ายเกิ

าจะให้ฉัน...

ลิ่นธรรมชาติล้วนๆ ไม่มีกลิ่นของน้ำหอมสตรีที่บรรดาคู่นอนคนก่อนๆ ของเขาเค

ห้เขายื่นข้อเสนอที่น่าละอายที่เขาไม่เคยคิดจะทำมาก่อนออกไป เขาไม่เคยมีความต้องการที่จะบังคับให้ผู้หญิงคนไหนขึ้นเตียงด้วย เพราะแค

อง แต่เพียงไม่นานนักสมองที่ฉลาดเป็นกรดของเขาก็หาคำตอบให้ได้อย่างไม่ยาก

ิงมาหนึ่งอาทิตย์เต็

การณ์แปลกใหม่ กับอีตั

มันบังอาจลูบคมของเขา ก็เท่า

งตรงหน้ารู้ว่า เขาคือเจ้าของโลก ไ

ะ... เขาจะไม่สนใจอะไรอีก นอกจากจัดการกับแม่สาวน้อยในอ้อมแขนให้เสร็จเรื่องเสร็จราว สอนให้หล่อนรู้ว่าอย่าบังอาจเข้ามาวุ่นวายในสถานที่ข

กับฉัน... หากเธออยากได้พี่ชายข

คุณมันคนส

่อนรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยแบบนี้มาก่อนเลย แล้วผู้ชายคนนี้เป็นใคร เฟเบียน บราวน์ เขาเป็นเ

่ำๆ แต่ฉันก็ยังอยากได้ยินคำพูดท

้ชายป

ดปากของคนตัวโตออกได้ หากหล่อนใช้กำปั้นฟาดปากหมอนี่เต็มๆ แรง แต่แค่ยกมือขึ้นเท่านั้นเสียงกระด้างรู้ทันของพ่อคนเถื่อนท

ั้นไม่ว่าเธอจะทำอะไรลงไป ฉันจะไม่

ัวแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยรู้สึกกลัวใครหน้าไหนมากเท่ากับเฟเบียน บราวน์มาก่อ

น... ฉันจะไม่ยอมให

ปแตะต้องพี่ชา

ห็นมาเมื่อสิบกว่านาทีที่แล้วยังติดตาไม่จาง ลิข