ทิศทาง และไร้เสียงขานรับ หากสิ่งเหล่านั้นเรียกว่านิจนิรันดร์กาลก็คงมิมีผู้ใดอาจจะรู้ดีไปกว่า
นเคยคุ้นเมื่อความเงียบอันเคยชินถูกทำลายลงด้วยน้ำเสี
ดึงสังขารเทพเก็บไ
วามง่วงซึมหลังจากตื่นนอนอย่างไม่เต็มใจนักทำให้เขา
แต่แรกนั้นหายเป็นปลิดทิ้งแทนที่ด้วยความม
ั้งใจฟังแต่เสียงสะอื้นที่ดังขาดห้วงอย่างหนักหน่วงของหญิงสาวประกอบกั
มีทางเลื
ขาก่อนจะเหวี่ยงเอาร่างอันโปร่งแสงให้กระเด็นลอยขึ้นจากความว่างเปล่า และในตอนนี้เอง
นไม่ใช่ประเด็นสำคัญในยามนี้เมื่อกลุ่มควันสีดำฉุดกระชากเอาร่างของเขาให้หลุดลอยออกจากสถานที่ที่เปรียบเสมือน 'คุก' อย่างถุงกักอาวรณ์โดยไม่ไ
ปได้ไม่นานนักแรงนั้นจึงค่อย ๆ เบาบางลง ชั่ววินาทีที่โกซัวเริ่มเห็นสิ่งต่าง ๆ ปรากฏแก่สายตา เขาลืมความเจ็บปวดเมื่อครู่ไปเสียสิ้น ความ
บล้มทั้งยืน วิมานที่เห็นเมื่อครู่พร่าเลือนอีกครั้งเมื่อกลุ่มควันสีดำจำนวนมหาศาลกำลังแหวกว่ายวนเวียนรอบกายเพื่อดูดดึงนำพาพลังจากดวงจิตเขาไปยังใครบางคน
ลับเป็นคนที่โกซัวแทบจะไม่รู้จัก ไม่เคยพบหน้าแต่กลับกล้าและบังอาจ
ปรโลก" เสียงร้องนั้นดังมาจากสตรีผู้มีสิริโฉมอันงดงามราวกับนางสวรรค์
กอนาถใจเล็กน้อยที่ดวงจิตออกจากถุงกักอาวรณ์ได้ยังไม่ถึงนาทีก็เกือบต้องมาแตกสลายดับ
นเขาหรือเจ้าต้อง
ไม
วันก้อนใหญ่หอบเอาร่างเด็กทารกออกจากอ้อมอกของผู้เป็นมารดาที
ยค่อย ๆ ลอยเข้าสู่อ
างออกเดียวที่พ่อจะยอมให้เด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ ถึงแม้เขาจะไม่สามารถอยู่กับลูก
อาจอยู่ได้โดยปร
้า... ข้า... และทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าเหตุอันใดเด็กที่เกิดจากจอมมารและเทพเลือดบริส
่ำไห้ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งที
เสียเจ้าไป" ในขณะที่โกซัวกำลังเหลียวมองทุกสิ่งรอบกาย พลันนั้นเสียงทารกก็แผ
ซัว เขาจ้องมองทารกน้อย กระตุกยิ้มมุมปากคราหนึ่ง ส่ายหน้าเบา ๆ ด้วยประก
กาย โกซัวเพ่งมองอยู่ชั่วระยะหนึ่งจนกระทั่งเห็นแสงที่ปลายสายมีลักษณะเป็นก้อนกลมหลุดออกจากหน้าอกซ
มือก่อนจะร่ายมนตร์เพียงไม่กี่คำ กลุ่มก้อนพ
งที่มีเฮือกสุดท้ายทะยานร่างออกจากตรงนี้ก่อนที่จะถูกยึดเ
ีซาร์ตะโกนขึ้น เรียกให้จีซาร์หันมองตามร่างโปร่งแสงสีส้มที่หา
่ซีซัส ทอดสายตาจ้องนัยน์ตาสีนิลของเจ้าตัวน้อย
าทิตย์ขึ้น เจ้าคงต้องเร่งนำเ
แขนของซีซัส ยื่นมือออกไปเพื่อรับตัวทารก แต่ทว่าซีซัสกลับนิ่งเฉยมองดวงหน้าผ
ข้าสักเรื่
านพ่อ ข้
ข้าให้เติบใหญ่อย่าง