ซ่านปรารถนา

เป็นหนึ่งในผู้โดยสารขาสั่นไม่หาย แม้นี่จะไม่ใช่การนั่งเครื่องบินครั้งแรกของเธอก

่อนนี้เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะบินไปต่างประเทศ แต่จู่ๆ กลับต้องบินเป็นครั้งแรกด้วยเหตุผลง่ายๆ คือเ

เธอกับว่าที่เจ้าสาวในตอนนั้น ก็

ม่ได้จริ

างานเลยสักคน ฉันขอร้องนะ” น้ำเสียงของแก้วกานต์ที่เอ่ยร้องขอมาตามสายนั้น ท

่ว่า

นทางไม่ต้องห่วง เราออกให้เองขอแค่เว

่ต้อ

รียมชุดไทยมาด้วยนะ จะแบบประยุกต์หรือจัดเต็มมาก

ไทยด้

ส่ชุดไทยในงานแต่งงาน แต่ตอนนี้คงไม่สะ

าสาวกี่คน เราจะได้เป็

วมเวียงพ

เราจัดก

ค์ยอมมางานแต่งงานเราใช่ไหม”

จ้

มากนะเว

ฮ้

่ายให้เธอเกือบหมด แต่การจากบ้านจากเมืองไปยังประเทศที่ไม่เคยคิดว่าจะไปก็กังวลไม่น้อย

วิวสวยๆ อย่างไม่รู้เบื่อ แต่เพราะตื่นแต่เช้าเพื่อมาขึ้นเครื่อง นั่นทำให้เธอง่วงจนต้องเผ

่อนหน้านี้มันว่างไม่มีผู้โดยสาร นอกจากมานั่งใกล้จนประชิดตัวแล้วผู้ชายคนนี้กลับลวนลามเธออีก เพราะตกใจทำให้เวียงพิงค์นั่

ผ

ำให้ชายแก่คนนั้นหน้าหงาย บวกกับเลือดที่กลบปากก็ยิ่งทำให้เขาตื่นตกใจ ส่วนเวียงพิงค์เองก็ตกใจนั่นเพร

กิดอะไรขึ้น เวียงพิงค์ฟังบทสนทนาของชายแก่ไม่ออกว่าเขาพูดอะไร เพราะมันไม่ใช่ภาษาอังก

ายค่ะ” นี่คือประโยคที่แอร์โฮสเตสหั

ะ...ฉัน

แก่คนนั้นหันมาตะคอกถ

ยอมรั

ยปัดความผิดให้เวียงพิงค์ ยิ่งเขาโวยวายเสียงก็ยิ

ันป้องกันตัว ผู้ชายคน

ิงเห

หันไปมอง ก่อนจะเห็นว่าเป็นชายคนหนึ่งที่ตัวเขาสูงใหญ่มากทีเดียว แม้รูปร่างหน้าตาจะหล่อเหลาจนทำให้หัว

บคุณ

่ดิฉันดูแลได้ไม่อย่างทั่วถึง” แอร์โฮสเตสเอ่ยขึ้น นั่นเพราะรู้สึ

เป็นไ

วยที่ทำอาชีพนี้มาหลายปีจะจัดการเขาขั้นเด็ดขาด แต่ชายแก่ก็ยังคงโวยวายไม่ยอมเลิก ชายหนุ่มร่างสูงท

ไม่กล้าสบตาชายคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เวียงพิงค์เลยแม้

ทนคนในประเทศของเขา ที่แสดงกิริยาไม่เหมาะ

ต้องขอบคุณคุณด้วยซ

เป็นไ

ไทยได้ด้

ั่นเพราะเขามาทำธุรกิจที่ไทยจึงพอจะพูดภาษาไทย

งกอดอกด้วยหัวใจที่ยังเต้นไม่เป็นจังหวะ นั่นเพราะไม่คิดว่าการเดินทางออกนอกป

ั่งเครื่องลงจอดที่สนามบินเชเรเมียทเทวา กรุงมอสโคว์ ก็กิน

พิงค์ท

ก้

่ยประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมา รู้สึกดีใจที่เห็นเวียงพิงค์ถึงขนา