ท็กซี่ก็ค่อยๆเลื่อนรถมาจอดที่หน้าบ้านของลินดา ซึ่งบ้านของลินดาเป็นบ้านปูน2ชั้น หลังไม่เล็กและไม่ใหญ่จนเกินไปดูกำลังดี อีกทั้งมีบร

าจากกระเป๋าของเธอเพื่อจะไขป

คุณแม่คงเตรียมอาหารใกล้จะเสร็จแ

ที่เธอตั้งใจซื้อมาให้คุณพ่อคุณแม่ของลินดา พอทั้งคู่เดินมาถึงใน

วทักทายคุณพ่อกับคุณแม่ของลินดา ด้วยน้ำเสียงและกิริยาที่เคารพนอ

รับกระเช้าผลไม้จากริสา พร้อมกั

ป้าเห็นว่าเพิ่งเปิดเทอมกันวันแรก เลยอยากทำอาหารอร่อยๆให้พวกหนูได้ทานกัน เลยใ

ลุงเอ็นดูหนูเหมือนลูกสาวคนหนึ่งด้วยนะลูก" แม

ไรก็คิดถึงหนู และเอ็นดูหนูมาตลอด"

รือเปล่าจ๊ะหนูริสา" คุณพ่อของลินดาเอ่ยถามถึง

ดีค่ะ " ริสาพูดกับคุ

กนานมั้ยเนี่ย หนูหิวข้าวแล้วนะ" ลินดาพู

ดินไปที่ห้องทานข้าว แต่แล้วทุกคนก็ต้องหันหลังกลับไปมองที่หน้า

ดูเองว่าใครมาจอ

ที่หน้าบ้าน ส่วนคนอื่นๆก็พากันเดินไปข้

าวาว จอดอยู่ และก็มีชายหนุ่มกำลังเปิดประตูรถและก้าวลงมาจากรถ ชายหนุ่มรูปร่างสูง ผิวขาว หน้าตาดี เขาแต

ลินดาก็รีบยกมือไหว้และกล่า

ชายหนุ่มกล่าวทัก

ายหนุ่มอยู่ก็ยกมือรับไหว้ และกำลัง

ตชินท์ไงครับ" ชายหนุ่มพูด

ไม่ได้เลย แล้วนี่กลับมาจากเมืองนอกตั้งแต

นเองครับ" เตชินท์พูดตอ

เตชินท์จึงมีศักดิ์เป็นหลานของพ่อลินดา

งเตชินท์ไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ เตชินท์ถึงได้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศตั้งแต่เขายังเด็กๆ นานๆทีที่ครอบครัวของเตชินท์จะกลับมาเมืองไทย แต่ท

มกับถุงกระดาษใบเล็กใบใหญ่ที่มีของอยู่ข้างในทุกใบ ในมือของเขา ถือของจนเต็ม

่หมดอยู่แล้ว อย่าบอกนะว่าเป็นของฝากม

้งนานแล้ว แค่นี้เล็กน้อยครับ และนี่มีของฝากจากพ่อแ

อาแก่ๆคนนี้อยู่ อาก็ดีใจแล้ว" พ่อของลินดาพูดด้ว

ำลังจะทานข้าวเย็น เตชินท์ทานข้าวบ้านอานะ แล้วเดี่ยวเรา

เตชินท์พูด

ก็พากันเดิน