หนังสือและนิยายทั้งหมดของAmelia
/0/27889/coverbig.jpg?v=577298209053706da7852affec1758e1)
หลังจากหย่าแล้ว ฉันจะกลับบ้านไปรับมรดกของครอบครัว ร้องไห้ทำไม
ลูกหลานตระกูลมหาเศรษฐีที่มีชื่อเสียง เวิน เสวี่ยหนิง ทำตัวเป็นคนตามใจเขาอย่างไม่มีข้อแม้มาเจ็ดปี ในที่สุดก็ตัดสินใจหย่าร้าง วันรุ่งขึ้น เวิน เสวี่ยหนิงโทรหาพ่อของเธอว่า: “พ่อค่ะ สิ่งที่พ่อเคยพูดเมื่อก่อนนั้นถูกต้อง ความรักที่เป็นข้อห้ามไม่ทำให้มีความสุข ฉันเลยเตรียมตัวหย่าร้างและกลับบ้านเพื่อรับมรดกแล้วค่ะ” เมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อของเวินนิ่งไปหลายวินาที ก่อนถามด้วยเสียงเคร่งเครียดว่า: “หนิงหนิง เมื่อก่อนลูกยอมตัดขาดความสัมพันธ์กับพ่อเพื่อแต่งงานกับพี่ชายบุญธรรม เวิน ซือเหนียน ตอนนี้ทำไมถึงเปลี่ยนใจได้ล่ะ” หัวใจของเวิน เสวี่ยหนิงเจ็บปวดอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะ : “เพราะฉันทำสิ่งของของเขาเสียหาย เขาไม่ได้รักฉันเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมาเป็นแค่ความฝันที่ฉันหลอกตัวเอง” “หลังจากช่วงเวลารอหย่า ฉันจะกลับบ้านค่ะ”
/0/27801/coverbig.jpg?v=fca3d33e26969e3839e96898a3922f4f)
ฉันจะไม่มีวันพบผู้ชายที่ฉันรักมาหลายปี
เธอเป็นครั้งที่ 999 ที่นั่งคุกเข่าระหว่างขาของเขา โดยริมฝีปากมีความลำบากในการ “ดูแล” เขา เมื่อตอนที่รักกันอย่างเข้มข้น เขาผลักเธอออกแล้วเข็นรถเข้าน้ำหนักไปในห้องน้ำ “ฉันให้กับจิ๋นจิ๋น…” เขาพูดพึมพำเบาๆ เธอเคยชินแล้ว จึงหันไปหยิบยาสำหรับเขา ตามเขามานานเก้าปี เธอรู้ว่าเขาเป็นคนเย็นชาหรือเฉยชา เมื่อไปส่งยา เธอกลับพบว่าประตูห้องนอนเปิดอยู่ รถเข็นวางอยู่ตรงหน้าประตู ว่างเปล่า เขาถูกกดไว้ข้างหน้า และตาของเขาที่หลงใหล พูดกระซิบที่หูของเธอว่า: “จิ๋นจิ๋น เธอเป็นของฉัน เธอควรจะเป็นของฉันตั้งนานแล้ว!” “เพราะเราเป็นที่พึ่งพิงแก่กันจึงมีวันนี้!” “เพื่อไม่ให้ต้องมีความสัมพันธ์ ฉันก็เลยนั่งรถเข็น แล้วเธอยังไม่เห็นใจฉันอีกเหรอ?” เธออึ้งไป สมองเหมือนมีบางอย่างระเบิดขึ้น จิ๋นจิ๋นคือสะใภ้ของเขา อายุห่างกันสองปี รูปร่างดี แต่ยังต้องกล้ำกลืนอยู่กับการเป็นหญิงหม้ายมา 10 ปี