แนวลูกสาวมาเฟีย นางเอกร้ายกาจ สายบาป ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน
แนวลูกสาวมาเฟีย นางเอกร้ายกาจ สายบาป ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน
ช่วยด้วยน้องสาวผมเป็นมาเฟีย
ตอน โดนฟัด
อายูมิเป็นสาวลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น แม่ของเธอเป็นเพื่อนกับคุณแม่ของเจย์แต่พ่อของเธอเป็นมาเฟียญี่ปุ่น
ด้วยความที่แม่ของเธอกลัวว่าพ่อจะให้เธอสืบทอดวงการมาเฟีย แม่จึงหอบเธอหนีมาไทยตั้งแต่ที่ยังแบเบาะ
ซ้ำร้ายคุณแม่ของเธอเกิดป่วยด้วยโรคประหลาด ก่อนตายแม่ฝากฝังอายูมิไว้กับแม่ของเจย์ วันนี้เธอก็อายุครบสิบแปดปีพอดี หนุ่มเจย์ก็อายุยี่สิบปีเศษๆ
ในบ้านเดี่ยวหลังย่อมสองชั้น มีคุณแม่ เจย์ และอายูมิอาศัยอยู่ด้วยกันสามคน แม่เป็นเจ้าหน้าที่รัฐวิสาหกิจวัย45 เจย์เป็นนักศึกษา ส่วนน้องสาวบุญธรรมของเธอเป็นนักเรียน
ฮ้าว! ๆ ๆ "กลับมาแล้วครับคุณแม่ อายูมิจัง" หนุ่มหล่อตัวสูงเฟี้ยวเดินเข้าบ้าน
เขาวางกระเป๋าสะพายลงแล้วนั่งที่โต๊ะอาหาร
คุณแม่เดินออกจากครัวมาพอดี ท่านถือถาดอาหารมาวางเรียงรายบนโต๊ะและยังอยู่ในชุดทำงานแบบเสื้อเชิ๊ตกระโปรงยาว
"เฮ้อผมปวดหลังจังเลยครับแม่ เอ้อนี่แม่เป็นเหมือนกันรึเปล่า" เจย์เงยหน้าหล่อๆถามแม่แล้วหยิบปีกไก่ขึ้นมากัดแทะกิน
"ไม่นะ นี่แม่บอกแล้วไงว่าไม่ไหวก็เรียนอย่างเดียวพอ" แม่ตอบแล้วบ่น (เจย์ทำงานพาร์ทไทม์อยู่ที่คลังเก็บสินค้าใกล้ๆมหาลัย
"ไม่เป็นไรครับ ผมหาเงินใช้เองได้ น้องก็จะขึ้นมหาลัยแล้วด้วยนี่นา" เจย์นั้งบิดเอวไปมาแล้วตอบอย่างอารมณ์ดี
ใบหน้าหล่อๆของเขาเรียวคมขาวใสยังกับหน้าพระเอกหนังเกาหลี
"เอ้าแม่ลืมไปเลยว่าน้องอ่านหนังสืออยู่ในห้อง" แม่ตอบ
"พี่มาแล้ว มากินข้าวกันอายูมิ" แม่เรียกเสียงดัง
พรึ่บ! อายูมิตาโตทันที เธอยกหนังสือการ์ตูนที่วางทับไว้บนหน้าออกแล้วกลิ้งจนตัวหล่นตุ๊บลงข้างๆเตียง
"พี่เจย์หล่อมาแล้ว ฮิ ๆ" สาวน้อยวิ่งกระโปรงปลิวออกจากห้อง
ตุ๊บ! ๆ ๆ เธอลงมาชั้นล่างแล้วกระโดดเข้ามาล็อคคอเจย์จากด้านหลัง เธอตัวเล็กขาวสูงเพียง155กำลังยืนอยู่ข้างหลังพี่ชาย
ฟ่อด! ๆ อายูมิหอมแก้มซ้ายแก้มขวาของเจย์ต่อหน้าคุณแม่
"เอ้ย อายู" เจย์ตกใจสะดุ้งตัวโก่ง จมูกโด่งๆปลายเรียวแหลมของน้องจิ้มแก้มของเขาจนเจ็บ
"เอ้าอายูมิ นี่โตเป็นสาวแล้วนะยังจะมากอดพี่อีก" คุณแม่ดุลูกสาวแสนสวย
ฮิ! ๆ ๆ สาวน้อยส่งยิ้มให้คุณแม่แต่ยังยืนล็อคคอพี่ชายอยู่
"ก็คิดถึงนี่คะ พี่เจย์ได้ซื้อมาไหม" อายูมิแบมือรอ เธอยื่นหน้าเรียวเล็กพบาดบนบ่าของเจย์
ลมหายใจของเธอพ่นรดใบหูของเขาจนเสียวซี๊ดขนลุกซู่ซ่าไปหมด แก้มนิ่มๆของน้องบดหน้าหล่อๆของเจแนบแน่น เขาร้อนรุ่มจนหน้าชาเหมือนกับว่าโดนตบด้วยฝ่ามือใหญ๋ ๆ
"นี่ตกลงเราคิดถึงพี่หรืออยากได้ไอแพดกันแน่เนี่ย" เจย์บ่นแล้วหยิบกระเป๋าล้วงกล่องไอแพดออกมาให้น้องสาวแสนสวย
"เย้ขอบคุณค่ะ" อายูมิกอดไอแพดแล้วกระโดดดีใจ กระโปรงของเธอปลิวไหวๆจนเห็นขาที่เรียวเล็กและกางเกงในสีชมพู
ผมสั้นหน้าม้าสีดำปลิวไหวๆ สาวน้อยกอดคอเจย์อีกรอบแล้วกระแทกปากสีชมพูใส่ปากพี่
จุ๊บ! เจย์ตาค้างสะดุ้งตัวโก่ง ริมฝีปากสีชมพูเล็กของน้องกระแทกปากแดงๆของเขาจนบู้บี้
เธอยังเอามือขวาจิกแก้มของเจย์แล้วบีบหน้าหล่อๆเขย่า เธอทำปากจู๋แนบปากของเจย์เอาไว้ไม่ยอมดึงหน้าสวยๆกลับเลย
ปั้ง! แม่เอามือฟาดลงบนโต๊ะจนเสียงดังโครมคราม
"นี่อายูมิ" แม่ดุลูกสาวจนเธอสะดุ้งหันมายิ้มหวานใส่แม่อีกคน
"แฮร่ๆ ก็ของขวัญวันเกิดหนูนี่คะ สัญญากันไว้แล้ว" อายูมิตอบแม่แล้วลงมานั่งยิ้มแฉ่ง
"กินกันก่อนจ๊ะ แม่ก็มีของขวัญให้หนูแหละ" แม่เปลี่ยนสีหน้ามายิ้มแล้วลูบหัวสาวน้อยอย่างน่าเอ็นดู
ฮิ! ๆ ๆ เธอหัวเราะแล้วเอนตัวพิงคุณแม่ ตาโตๆกลมแป๋วของเธอมองหน้าหล่อๆของเจย์และฉีกยิ้มหวานให้เขา
เจย์อายจนหน้าแดงตัวร้อนไปเสียหมด เขาไม่เคยโดนสาวคนไหนยิ้มกว้างและจิกตาแป๋วใส่แบบนี้เลย เหงื่อของเขาซึมออกมือเนื้อตัวเปียกโชกยิ่งกว่าตอนทำงานเสียอีก
หัวใจหนุ่มน้อยเต้นตึกตั่ก ๆ จนเหมือนหน้าอกจะทะลุออกมา
"กิน กินกันเถอะครับ" เจย์เอ่ยแล้วลงมือกินอาหารที่หลากหลายเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ พออิ่มหนำสำราญแม่ก็เอาเค้กมาจุดเทียนและมอบสร้อยทองให้อายูมิ
ทุกคนร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์กันเสียงดังสนุกสนาน
"พี่หล่อปวดหลังอีกไหมล่ะ หนูนวดให้คิดห้าสิบบาทพอ" อายูมิเดินมาถามเจย์ที่นั่งบนโซฟาดูทีวี
หมับ! ๆ ๆ สองมือน้อยๆของเธอบีบหัวใหล่และกล้ามแน่นๆของพี่ชาย
"หยุดเลย ๆ ไม่ต้องพี่ไม่มีตังจะเปย์หนูแล้ว" เจย์บ่น
"งั้นหนูนวดให้ฟรี ฮิ ๆ" อายูมิกระซิบหลังใบหูและบีบนวดต่อ เธอยืนมองทีวีแล้วเอาคางวางไว้บนหัวของเจย์ใช้สองมือบีบนวดเขาที่นั่งอยู่บนโซฟา
หน้าอกหน้าใจของเธอบดชนท้ายทอยของเจย์ ลมหายใจของเธอพ่นออกมาใส่ผมหน้าของเขาจนสั่นไหวๆ
เต้าน้อยๆที่อัดชนหัวนั้นบอกได้เลยว่าไม่ใช่เด็กๆเสียแล้ว
อูยยย! เจย์นั่งตัวเกร็งแข็งเป็นหิน เขาเสียวจนท่อนเอ็นแข็งขึ้นมาจริงๆ ทั้งๆที่ไม่ได้คิดอะไรแต่มือเล็กๆกับกลิ่นตัวหอมๆของอายูมินั้นเย้ายวนจริงๆ
แนวทาสสวาท ล่อลวง เปิดซิง รุนแรง ซาดิสม์ หลอกเอา คนสวน รุมคุณหนู nc 3p
นิยายอีโรติก แนวเรื่องจริง นอกใจ มีชู้ เผลอใจ ไม่ตั้งใจ nc 18+ รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจ นอกกาย สายบาป เป็นเรื่องแต่งเสริมเรื่องจริง สั้นๆจบในตอน มีหลายแนว หลายเหตุการณ์ สำหรับผู้ใหญ่ อายุ18ปีขึ้นไป
นิยายผู้ใหญ่ แนวฮาเร็มชาย นางเอกเป็นคุณหนูวัย18ปี เธอชอบยั่วคนสวน คนขับรถ ใจแตก มั่วสวาท nc 18+
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
เรื่องสั้นแนวมีชู้ fwb ลับๆ นอกใจ แอบแซ่บ 3p 4p หลายบุคคลหลากเหตุการณ์ จบในตอนสองตอน
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)
ทั้งเมืองรู้กันดีว่า หลังจากที่ลู่ซิงหลานถูกเปิดเผยว่าเป็นลูกสาวปลอม เธอก็ถูกสามีขับไล่ออกจากชีวิต พ่อแม่ก็ทอดทิ้ง พี่ชายก็รังเกียจ ครอบครัวของสามีตัดสินใจไล่เธอออกจากบ้านอย่างเด็ดขาด แต่ใครจะคิดว่าเธอกลับไปพึ่งพา ลี่จิ่งเหยียน ผู้ทรงอิทธิพลในวงการแทนในทันที ขณะที่ทุกคนรอให้ลี่จิ่งเหยียนถีบลู่ซิงหลานออกไปนั้น ลู่ซิงหลานก็เริ่มเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงอย่างใจเย็น มันมีแต่เรื่องที่ทำให้ประหลาดใจเท่านั้น แต่สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือบรรดาผู้ทรงอิทธิพลต้องคุกเข่าต่อหน้าเธอเป็นแถว สามีเก่าที่เป็นคนไม่ดีอยากกลับมาง้อขอคืนดี ลู่ซิงหลานก็จัดการเขาทิ้งทันที และกลับยิ้มให้สามีใหม่แล้วพูดว่า "ที่รัก คุณสามารถพึ่งพาฉันได้นะ" ใครจะคิดว่าลี่จิ่งเหยียนเองก็เป็น ผู้ทรงอิทธิพลไม่เบา พร้อมยิ้มแย้ม "แต่ที่รัก ผมอยากครองใจคุณมากกว่า" องค์กรระหว่างประเทศเพิ่งเผชิญกับสามเหตุการณ์สำคัญ หนึ่งคือการที่ลู่ซิงหลานหย่าร้าง สองคือการที่ลี่จิ่งเหยียนแต่งงาน และสามคือคู่รักที่มีตัวตนลับมากมายที่แกล้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อหลอกลวง ทั้งสองสมคบคิด ทำอะไรไม่ดี
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน..ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่..จะผิดไหม
© 2018-now MeghaBook
บนสุด