วี บีทีเอสเป็นต้นเหตุ! เพราะนักร้องเกาหลีที่เมียผมคลั่งไคล้นักหนา เป็นเหตุทำให้ผมเริ่ม "เบื่อ"มันมากขึ้นทุกวัน ลำพังคบกันก็แทบจะไม่มีเวลาให้กันอยู่แล้วเพราะเธอเรียนหนัก แต่เวลาอยู่ด้วยกันทำไมจะต้องพูดถึงแต่วี บีทีเอส! มันเป็นใครวะไม่รู้จักเว้ย! เห็นมันนิ่งกับผม แต่กับวีแตกต่างกันฉิบหาย นักร้องเกาหลีกับผัว? เป็นคุณจะเลือกใคร มันไม่ใช่เพียงเพราะเบื่อ แต่มันดันมีเงาของใครอีกหลายคนเข้ามานับไม่ถ้วน ผลสุดท้ายถ้าไม่ใช่แบบที่คิด ปัญหาที่เกิดขึ้นคำว่า 'เบื่อ' คงถึงทางตัน "นาย... มีคนอื่นใช่ไหม" "เปล่า" "ถ้าไม่ นายจะบอกเลิกฉันทำไม"
ชอดนูเน นอล อาราโบเก ทแวซอ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ผมก็จำคุณได้ฝังใจ
ซอรล พุลรอวัดดอน คอดชอรอม
เหมือนว่าเราต่างเรียกหากันและกัน
แน ฮยอลกวัน ซกDNAกา มัลแฮจวอ
DNAในเลือดของผมมันบอกทันที
แนกา ชาจา เฮแมดอน นอรานึน กอล
ว่าคุณคือคนที่ผมมองหามาตลอด
(DNA – BTS *แปล - www.educatepark.com)
เนื้อเพลงที่ไม่คุ้นหูดังขึ้นภายในห้อง แต่ถึงแม้จะนอกห้องนอนของผมก็เถอะ แต่มันดังขนาดนี้ใครมันจะไปหลับลงวะ! ผมลุกขึ้นนั่งยีผมสีดำสนิทของตัวเอง หันไปมองนาฬิกาหัวเตียงก็พบว่าเพิ่งจะเจ็ดโมงเช้า ปกติผมตื่นสายจนตะวันแทบจะตกลงดินอีกครั้ง แต่ต้องมาหัวเสียเพราะดันได้ยินเพลงที่ไม่ชอบ แถมยังฟังไม่รู้เรื่องอีกต่างหาก... สองเท้าของผมก้าวลงจากเตียงนอนขนาดใหญ่ หันไปมองวิวด้านนอกนุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาว ผ่านกระจกใสขนาดใหญ่สามารถส่องให้เห็นเรือนร่างที่แข็งแรงของผม รอยสักไม้กางเขนกางอก แขนซ้ายสักรูปไพ่ รูปสามเหลี่ยมธรรมดา ถึงแม้จะดูเลอะเทอะในสายตาคนอื่น แต่สำหรับผมมันโคตรเท่
ผมเปิดประตูห้องออกมา มองหาต้นตอของเสียงเพลงที่ปลุกผมให้ตื่นจากหลับฝันดี กวาดสายตามองไปยังครัวก็เห็นร่างบอบบางซึ่งสูงเพียงแค่หัวไหล่ของผม พูดง่ายๆ คือผมสูง 183 ซม. แต่สำหรับเธอที่ยืนทำอาหารอยู่สูงแค่ 165 ซม. เท่านั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไม่ใช่ผีเจ้าที่หรือผีนางคอนโดที่ไหน
เพราะว่ามันคือ ‘เมีย’ ของผมเองล่ะ
“เฮ้ย ปิดดิ เปิดเพลงพม่าฟังได้ทุกวี่ทุกวันไม่เบื่อหรือไง!” ผมเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร พลันร่างบางก็หมุนตัวมาเผชิญหน้ากับผมด้วยสีหน้านิ่งเฉยปนไม่พอใจ เมียผมชื่อ ‘โฟม’ ใช่ เธอเป็นเมียผมเองล่ะ เราสองคนคบกันมาได้ห้าเดือนล่ะ เธอเรียนอยู่คณะสถาปัตย์ปีสี่ มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งก็ว่าได้แถมยังพ่วงด้วยความเซ็กซี่ ซึ่งถึงแม้จะอยู่ในชุดนักศึกษาที่รกรุงรังทับด้วยเสื้อช็อปตามสไตล์เด็กสถาปัตย์ แต่ด้วยความสวยที่โดดเด่น ผมสีดำน้ำตาลยาวสลวย ริมฝีปากแดงนูนน่าจูบ ดวงตาคมโตที่ดึงดูดเพศตรงข้ามได้ดี เสน่ห์แรงจนผู้หญิงผู้ชายต่างพากันหลงใหล
เท่าที่พูดมาเธอดูดีไปหมด แต่เสียอย่างเดียวที่น่าเบื่อไปหน่อย ตอนแรกที่คบกันผมไม่เคยเบื่อหรอกนะ แต่มาเบื่อก็ตรงอีทีเปิดเพลงพม่าฟังทุกวันนี่ล่ะ
“เพลงพม่าอะไรของนายนัม นี่มันเพลงเกาหลีนะ”
“อ่อ เพลงของวงที่เธอกรี๊ด หลงหนักยิ่งกว่าผัวตัวเองน่ะเหรอ”
ลืมบอกไป ผมชื่อ ‘นัม’ นะทุกคน ริมฝีปากของผมเบ้ขึ้นอย่างไม่พอใจและส่ายหน้าให้กับเมียตัวเองที่บ้าคลั่งไอดอลเกาหลีจนห้องที่ผมอยู่กับเธอเนี่ยเต็มไปด้วยรูปภาพของไอดอลที่เธอหลงใหล
ทีกับผัวแม่งนิ่ง ทีกับคนที่ไม่เคยเห็นบ้าซะ แม่งน่าตบ!
“ใช่แล้วจะทำไมล่ะ”
“กรี๊ดแล้วได้เห็นมันปะ กรี๊ดแล้วได้อะไรวะ น่าเบื่อชะมัด”
“แต่ฉันไม่เบื่อ ฉันชอบของฉัน ตอนแรกที่คบกันไม่เห็นจะบ่นเลยนะ”
“แล้วใครจะไปคิดว่าเธอจะเยอะแบบนี้เล่า! ชอบแม่งจริงเลยนะไอ้... ไอ้อะไรวะ?” ผมชี้นิ้วไปหาโฟมที่ยกถ้วยโจ๊กสำเร็จรูปมาวางตรงหน้าผม
“วี บีทีเอส”
“เออ ชอบไรนักหนาวะ มันหล่อกว่าฉันหรือไง?”
“ก็หล่อไงถึงได้ชอบ”
“ผัวมีให้มองอยู่ทุกวัน ดันไปบ้าคลั่งไคล้คนอื่น คิดได้ไง” โฟมไม่สนใจอะไรยักไหล่และตักโจ๊กกินหน้าตาย เธออายุมากกว่าผมปีหนึ่งนะ เธออายุยี่สิบสอง ส่วนผมยี่สิบเอ็ด ความจริงเราคบกันได้ไงมันเป็นเรื่องที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน รู้แค่ว่าเจอหน้ากันตอนไปเที่ยวดอย ผมเจอกับโฟมที่นั่นและเป็นคนช่วยเธอให้พ้นจากน้ำป่าไหลหลาก เราสองคนเลยจูนเข้าหากันโดยไม่ต้องบอก ผมเป็นฝ่ายจีบเธอก่อนและเธอก็ไม่ปฏิเสธด้วย เราก็เลยตกลงคบกันจนถึงตอนนี้
โฟมอยู่หอกับเพื่อนหญิงของตัวเอง แต่พอคบกันได้สามเดือนผมก็ให้เธอมาอยู่ด้วยกันและ... ไม่ต้องบอกนะว่าอะไร หึ ไม่งั้นคงไม่เรียกเมียได้เต็มปากหรอก ถูกไหมล่ะ
“ก็ผัวไม่ค่อยอยู่ให้เห็นหน้า มันก็ต้องบ้าผู้ชายคนอื่นเป็นธรรมดา”
“บ้าเกาหลีได้ แต่ถ้าบ้าผู้ชายคนอื่น จับเอาทั้งวันทั้งคืนแน่”
“นัม พูดบ้าไรเนี่ย!” ใบหน้าสวยตกใจกับสิ่งที่ผมพูด เออ พูดจริงเลยล่ะไม่ต้องกลัวว่าจะทำไม่จริง
“เพราะวี บีทีอะไรของเธอมันไม่ได้มาให้เธอเห็น แต่ถ้าผู้ชายทั่วไปล่ะก็... เจอจัดหนัก”
“โคตรทะลึ่ง”
“ทำไม รับไม่ได้” ผมตักโจ๊กเข้าปากอย่างหงุดหงิด สบตากับโฟมที่ถอนหายใจออกมาไม่พอใจผมเช่นกัน ถึงแม้เราจะมีปัญหาเรื่องของวี บีที... บีที อะไรวะ? เออช่างเหอะ แต่ผมก็ไม่เคยปล่อยปะละเลยเมียตัวเองนะ
“ทีนายไปเคี้ยวหญิงอื่น ฉันยังไม่เคยห้ามเลย”
“อยากห้ามเปล่าล่ะ?”
“ไม่ห้าม เพราะห้ามไปก็เท่านั้น”
“รู้ดีนี่” โฟมสะบัดหน้าหนีผม เหตุผลที่ผมเบื่อเมียมันก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ มีอยู่สองอย่างคือเรื่องที่เธอชอบนิ่งเวลาที่เราทะเลาะกัน โฟมไม่ใช่ผู้หญิงขี้อ้อน ไม่ใช่ผู้หญิงหวานๆ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ตื้อผม ไม่ใช่ผู้หญิงที่เอาแต่ใจ เพราะแบบนี้ไงผมถึงได้คบกับเธอได้นานที่สุด แฟนเก่าของผมแต่ละคนบอกเลยว่าไม่ถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำก็เลิก
สำหรับโฟมมันไม่ใช่แบบนั้น เธอไม่เหมือนใครและผมชอบที่เธอเป็นตัวเอง ส่วนเรื่องที่สองไม่ต้องพูดถึงคงรู้นะ
ไอ้เรื่องที่ผมเคี้ยวผู้หญิง กินไปเรื่อย ก็เพราะว่าโฟมไม่มีเวลาให้ผม เธอเรียนหนักบางวันก็นอนค้างที่มหาลัย บางวันก็ไปค้างที่หอเพราะต้องทำงานส่งอาจารย์ คณะสถาปัตย์เป็นคณะที่ทรหดมากๆ ซึ่งผมเองไม่อยากให้เธอเรียน แต่มาถึงขั้นนี้แล้วผมก็ต้องปล่อยให้เธอเรียนและตัวเองก็ไปหาเศษหาเลยเอา โดยที่โฟมไม่เคยพูดบ่น หึงหวงหรือแสดงอาการไม่พอใจออกมา แต่ถึงมีก็ไม่มากถึงขนาดทำให้ผมรู้สึกอึดอัด
“งั้นนายก็ควรรู้ไว้ว่าห้ามอะไรฉันได้ แต่อย่าห้ามฉันเรื่องวี โอเค?”
“เหอะ ชอบขนาดนั้นไม่เอามาเป็นผัวเลยล่ะวะ!”
“ชอบแบบชอบเพราะเขาน่ารัก ชอบเพราะเขาร้องเพลงเก่ง เต้นเก่ง ไม่ได้หวังว่าจะเอามาทำผัว”
“ถ้าได้ก็คงดี”
“อือ”
“น่าตบว่ะ” โฟมแลบลิ้นใส่ผม ก่อนจะเก็บถ้วยจานไปล้าง ผมก็เดินสะบัดหน้าเข้าไปอาบน้ำเพราะต้องไปส่งเธอที่มหาลัย ผมยืนแปรงฟันมองเหลือบไปบนกระจกก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจที่เห็นหน้าของวี บีที (เออขอเรียกไปก่อนแล้วกัน) ฝ่ามือของผมดึงรูปภาพของชายในรูปซึ่งหล่อเหลาเอาการ รอยยิ้มสดใสแถมยังมีสีผมสีน้ำตาลอ่อนขลับกับใบหน้า มันก็ไม่ได้แตกต่างจากผมเลยนะถ้าลองย้อมผมสีนี้
เกิดอะไรขึ้น!เมื่อจู่ๆ แม่ดันส่งใครไม่รู้มาดูแลผม ทั้งที่ผมไม่ได้ต้องการเลยสักนิดกับคำว่า 'ว่าที่คู่หมั้น’ จะมาดูแลผมนับจากนี้เป็นต้นไป เฮ้ย บ้าไปแล้ว สายเคี้ยวอย่างผมไม่มีวันแต่งงานหรอกนะเว้ย ! ฝันไปเถอะว่าจะหยุด 'พี่บอลสายเคี้ยว' ไปได้ แถมสาวเจ้าที่เป็นคู่หมั้นผม อายุเพียงแค่สิบเจ็ดปี! แม่กำลังให้ผมแต่งงานกับเด็กเหรอวะ ไม่มีทางหรอกเป็นไงเป็นกัน! จะทำให้ทนไม่ได้ จนต้องถอนหมั้นไปเลย... คอยดู “อยากมีผัวจนตัวสั่นเลยหรือไง? อายุแค่นี้ไปเรียนให้จบดีกว่ามะ” “ไม่ได้อยากมีผัวจนตัวสั่นหรอกค่ะ เพียงแต่หนูต้องมาทำหน้าที่ของตัวเองก็เท่านั้น” ในเมื่อมาทำเพราะหน้าที่ ผมก็จัดให้แล้วกัน... จัดการให้หายไปจากชีวิตของผมไง หึ
เมื่อฉันถูกรุกรานจากเด็กรุ่นน้องที่ขยันมาหาฉันอยู่ตลอด ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร รู้แค่ว่าเขามันเป็นเด็กสายเคี้ยว แต่ถ้าจะมาจับฉันทำเมีย ฝันไปก่อนนะเบบี๋! เพราะฉันไม่สนใจ... ไม่คิดจะมองใคร คนที่มองมีอยู่คนเดียว เพื่อนสนิทที่ไม่เคยคิดอะไรกับฉันเลยสักนิด "อาร์" เด็กคนนั้นเริ่มรุกฉันมากขึ้น "โย" เพื่อนที่ฉันแอบรักก็หงุดหงิดใจ เลยประกาศบอกทุกคนว่าฉันคือเมียของเขา หากแต่ว่ามันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีใจสักนิด เพราะเขาเองก็ให้ฉันจีบรุ่นน้องให้เพื่อเป็นการตอบแทน ความเสียใจนำพามาซึ่งความผูกพันบางอย่าง ในขณะที่ฉันเศร้า อาร์กลับทำให้ฉันยิ้มออก และขณะเดียวกันเพื่อน (ที่แอบรัก) ก็เปลี่ยนไปราวกับไม่ใช่เพื่อนคนเดิมอีกต่อไป
ผู้หญิงก็เหมือนกับหมากฝรั่ง พอเคี้ยวเสร็จจนหมดรสชาติก็แค่คายทิ้ง พลาด! ต้องใช้คำว่าพลาด เพราะฉันดันไปตกหลุมพรางของตัวเอง กะจำทำให้คนที่แอบหลงรักรู้สึกอะไรกับตัวเองบ้าง แต่ดันไปรู้สึกกับผู้ชายสารเลวอย่าง 'เซซัส' ผู้ชายสายเคี้ยว เคี้ยวหมดทุกอย่างที่เป็นผู้หญิง ยกเว้นฉันไว้! แต่การร่วมมือกับเขาทำภารกิจบางอย่าง มันก่อให้เกิดความรู้สึกที่ไม่ดีต่อหัวใจตัวเอง ต้องรีบทำให้สำเร็จ ก่อนที่ 'จิน' คนนี้จะหันเหไปสนใจไอ้บ้าเคี้ยวไม่เลือกอย่างเขา "เหมือนโดนฟันแล้วทิ้งเลยอะ" เหอะ ใครกันแน่ที่ฟันใคร "เธอต่างหากปะ ลากฉันขึ้นเตียง ใครผิดไหนตอบ"
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"