Roommate Pitfall รูมเมทคิด(ไม่)ซื่อ

Sindy | Talk

"ในตอนนี้ สถานะของฉันคืออะไร!"

"ในตอนนี้ ฉันยังสำคัญอยู่ไหม"

"แต่พอใครถาม! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้"

"เธอตอบเขาฉันเป็นแค่พี่น้องกัน!"

เสียงเพลงในร้านเหล้าดังกระหึ่มพวกนักศึกษาวัยรุ่นต่างพากันมารวมตัวที่นี่กันในคืนวันอาทิตย์ ฉันเองเป็นหนึ่งเสียงที่กำลังแหกปากร้องเพลงอย่างบ้าคลั่งหลังจากที่สาดแอลกอฮอล์ใส่คอไปหลายต่อหลายแก้วแล้ว จริงสิฉันลืมแนะนำตัวไปเสียสนิทเลย ฉันชื่อซินดิ้ อยู่ปีสองคณะบัญชี ฉันว่าพูดแค่นี้ก็น่าจะจำกันได้แล้วนะ

ฉันเองก็พึ่งจะอกหักมาหมาดๆ มั้งนะ แต่ขอมีฟิวส์อกหักกับเขาหน่อยแล้วกัน นี่ไม่ได้จะมั่นหน้านะแต่อยากมีอารมณ์อกหักบ้าง แบบนาน ๆ จะมีแบบนี้สักทีอะ ละที่ฉันต้องมานั่งกินเหล้าหน้าโง่เป็นไอ้โบ้อยู่แบบนี้ก็เพราะ พี่ภูริช แฟนของฉันที่เขาไม่เคยจะบอกกับใครเลยว่าเป็นแฟนกับนอกจากบอกว่าเราเป็น แค่ พี่ น้อง กัน

จนล่าสุดที่เล่นทำเอาฉันต้องเลิกกับเขาก็เพราะอยู่ ๆ ฉันก็กลายเป็นเมียน้อยเขาเฉย อยากนั่งหัวเราะให้กับตัวเองเหมือนกันนะที่โง่เป็นไอ้โบ้อยู่นมนาน โง่ที่ไปเป็นเมียน้อยเขาแบบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามีเมียแล้วอะดิ หน้าหงุดหงิดชะมัดเลยโว้ย

"เป็นยังไงล่ะมึง ไปโง่เป็นเมียน้อยอีพี่ภูของมึงหนะ" น้ำเสียงของเพื่อนฉันคนหนึ่งพูดออกมาอย่างสมน้ำหน้า

"กูไม่ได้โง่ เขาเรียกว่า ไม่รู้"

"หรอวะมึง กูเห็นเพื่อนกูเป็นหมาอยู่ตั้งนานอะ ไม่เรียกว่าโง่จริงดิ" แนทพูดย้ำจนฉันเองก็อดจะหมั่นไส้มันไม่ได้เหมือนกัน ทำได้เเต่ทำเสียงจิ๊อยู่แบบนั้น

"นี่ซินดี้" ฟิล์มเอ่ยเรียกฉัน "กูว่ามึงเลิกคบไอ่พวกผู้ชายแบบอีพี่ภูของมึงเหอะ แต่ละคนที่มึงคบมาเนี่ยจะมีดี ๆ สักคนไหมฮะ"

"กูเห็นด้วยค่ะสาว" แนทเสริมพร้อมพยักหน้าอย่างเห็นด้วย เอาจริงๆฉันก็ไม่ได้อยากคบหรอกพวกคนที่ผ่าน ๆ มาหนะ แต่พอดีว่าเขารวยไง และอวยใหญ่เว่อร์

"ก็เขารวยแล้วอวยห้าหกไงมึง จะให้กูปล่อยไปหรอ"ฉันพูดอย่างขบขันก่อนที่เพื่อนฉันมันจะพากันส่ายหน้าไปมาแล้วแสยะยิ้มให้

เอาจริงๆฉันก็ไม่ได้คบคนที่เงินหรอกนะ คือไม่ได้เป็นคนที่มีสเป็กตายตัวอะค่ะ แต่บางที่คนที่เข้าหาก็มีตัวพวกรวย ๆ ทั้งนั้น ก็เลยขอสูบเลือดสูบเนื้อมาหน่อยละกัน เวลาที่เลิกกันไปฉันจะได้ไม่ต้องเสียใจมาก

"ละสรุปคืนนี้มึงจะนอนหอกูหรอ" แนทเอ่ยถามขึ้นมา

"อืม กูก็ไม่รู้เหมือนกันอะมึง ค่อยดูอีกทีแล้วกัน"

"เอ้า ไหนว่ามึงต้องไปทำความรู้จงความรู้จักกับรูมเมตใหม่ไม่ใช่รึไง" ก็จริงที่ฉันต้องไปทำความรู้จักกับรูมเมตใหม่ แต่คงไม่ใช่วันนี้หรอกเพราะคงต้องเจอกันอีกนาน ค่อยไปทำความรู้จักกันวันอื่นก็คงยังไม่สายหรอก แต่อีกใจฉันเองก็อยากรีบไปทำความรู้จักกับเขานะ เห็นว่าพึ่งย้ายเปลี่ยนหอมาละก็เปลี่ยนบ่อยเสียด้วย แถมยังยังได้ยินมาว่าเขาหล่ออีกด้วยแหละ

"พวกมึงเดี๋ยวกูมานะ ไปเข้าห้องน้ำแปปนึง" อยู่ ๆ ก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาเลยรีบเดินออกไปเข้าห้องน้ำที่หลังร้าน เพราะมันเงียบที่สุด และน้อยคนที่จะรู้เลยหละว่าด้านหลังมีห้องน้ำอยู่ เลยค่อยข้างเงียบเหมาะที่จะมาทำธุระกับเรื่องอย่างว่าอะนะ

ฉันเดินสาวเท้ามาเรื่อย ๆ จนมาถึงจุดหมายก็รีบจ้ำอ้าวเดินเข้าไปทำธุระให้เสร็จ แล้วจึงเดินออกมาล้างมือที่อ่างล้างมือด้านนอก ในหัวก็พลางนึกถึงเรื่องที่ฉันพึ่งเจอมา คิดแล้วก็ยังหงุดหงิดไม่หาย อย่าให้ฉันเจอนะพี่ภู ฉันจะขอตบหน้าสักทีเถอะ ล้างมือเสร็จก็สะบัดน้ำออกแล้วจึงจัดผมจัดชุดให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกไป

แต่ก่อนที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปด้านในร้านก็ต้องมาเจอกับภาพบาดตาบาดใจ พี่ภูกำลังกอดจูบนัวเนียกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่อย่างเร่าร้อนทีเดียว แต่ดูเหมือนทั้งคู่จะไม่ได้สนใจคนรอบข้างหรือคนที่เดินผ่านไปมาเสียเท่าไหร่นัก จึงไม่ได้หยุดการกระทำลงหรือไปทำกันที่อื่น ฉันสะบัดหน้าไล่ความคิดออกไป ก่อนที่ภาพตรงหน้าจะทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดไปมากกว่านี้

จึงรีบเดินออกมาเลย โดยที่ไม่เข้าไปในร้าน พร้อมทั้งทักข้อความไปบอกเพื่อนว่าขอกลับก่อน แล้วจึงเดินขึ้นรถยนต์ที่ขับมาตั้งแต่ค่ำ ๆ ออกไปเพื่อกลับหอทันที แต่ในใจดันรู้สึกหน่วง ๆ ขึ้นมา ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกแบบนั้น ตอนที่เห็นพี่ภูกับคนอื่นด้วย ทั้งที่ก็จบกันไปแล้ว และฉันเองก็ไม่ควรจะไปรู้สึกอะไรกับเขาอีกแล้ว แต่ก็นะแผลมันยังสดอยู่ ก็คงจะต้องใช้เวลาละมั้ง

@หอพัก

ฉันขับรถไปจอดในที่ประจำด้านหลังหอ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดมาเรื่อย ๆ ประมาณสองชั้นได้ แล้วจึงเดินไปที่ห้องสุดท้ายฝั่งซ้ายมือ ห้อง 509 ก่อนจะหยิบกุญแจออกมาไข เพราะก่อนจะออกจากห้องมา ฉันจัดการล็อคเอาไว้แล้ว เพราะกลัวว่าจะมีขโมยขึ้นมา พอไขประตูได้ก็เปิดออกแล้วเดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะปิดประตูลง แล้วเดินเข้าไปด้านในตัวห้อง และเดินตรงไปที่โซฟากลางห้อง เพื่อล้มตัวลงนอน แต่จู่ ๆ ดันมีเสียงที่ดังขึ้นมาจนทำให้ฉันสะดุ้งเด้งตัวขึ้นมานั่ง

"นี่เธอช่วยลุกขึ้นมาหน่อย" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมา จนทำให้ฉันต้องเด้งตัวขึ้นมาจากโซฟาตัวโปรด แล้วจ้องมองชายหนุ่มที่พึ่งจะเรียกฉันเมื่อกี้นี้ ฉันไล่สายตามองสำรวจเขาตั้งแต่หัวจรดส้นเท้า ให้ตายเถอะ!

หมอนี่หน้าตาดีเป็นบ้าเลย

"อะไร มองฉันทำไม" ตานั่นถามฉันก่อนจะเดินเข้ามายืนอยู่ที่ปลายโซฟา โดยจ้องมาที่ฉันเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่พูด

"นาย นายเป็นรูมเมตใหม่ฉันเหรอ" ฉันเอ่ยถามอยากตะกุกตะกักเมื่อถูกจับได้ว่ากำลังแอบมองเขาอยู่

"อืม ที่หลังปิดประตูห้องก็ช่วยปิดให้มันเบาๆหน่อย มันกวนคนอื่นเขา" หมอนั่นพูดก่อนจะตั้งท่าหันหลังเดินกลับเขาห้องนอนตัวเอง

"เฮ้ย นี่เดี๋ยวดิฉันยังไม่รู้จักนายเลยนะเว้ย" ฉันตะโกนพูดตามหลังเขาไปเสียงดังอย่างโมโห นี่พึ่งมาก็มาขึ้นเสียงสั่งฉันเลยงั้นเหรอ คิดว่าตัวเองหน้าตาดีแล้วคิดจะทำอะไรก็ได้หรือไง

"เหนือ" เขาตอบเสียงเบา ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องตัวเองแล้วปิดประตูใส่เสียงดังพอควร

คนอะไรวะเย็นชาเป็นบ้า กะอีแค่ถามชื่อต้องทำเหมือนฉันไปบีบคอให้พูดด้วยอะ ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอกดิ ฉันก็ไม่ได้อยากรู้มากหรอกนะ เหอะ!