ความสัมพันธ์ร่านสวาทชั่วข้ามคืน นำมาสู่ความน่าอึดอัดใจของรักสามเศร้าเมื่อเขาดันไปมีอะไรกับรุ่นพี่ในคณะเดียวกันที่มีแฟนอยู่แล้ว…
ความสัมพันธ์ร่านสวาทชั่วข้ามคืน นำมาสู่ความน่าอึดอัดใจของรักสามเศร้าเมื่อเขาดันไปมีอะไรกับรุ่นพี่ในคณะเดียวกันที่มีแฟนอยู่แล้ว…
ตอนที่1
“กลับบ้านดีๆนะพีช พวกพี่กลับก่อนละ”
“ครับพี่ ผมขอนั่งพักอีกสักหน่อย”
“โอเคๆ พรุ่งนี้เจอกัน”
“สวัสดีครับ”
เห้อ..ผมชื่อพีชครับ ตอนนี้เรียนอยู่ปี2 คณะบริหารศาสตร์มหาลัยที่พอมีชื่อเสียงของจังหวัด แต่ด้วยที่ว่าทางบ้านค่อนข้างจะยากจน ผมเลยต้องออกมาหางานพาร์ทไทม์ทำหลังเลิกเรียน แล้วที่นี่ก็เป็นที่ทำงานของผม อารีน่าผับ ปกติคนเยอะทุกวัน แต่วันนี้คนค่อนข้างน้อย พวกพี่ๆที่ทำงานเลยพากันกลับไปก่อน เหลืองานเก็บกวาดเล็กๆน้อยๆ ผมก็เลยอาสาทำต่อให้
“เหนื่อยโว๊ย!” ผมบ่นไปอย่างนั้นแหละครับ เกิดมาจนคงทำอะไรมากไม่ได้ ไม่เหมือนคนที่มีต้นทุนชีวิตดี แค่เรียนอย่างเดียวไม่ต้องมานั่งคิดว่าวันหนึ่งจะเอาอะไรกินแบบผม
“ฮึก ฮืออออ ทำไม ทำไมกัน ฮึก ฮือออออ”
“เสียงใครวะ??” ในขณะที่ผมกำลังจะหย่อนก้นลงนั่งพักเหนื่อย ผมก็ได้ยินเสียงของใครไม่รู้ มานั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ในร้าน
“พี่กาย??” ผมแปลกใจมากเพราะเมื่อมองดูดีดีแล้ว กลับพบว่าเป็นรุ่นพี่และแปลกใจที่เจอพี่กายที่นี่ เพราะปกติพี่เค้าไม่เคยมาเลย พี่กายเป็นเดือนคณะที่มหาลัยผมเองแถมยังเป็นคนที่ผมเคยชอบตอนเรียนอยู่ปีหนึ่ง ทำไมอยู่ๆถึงมานั่งร้องไห้แบบนี้กันหรือจะทะเลาะกับแฟน? แต่แล้วไงล่ะ ไม่ใช่เรื่องของผมนี่นา
โคร่ม!! เสียงล้มโครมคราม มันทำให้ผมต้องหันกลับไปดูรุ่นพี่คนนั้นอีกครั้ง ก่อนจะเห็นว่าเขาล้มตัวลงแล้วนอนกลิ้งไปมากับพื้นอย่างกับคนบ้าพร้อมร้องไห้ตะโกนเสียงดังจนผมกลัวว่าคนข้างนอกที่ผ่านไปมาจะคิดว่ามีคนใกล้ตายอยู่ในร้านนี้
“เห้ยพี่!!” และนั่นแหละครับ ผมก็คนจิตใจดีและหล่อมากคนหนึ่ง จะปล่อยให้รุ่นพี่ในคณะมานอนตายอยู่แบบนี้มันก็คงจะดูใจดำเกินไป ผมเลยรีบเดินเข้าไปหาเค้าแล้วเขย่าร่างพี่เค้าเบาๆเรียกสติ
“พี่! เป็นไรปะเนี่ย?”
“ใครวะ!!” อ่าว! คนจะมาช่วยยังพูดจาแบบนี้อีกเดี๋ยวพ่อก็ปล่อยให้นอนตายในร้านสะเลยดีไหมเนี่ย
“ผมเอง พีชรุ่นน้องคณะเดียวกับพี่อ่ะ”
“อ่าว ไอ่พีชมึงมาทำอะไรวะ?”
“ผมก็มาทำงานนะสิ แล้วพี่อ่ะมาทำอะไร แล้วทำไมสภาพเป็นแบบนี้” รุ่นพี่ตรงหน้าก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
“ฮึก ฮืออ กูโดนทิ้ง กูถูกนอกใจ กูไม่เหลือใครแล้ว”
“หะ?? แฟนพี่อ่ะนะ”
“เอ่อ! จะใครอีกละกูก็มีเค้าอยู่คนเดียว กูไม่เคยมีใครเลยนอกจากเขา มึงรู้ปะที่ผ่านมา กูดูแลเขาดีทุกอย่าง กูคอยอยู่ข้างๆเขามาตลอด ไปรับไปส่งที่หอที่มหาลัย แถมกูยังย้ายมาอยู่กับเค้าเพราะกูอยากดูแลเค้าให้ดี แต่แม่ง สุดท้ายเขาก็ยังนอกใจกู ฮึก ฮืออออ เขานอกใจกู!!”
“เห้ยพี่ใจเย็น พี่เข้าใจผิดรึเปล่า ไปคุยกันดีดีก่อนไหม พี่สองคนดูรักกันจะตาย”
“เข้าใจผิดเหี้ยไรล่ะ กูเห็นมากับตา ไอวาขึ้นรถไปกับมัน พอกูถามเขาก็สารภาพกับกูว่าเขานอกใจกูจริงๆ ฮึก ไอ่พีช กูทำอะไรผิดวะ” พี่กายมองหน้าผมทั้งน้ำตา แววตาที่มองมามันดูเศร้ามาก แล้วผมต้องทำยังไงล่ะครับ จะปล่อยให้เค้านอนเมาอยู่แบบนี้ หรือจะนั่งเฝ้าก็ไม่ใช่เรื่องของผมอีก โอ๊ยปวดหัว!!
“งั้นพี่ลองโทรหาเพื่อนพี่ดิ ร้านมันปิดแล้วให้เพื่อนพี่มารับ”
“ไม่ได้ ฮึก เพื่อนกูจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้”
“โอ๊ยพี่ งั้นก็นอนเมาอยู่ตรงนี้แหละผมจะกลับแล้ว” ช่างแม่ง ไม่ใช่เรื่องของผมสักหน่อย ผมเลยหันหลังแล้วจะเดินออกไป แต่ขาผมถูกดึงไว้จากรุ่นพี่ขี้เมา แถมยังกอดเอาไว้แน่นอีก
“เห้ยพี่!! ทำไรเนี่ยปล่อย''
“มึงอยู่เป็นเพื่อนกูหน่อย กูไม่เหลือใครแล้วจริงๆ ฮึก ฮืออ” โห สภาพแต่ไม่ได้หรอก ผมเองก็เหนื่อยมากแล้วเหมือนกัน ก็ทั้งเรียนทั้งทำงานนิครับ
“ไม่เอาอ่ะ พรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้า ให้เพื่อนพี่มาแล้วกัน”
“กูบอกว่าให้พวกมันรู้ไม่ได้ไง ฮึก ไอ่พีช มึงเห็นใช่ไหม เห็นไหมว่ากูดูแลไอวาดีขนาดไหน มึงเห็นใช่ไหม ฮือออ ทำไมเค้าถึงนอกใจกูวะพีช ฮึก ฮือออ”
“เอ่อเห็น! แต่มันเกี่ยวอะไรกับผมเล่า!”
“กูทำผิดอะไรพีช มึงช่วยตอบกูหน่อย กูทำผิดอะไร ฮึก ฮืออ”
พี่กายยังคงกอดขาผมเอาไว้แน่นเป็นปลาหมึกยักษ์ ที่แกะยังไงก็แกะไม่ออก แถมยังพูดจาวกไปวนมาไร้สติใดๆ แต่พอคิดไปคิดมาแล้ว มันก็จริงอย่างที่พี่กายพูด พี่แกแม่งดูแลพี่ไอวาอย่างดี แถมยังเห็นไปรับไปส่งกันทุกวัน ได้ยินว่าคบกันมาตั้งสามปีรักกันดีมาตลอดไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้มาเห็นภาพนี้
“ฮึก ฮือออ ฮึก ฮือออ”
“โอ๊ยจะบ้าตาย งั้นพี่ก็ปล่อยขาผมก่อน!” ช่วยไม่ได้สินะ ถ้าจะปล่อยไว้แบบนี้มันก็น่าสงสารแถมไม่รู้จะเมาขับรถไปชนใครเค้าไหม ผมกลัวว่าตัวเองต้องมารู้สึกผิดทีหลังหรอกนะถึงได้มานั่งต่อเป็นเพื่อน
“โอเค ผมจะอยู่เป็นเพื่อน หรือจะให้ผมไปส่งที่หอ?”
“ไม่ กูไม่อยากกลับ กูอยากนั่งเมาอยู่ที่นี่ กูไม่อยากกลับไปเห็นภาพเดิมๆ ภาพที่กูกับไอวาอยู่ด้วยกัน ฮึกฮืออออ”
“….”
............
ความรักที่มาพร้อมกับคำว่าบุคคลต่างชนชั้น เมื่อเด็กหนุ่มธรรมดาผู้แสนจะยากจนข้นแค้น ได้มาพบกับคนที่เป็นเหมือนแสงสว่างในชีวิตยามที่ลำบาก และเกิดตกหลุมรักขึ้นมา ซึ่งมันก็บังเอิญกับที่ชายหนุ่มผู้เป็นเหมือนแสงสว่างให้กับเขา ก็ตกหลุมรักเขาเหมือนกันความรักของเขาทั้งสองเป็นเหมือนดั่งเทพนิยาย ที่เจอกันและรักกันอย่างมีความสุข แต่!! ความรักมันไม่ได้สวยงามและง่ายดายขนาดนั้น เมื่อมีรัก ก็ย่อมมีอุปสรรคเกิดขึ้น ฐานะที่ต่างกัน ความเห็นต่างของครอบครัวทำให้รักกันไม่ได้เพราะถูกกีดกันจนหมดหนทาง เขาจึงตัดสินใจที่จะหนีออกไปโดยไม่บอกกล่าว แต่ความบังเอิญหรือเพราะโชคชะตา ก็ทำให้เขาทั้งสองคนกลับมาพบเจอกันอีกครั้งในรอบหลายปี ด้วยความรู้สึกที่ยังคงเดิม แต่สถานะได้ต่างกันออกไป แล้วแบบนี้เขาสองคนจะยังรักกันได้ไหม ติดตามได้ใน Impossidble love ( ความรักที่เป็นไปไม่ได้ ) นิยายรักโรแมนติกดราม่า ที่จะทำให้คุณ เศร้า เสียน้ำตา และอบอุ่นหัวใจไปในคราเดียวกัน....
ความรักที่มาพร้อมกับคำสาป เมื่อเพลย์บอยเสือผู้หญิงอย่างเขาต้องมาแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก และยังเป็นผู้ชายอกสามศอกเหมือนกัน เขาจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้งานแต่งเกิดขึ้น..
ความรักที่มาพร้อมกับความแค้น เมื่อแฟนสาวที่คบกันมานานมาดันมาฆ่าตัวตายในวันที่พึ่งคลอดลูกของตัวเอง ความเศร้าเข้ามาเยือนภายในจิตใจ และเริ่มเปลี่ยนเป็นความแค้น เขาจึงเก็บความแค้นนี้เอาไว้ในใจเพื่อรอวันที่จะชำระให้ตายตกไปตามกัน แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้ค้นพบว่าใคร คือสาเหตุที่ทำให้คนรักของเขาเลือกที่จะจบชีวิตลง การแก้แค้นจึงได้เริ่มต้นขึ้น!!! เขาจงใจที่จะใช้ตัวเองเพื่อเข้าหาคนที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด แล้วหลอกให้รักทำให้เฟมือนตายทั้งเป็นเพียงเพื่อแก้แค้นให้คนที่จากไป แต่เรื่องกลับไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะเขาดันตกหลุมรักให้กับศัตรูที่ไม่ควรรัก เรื่องราวอึดอัดใจจึงได้เกิดขึ้น เขาจะแก้แค้นต่อ หรือหยุดการกระทำเลวทรามที่กำลังทำอยู่ลง มาลุ้นไปพร้อมๆกันใน เงาแค้น นิยายโรแมนติกดราม่า ที่จะทำให้คุณเศร้าเคล้าน้ำตาไปกับเรื่องราวการแก้แค้นและฟินไปกับฉากของพระนางยามรักไปพร้อมๆกัน
ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...
เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]
หลินจิงซู หญิงสาวผู้ล้มเหลวทุกอย่างในชีวิตเพราะครอบครัวเฮงซวย เธอย้อนเวลาไปยังปี1990 อาศัยความรู้ในโลกอนาคตเพื่อเก็บเกี่ยวโอกาสทางธุรกิจ ก่อร่างสร้างตัวจนมั่งคั่งร่ำรวย เพื่อบดขยี้ทุกคนที่เคยรังแก!
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
เขาจำยอมจดทะเบียนกับเด็กกะโปโลตามใจบิดาที่กำลังจะสิ้นลม และทิ้งร้างจากเธอไปนานนับปี แต่เมื่อกลับมาเจอเธออีกครั้ง เขาถึงรู้ว่า...เธอสวยและน่าพิศวาสนักหนา...แต่ที่คิดว่าจะได้เธอมาครอบครองเธอตามสิทธิ์สามีถูกต้องตามกฎหมายกลับมีเรื่องเข้าใจผิดคิดว่าเธอทำให้มารดาเขาตายก่อนเวลาอันควร ฯลฯ นิยายรักแนวโรมานซ์(18+)อีกเรื่องหนึ่งที่ขอแนะนำให้เพื่อนมาอ่านด้วยกัน
เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" "จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ" "ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY