มัมเคธี่เดินลงจากชั้นบนของคฤหาสน์ตรงมายังห้องโถงใหญ่ และทันทีที่เดินเข้ามาถึงหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โซฟารับแขกก็รีบลุกขึ้นเดินมาหาทันที
"สวัสดีค่ะคุณมัม หนูชื่อยาหยีค่ะ" เธอยกมือไหว้แล้วรีบแนะนำตัวเองทันที
"จ้ะ เห็นคนของฉันบอกว่าเธอเป็นแฟนวิลเซนต์เหรอ" มัมเคธี่เอ่ยถามเสียงเรียบ
"ใช่ค่ะมัม หนูเป็นแฟนพี่วิลเซนต์" เธอตอบกลับมัมเคธี่อย่างมั่นอกมั่นใจ
"แล้ววันนี้มาพบฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า"
"คือ..พี่วิลเซนต์ไม่รับโทรศัพท์หนูเลยค่ะ ช่วงหลัง ๆ ก็หลบหน้าหนูตลอด ติดต่อก็ไม่ได้เลย คุณมัมต้องช่วยหนูนะคะ" เธอพูดไปร้องไห้สะอึกสะอื้นไปจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์ มัมเคธี่ถอนหายใจอย่างอ่อนล้าเหลือทน
"หนูจะให้ฉันช่วยยังไง"
"ก็..ช่วยบอกให้พี่วิลเซนต์รับผิดชอบหนู หนูเป็นของพี่เขาแล้วค่ะ" เธอพูดเสร็จก็ร้องห่มร้องไห้ยิ่งกว่าเดิมจนมัมเคธี่ต้องกุมขมับ
"หนู ใจเย็น ๆ แล้วเงียบก่อนนะ ฉันปวดหัว"มัมเคธี่บอกกับยาหยี เธอจึงหยุดร้องไห้แต่ยังคงไว้ซึ่งเสียงสะอื้นประปราย
"ฉันขอพูดตรง ๆ นะ ว่าที่ผ่านมาฉันได้ตกลงกับลูกชายทั้งสามคนเอาไว้แล้วว่าห้ามพาผู้หญิงคนไหนมาที่บ้านเด็ดขาดถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนที่มั่นใจว่าจะร่วมหัวจมท้ายด้วยกันจริง ๆ นั่นก็หมายความว่าถ้าลูกชายฉันคิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเขาจะต้องเป็นคนพามาพบกับฉันด้วยตัวเอง" มัมเคธี่หยุดพูดแล้วจ้องมองไปที่เด็กสาวที่ชื่อยาหยี เธอหยุดร้องไห้แล้วแต่ยังคงเช็ดน้ำตาป้อย ๆ อยู่
"คุณมัมหมายความว่าจะไม่รับผิดชอบหนูเหรอคะ" ยาหยีตะคอกมัมเคธี่ออกมาอย่างลืมตัว
"ถ้าหนูคิดจะปรึกษาฉันก่อนที่จะมีความสัมพันธ์กับลูกชายฉันก็คงจะดี แต่นี่ไม่เคยมาบอกกล่าวอะไรกันเลย แล้วหนูจะให้ฉันทำยังไง เอาเป็นว่าฉันจะให้วิลเซนต์ติดต่อไปหาหนูก็แล้วกัน เพราะพวกเธอสองคนก็โตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว น่าจะตกลงกันเองได้เหมือนตอนที่ตกลงจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน" คำพูดของมัมเคธี่เล่นเอายาหยีถึงกับอ้าปากค้าง
@ เพนท์เฮาส์วิลเซนต์
เสียงหัวร่อต่อกระซิกดังขึ้นภายในห้องนอนในเพนท์เฮาส์สุดหรูของวิลเซนต์ ตอนนี้เขากำลังคลอเคลียอยู่กับนางแบบสาวแสนสวย ที่เมื่อคืนนี้เธอมาเที่ยวที่ผับของเขาพร้อมกับเพื่อน ๆ ของเธอ แต่เธอก็ได้พบกับวิลเซนต์และเลือกที่จะมาต่อกันที่เพนท์เฮาส์กับเขา
"อื้อออ.. พี่วิลเซนต์ยังไม่อิ่มอีกเหรอคะ เมื่อคืนก็ทั้งคืนแล้วนะ" เสียงเธอหัวเราะคิกคักอย่างพออกพอใจ
"พี่เป็นคนกินจุนะครับ แล้วก็เลือกกินเฉพาะที่น่ากินเสียด้วย อย่างเนเน่เนี่ย พี่กินได้ทั้งวันทั้งคืนไม่เบื่อเลย" วิลเซนต์บอกกับเนเน่เสียงหวาน
"แกไม่เบื่อแต่ฉันเบื่อ แล้วก็ไม่ได้เบื่อธรรมดานะ เบื่อมากด้วย"
วิลเซนต์ถึงกับสะดุ้งผุดลุกขึ้นมาจากที่นอนพร้อม ๆ กับนางแบบสาว ดีที่เขาทั้งสองคนอยู่ในสภาพที่แต่งตัวเรียบร้อย ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแน่ ๆ เนเน่หันไปมองหน้าของหญิงวัยกลางคนที่เปิดประตูเข้ามายืนเท้าสะเอวอย่างถือวิสาสะ แล้วหันกลับมามองหน้าของวิลเซนต์ทันที
"นี่พี่วิลเซนต์ยุ่งกับผู้หญิงแก่คราวแม่ด้วยเหรอคะ โอ้ย..ไหนว่าเลือกกินไงคะ แล้วแบบนี้ไม่หนังเหนียวจนเคี้ยวไม่ไหวเหรอ?" วิลเซนต์ผุนผลันลุกขึ้นแล้วรีบดึงเนเน่ให้ลุกจากที่นอนแล้วพยายามดันร่างเล็กให้ออกจากห้องแต่เธอไม่ยอมออกไป
"ว่าไงคะคุณป้า มาตามจิกเด็กหนุ่มแบบนี้สามีที่บ้านไม่ว่าเหรอคะ?" เนเน่พูดพร้อมกับจิกตามองหัวจรดเท้า
"ไม่ว่าหรอกค่ะ ถ้าเป็นเด็กคนนี้ฉันทำได้มากกว่าตามจิกเสียอีก" เน่เน่ได้ยินเธอถึงกับทำตาโต เอามือปิดปากแล้วหัวเราะอย่างมีจริต
"โฮะ ๆๆๆ จริงเหรอคะคุณป้า หนูอยากเห็นเป็นบุญตาจังเลยค่ะ ว่าสภาพแบบนี้จะทำอะไรไหวบ้าง"
"พอเถอะเนเน่ กลับไปก่อน พี่ขอล่ะ" วิลเซนต์เห็นว่าเรื่องราวน่าจะบานปลาย เขาเลยตัดสินใจจูงมือเนเน่เพื่อจะพาเธอออกไปจากห้อง แต่ถูกกระชากข้อมือแกร่งเอาไว้เสียก่อน
"แกจะหนีฉันไปไหน ฉันยังไม่ได้แสดงให้เด็กคนนี้เห็นเลยว่าทำอะไรแกได้บ้าง" วิลเซนต์ถึงกับหน้าซีด
พลั่ก ๆ ๆ ตุ๊บ ๆ ๆ เพี๊ยะ ๆ ๆ
เสียงฝ่ามือกระทบตามเนื้อตัวของวิลเซนต์ชุดใหญ่ ท้้งทุบทั้งตี เขาเอี้ยวตัวหลบไปมาแต่ก็ไม่พ้น แถมยังโดนดึงหูแล้วหยิกอีก เรียกว่าถูกจัดเซ็ทคอมโบชุดใหญ่ จนเนเน่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นถึงกับอ้าปากค้าง
"โอ๊ยย มัมครับ อย่าตีผม ผมเจ็บนะ" วิลเซนต์ร้องเหมือนเด็ก ๆ ฝ่ามือแกร่งลูบตามเนื้อตัวของตัวเองเพราะทั้งเจ็บและแสบตัวไปหมด
"มะ... มัมเหรอคะ?" เนเน่พูดออกมาอย่างยากลำบาก หน้าเธอซีดเหมือนไก่ไหว้เจ้า ฝ่ามือเล็กยกขึ้นพนมไหว้อย่างอัตโนมัติ
"คุณมัมของพี่วิลเซนต์เหรอคะ เนเน่ขอโทษนะคะที่พูดกับคุณมัมไม่ดีเลย คราวหน้าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วค่ะ ยกโทษให้เนเน่ด้วยนะคะ" นางแบบสาวหน้าเจื่อน
"เธอยังกล้าคิดว่าจะมีคราวหน้าอีกเหรอ มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลยนะ แล้วไม่ต้องมายุ่งกับลูกชายฉันอีก"
"แต่...มัมครับ...." วิลเซนต์อ้าปากเตรียมจะพูดต่อแต่เมื่อเห็นสายตาประหารของมัมที่จ้องมาเขาเลยต้องหุบปากฉับทันที
"เงียบปากไป ถ้าไม่อยากโดนอีกชุด"
Write Talk: เปิดตัวมาก็ฮาเลย อีพี่วิลเซนต์ แกนี่มันกะล่อนจริง ๆ แต่ใด ๆ ต้องยกความโหดให้มัมเคธี่เขาจริงๆ ค่ะ
**กดเข้าชั้นรอกันได้เลยค่าาาา แต่อาจจะไม่ได้อัพทุกวันนะคะ เพราะจะอัพพี่วิลเซอร์เป็นหลักก่อน เพราะพี่เขาจะได้เจอเมียแล้ว รี้ดๆ ลุ้นพี่วิลเซอร์กันหนักมาก ไม่อยากให้รอกันนานค่าาา**