หลงกลรักมาเฟีย (สิมิลัน-วิลเซอร์)

เพราะเธอเป็นรักครั้งแรกและรักเดียว เขาจึงทุ่มเทให้เธอทุกอย่าง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือการทรยศหักหลัง และเมื่อวันหนึ่งที่เธอต้องกลับเข้ามาในชีวิต เขาจึงยินดีรับเธอไว้เพื่อชดใช้ในสิ่งที่เธอเคยทำในอดีต ฟาริส เด็กหนุ่มวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตแบบธรรมดา แต่วันหนึ่งเขากลับถูกหักหลังจาก "มัต" ผู้หญิงคนเดียวที่เขารักหมดหัวใจ หลังจากนั้นมุมมองและศรัทธาเกี่ยวกับความรักของเขาก็เปลี่ยนไปตลอดกาล มัตตัญญุตา เด็กสาวที่ศรัทธาและมั่นคงในความรัก แล้ววันหนึ่งเธอกลับต้องเลือกทรยศแฟนของตัวเอง แต่โชคชะตากลับเล่นตลกเมื่อเธอจำเป็นต้องกลับมาหาเขาอีกครั้ง ในฐานะใหม่ที่ไม่ใช่คนรัก แต่กลับกลายเป็น ทาส แทน แนะนำตัวละคร ฟาริส ลูกชายคนเล็กของแด๊ดแอลตัน กับมัมสายป่าน (จากเรื่องเมื่อ Playboy ตัวร้ายต้องแพ้พ่ายยัยตัวเล็ก ) มัตตัญญุตา หรือ มัต ตัวละครใหม่ คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเจตนาชี้นำหรือเป็นตัวอย่างให้นำไปใช้ในชีวิตจริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ขอองนามปากกา "ญาตาวีมินทร์" แต่เพียงผู้เดียว ห้ามเผยแพร่ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ใดละเมิดถือว่าทำผิดกฏหมายตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 17 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ

นาธัชชาถูกทำร้ายร่างกายและจิตใจจากผู้เป็นพ่อ เพียงเพราะเธอมีส่วนทำให้แม่ต้องตาย ใครจะคิดว่าชีวิตเด็กเจ็ดขวบ จะถูกโชคชะตาเล่นตลกครั้งแล้วครั้งเล่า และพลิกผันจนกลายเป็น 18 มงกุฏ เพื่อความอยู่รอดของชีวิต ฟาเบียน (อายุ 35 ปี) ชายหนุ่มรูปหล่อทายาทคนโตแห่งมาร์ตินกรุ๊ป เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่มีธุรกิจโรงแรมทั้งที่ไทยและฝรั่งเศส ชีวิตของเขามีพร้อมทุกอย่างแต่กลับไร้เงาของสาวข้างกาย ใครๆ ก็พูดว่าเขาตั้งมาตรฐานผู้หญิงที่จะมาเป็นคู่ชีวิตไว้สูง บางคนบอกว่าระดับเขาต้องได้ผู้หญิงระดับนางงามที่มีมงกุฏการันตีความสวย ซึ่งมันก็คงจะจริง เพราะสาวที่เข้ามาพัวพันเป็นสาวสวยที่มีมุงกุฏการันตี และไม่ได้มีแค่มงกุฏเดียว เพราะเธอเป็น 18 มงกุฏ นาธัชชา (อายุ 20 ปี) นาธัชชาหรือหนูนา เด็กหญิงผู้เผชิญกับชีวิตที่แสนรันทดตั้งแต่อายุแค่เจ็ดขวบ เธอถูกพ่อแท้ๆ ยัดเยียดให้เป็นตัวซวย เพียงเพราะมีส่วนทำให้แม่ต้องตาย ชีวิตของเธอต้องพลิกผันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นกราฟชีวิตที่มีแต่จะตกต่ำ จนถึงขั้นต้องเป็น 18 มงกุฏ เพียงเพราะความอยู่รอดของชีวิต ความแตกต่างและความห่างชั้นทางสังคม จะชักนำให้เขาและเธอมาเจอกันได้อย่างไร เรามาติดตามไปพร้อมๆ กันค่ะ - ฟาเบียน ลูกชายคนโตของ เซดริก และมาลารินทร์ จากเรื่อง Malalin of love ร้อยรักมาลารินทร์ - นาธัชชา หรือหนูนา ตัวละครใหม่ คำเตือน -นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเจตนาชี้นำหรือเป็นตัวอย่างให้นำไปใช้ในชีวิตจริง -นิยายอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม ทั้งเรื่องเพศ และมีคำหยาบคาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน - นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป

พุทธมิกาหัวใจแตกสลายเมื่อเห็นชายคนรักที่เธอเฝ้ารอคอยมาตลอด เขากลับมาแล้ว แต่กลับมาพร้อมลูกสาวฝาแฝดและภรรยาคนสวยที่ยืนอยู่ต่อหน้าของเธอในตอนนี้ "พี่วิลล์รู้จักเธอหรือเปล่าคะ?" "พี่ไม่รู้จักครับ" วิลสัน มาเฟียหนุ่มรูปหล่อแห่งทริปเปิลวิลล์ ด้วยนิสัยส่วนตัวที่สุภาพและใจดี ทำให้ทุกคนที่รู้จักให้ฉายาเขาว่า "สุภาพบุรุษมาเฟีย" แต่หากใครกล้ามาล้ำเส้น เขาก็พร้อมจะส่งพวกมันไปลงนรกทันที พุทธมิกา ครูสาวคนสวย ผู้เสียสละชีวิตสุขสบายในเมืองกรุง ไปเป็นครูอาสาบนดอยที่ห่างไกลความเจริญ เพราะที่นั่นคือที่ที่ทำให้ชีวิตของเธอมีอิสระไร้พันธนาการ เมื่อบุปเพนำพาให้หนุ่มสาวคู่นี้มาเจอกัน เรื่องราวความรักของพวกเขาจะเป็นไปอย่างไร มาติดตามกันได้เลยค่ะ แผนผังตัวละคร ชุดทริปเปิลวิลล์ สุภาพบุรุษมาเฟีย วิลสัน-พุทธมิกา = วินเนอร์ - วินนี่ (แฝดชาย) / วิโอร่า - วีโอเล็ต (แฝดหญิง) จอนนี่-วันมาตา = มาร์ติน – มารียา หลงกลรักมาเฟีย วิลเซอร์-สิมิลัน = สมิหลา – อันดามัน (แฝดหญิง) / วิคเตอร์ – พีพี - ลันตา (แฝดสาม) อัลเฟรด-ดาหลา = ลีออง – รีอัล ผัวมาเฟียเมียกำมะลอ วิลเซนต์-ไอด้า = วิลตัน-วิลแฮม-วิลล์ด้า-วิลลาเบลล์ (แฝดสี่) นาวิน-ยิปซี = ราเชลล์ – ดาวินซี คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเจตนาชี้นำหรือเป็นตัวอย่างให้นำไปใช้ในชีวิตจริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปเท่านั้น

วิลเซนต์ มาเฟียหนุ่มนักรัก เจ้าของสโลแกน "ไม่ง่ายแต่ได้ไม่ยาก"และ"ไม่มั่วแต่ทั่วถึง" เมื่อจะถูกมัมจับคลุมถุงชน ก็แหกถุงแม่งเลย.. "ไอด้า แต่งงานกะพี่ไหม" "พี่วิลล์จะบ้าเหรอ" "มาเป็นเมียของพี่เถอะ" วิลเซนต์ มาเฟียหนุ่มแฝดสาม ลำดับสุดท้ายของทริปเปิลวิลล์ พ่อรูปหล่อนักรักและไม่เคยพักเรื่องเจ้าชู้ ด้วยความที่รูปหล่อและฐานะที่แสนจะร่ำรวยครบเรื่องจนเป็นที่หมายตาของสาวสดและไม่สดทั้งหลายแหล่ ที่จ้องจะจับเขาให้อยู่หมัด ร้อนถึงมัมเคธี่ที่กลัวว่าถ้าปล่อยให้วิลเซนต์เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมาอยู่แบบนี้ สักวันหนึ่งคงได้มีสาวอุ้มท้องป่องๆ มาร้องขอสิทธิ์ความเป็นสะใภ้แน่ ๆ มัมเคธี่จึงเลือกวิธีคลุมถุงชน แต่พ่อกะล่อนคนนี้จะยอมง่ายๆ เหรอ ไอด้า สาวน้อยวัยสดใส เธอเป็นลูกสาวเพื่อนรักของพ่อกับแม่ของวิลเซนต์ เขากับเธอเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็กจึงค่อนข้างสนิทกัน และเธอก็แอบประทับใจวิลเซนต์มาตั้งแต่เด็กๆ ไม่ว่าจะเล่นพ่อแม่ลูกกันกี่ครั้งก็จะต้องขอเป็นเจ้าสาวของวิลเซนต์เสียทุกครั้งไป แต่นั่นมันก็แค่ความคิดในวัยเด็ก แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงเมื่อจู่ๆ เขามาขอให้เธอเป็นเมียกำมะลอ แต่งงานกับเขาแบบหลอก ๆ แล้วเธอล่ะจะยอมอยู่ในตำแหน่งนี้ไหม ... ***น้องไอด้า ลูกสาวคนกลางของแด๊ดแอลตันกับมัมสายป่าน จากเรื่อง เมือ playboy ตัวร้ายต้องแพ้พ่ายยัยตัวเล็กค่ะ*** คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเจตนาชี้นำหรือเป็นตัวอย่างให้นำไปใช้ในชีวิตจริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของนามปากกา "ญาตาวีมินทร์" แต่เพียงผู้เดียว ห้ามเผยแพร่ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ใดละเมิดถือว่าทำผิดกฏหมายตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 17 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ แผนผังตัวละคร ชุดทริปเปิลวิลล์ สุภาพบุรุษมาเฟีย คู่หลัก-วิลสัน-พุทธมิกา คู่รอง-จอนนี่-วันมาตา หลงกลรักมาเฟีย คู่หลัก-วิลเซอร์-สิมิลัน คู่รอง-อัลเฟรด-ดาหลา ผัวมาเฟียเมียกำมะลอ คู่หลัก-วิลเซนต์-ไอด้า คู่รอง-นาวิน-ยิปซี

"ไอ้ฟาบริซ ไอ้ปากหมา ผู้ชายปากกรรไกรแบบนี้ใครเขาจะเอามาทำพืชทำพันธุ์ห๊ะ" "แล้วเธอล่ะ ปากแจ๋วขนาดนี้ใครเขาจะเอาทำเมีย ใครได้ไปซวยตายห่า อยู่ขึ้นคานไปเถอะจะได้ไม่เป็นภาระให้ผัวกับพ่อผัวแม่ผัวในอนาคต" แอลลี่ สาวสวยลูกครึ่งฝรั่งเศส-ไทย ปัจจุบันเรียนอยู่คณะบริหารธุรกิจปี 4 อายุ 22 ปี เธอมีหัวใจรักให้กับชายคนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ผู้ชายคนนั้นคือฟาเบียน ลูกชายคนโตของเซดริกและมาลารินทร์ผู้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของพ่อแม่ของเธอ หรือที่เธอเรียกเขาว่า เฮียฟา เขาดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กเพราะเขาอายุมากกว่าเธอ และเติบโตมาด้วยกัน ในสายตาของเธอเขาคือฮีโร่และเทพบุตร ฟาบริซ ชายหนุ่มรูปหล่อลูกครึ่งฝรั่งเศส-ไทย อายุ 24 ปี ลูกชายคนกลางของเซดริกและมาลารินทร์ เขาเป็นน้องชายของฟาเบียน ชายผู้เป็นเทพบุตรของแอลลี่ ฟาบริซเป็นชายหนุ่มรูปหล่อและมีเสน่ห์ ปากหวาน เอาใจเก่งจนสาวๆ หลงมานักต่อนัก แต่นิสัยเหล่านี้จะกลับตาลปัตรทันทีเมื่อเขาได้อยู่กับแอลลี่ หญิงสาวที่เป็นคู่กัดตลอดกาล แล้วกามเทพไปทำอีท่าไหนถึงจับให้เขากับเธอมาคู่กัน จะหวานหรือบรรลัย ติดตามอ่านกันค่ะ แอลลี่ (ลูกสาวคนโตของแอลตัน-สายป่าน ในเรื่อง เมื่อPlayboy ตัวร้ายต้องแพ้พ่ายยัยตัวเล็ก) ฟาบริซ (ลูกชายคนกลางของเซดริก-มาลารินทร์ ในเรื่อง Malalin of love ร้อยรักมาลารินทร์ ) คำเตือน - นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเจตนาชี้นำหรือเป็นตัวอย่างให้นำไปใช้ในชีวิตจริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ขอองนามปากกา "ญาตาวีมินทร์" แต่เพียงผู้เดียว ห้ามเผยแพร่ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ใดละเมิดถือว่าทำผิดกฏหมายตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 17 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ

"เด็กคนนี้คือใครคะเออเนส ทำไมมาหาคุณถึงที่นี่ได้ ปกติคุณไม่เคยพาใครมานอกจากมินนี่นิคะ" "แค่เด็กในบ้านน่ะ เขาเอาขนมไทยมาให้" "ขนมหน้าตาประหลาดนะคะ คุณชอบทานเหรอ" "เคยชอบนะ แต่ตอนนี้ไม่ชอบแล้ว" ปฏิญญา : เธอเป็นเด็กสาวหน้าใส มองโลกทั้งใบเป็นสีชมพู ด้วยความอ่อนต่อโลกและด้อยประสบการณ์ จึงรู้ไม่เท่าทันคนเจ้าชู้เงียบอย่างเขา เออเนส : หนุ่มหล่อเนี๊ยบ เจ้าชู้เงียบและเย็นชา ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ นั่นแหละ ..คือนิยามในความเป็นเขา เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ ถ้าเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งเหมือนเป็นสิ่งที่ไร้ค่า เมื่อหนุ่มสาวที่นิสัยต่างกันสุดขั้วมาเจอกัน มันจะเกิดอะไรขึ้นหนอ ? ** เรื่องนี้เป็นเรื่องคู่น้อง ของนิยายเรื่อง Malalin of love ร้อยรักมาลารินทร์ (เซดริก-มาลารินทร์) นะคะ คู่พิเศษ เซนส์- น้ำฟ้า เซนส์: เด็กชายที่พ่อกับแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุพร้อมกัน ชีวิตของเขาจึงไม่เหลือใครเลย โชคดีที่เจ้านายของพ่อ (แด๊ดโนแอลพ่อของเออเนส) รับเลี้ยงดูอุปการะ และเอ็นดูจนท่านรับเขาเป็นลูกบุญธรรม ทำให้เขามีอนาคตและมีการศึกษา น้ำฟ้า: สาวไทยแท้ แต่ต้องย้ายตามคุณแม่ที่แต่งงานใหม่กับชาวฝรั่งเศส ทั้งเธอและพี่ชายจึงมาใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างแดนตั้งแต่เด็ก จนได้พบกับรักแรกและรักครั้งสุดท้ายของเธอ

เสียงกระเส่าในยามค่ำคืน ไม่ได้มีแค่เสียงเดียวแต่มีถึงหลายคน สตรีนางน้อยที่อยู่บนเตียงหันมองสตรีที่จูบแม่ทัพปีศาจ นางพึ่งจะเป็นมือใหม่ที่ใหม่จนไม่กล้าทำสิ่งใด ได้แต่มองเขาเสพสมสตรีอื่นต่อหน้านาง เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังไม่หยุด ยิ่งทำให้นางประสาทเสีย หากแต่ว่าหากนางยังนิ่งมองอยู่เช่นนี้ เกรงว่าพรุ่งนี้จะไม่มีที่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จัดเลยสิจะรออะไร ใช่ว่านางจะทำไม่เป็นเสียหน่อย

เว่ยเว่ย นักศึกษาฝึกงานทะลุมิติ เว่ยเว่ยขับเวสป้าตกเหว แต่ดันทะลุมิติตกน้ำอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม ที่กำลังหาปลาอยู่ที่บึงน้ำ ลู่เหวินเยียนอาศัยกับมารดาอยู่ที่กระท่อมเชิงเขา บิดาเสียชีวิตในสนามรบ เขามักจะออกไปล่าสัตว์ป่ามาขาย วันนี้เขามาดูกับดักปลาและบังเอิญเห็นบางสิ่งตกลงมาจากฟ้าต่อหน้าต่อตาเขา คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง บุคคล สถาน องค์กรและเนื้อเรื่องทั้งหมดในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติ ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ทางปัญญาตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537และเพิ่มเติมพ.ศ.2538 ห้ามทำการคัดลอก หรือดัดแปลงเนื้อหาของนิยายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่เป็นผู้แต่งเป็นลายลักษณ์อักษร

เรื่องราวของใบหม่อนที่ทะลุมิติไปยังโลกสุดแปลกและสุดแสนจะแฟนตาซี ที่สำคัญดันไปเกิดใหม่ในตอนที่กำลังจะคลอดลูก ในชีวิตที่แล้วแม้แต่แฟนยังไม่มีแต่ทำไมพอได้เกิดใหม่ทั้งที ถึงให้เกิดมาในตอนที่กำลังจะคลอดลูกพอดี แล้วสาวโสดอย่างเธอจะทำยังไงดี คลอดลูกออกมาเป๋นแฝดสามว่าลำบากแล้ว แต่ครอบครัวนี้กลับยากจนข้นแค้น นี่ไม่ใช่ว่าพระเจ้ากลั่นแกล้งเธอเหรอ เธอไปทำอะไรให้พระเจ้าโกรธเคืองกัน

“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี

ซูมู่หยูคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลที่พลัดพรากจากกันไปนาน หลังจากกลับมาสู่ครอบครัว เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาใจญาติๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวตน เกียรติศักดิ์ หรือผลงานการออกแบบ เธอก็ถูกบังคับให้มอบสิ่งเหล่านี้ให้กับลูกสาวบุญธรรม อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รับความรักและการดูแลจากครอบครัวแต่อย่างใด แต่กลับโดนเอาเปรียบตลอด นับแต่นั้นเป็นต้นมา มู่หยูไม่ยอมให้ใครอีกเลย และตัดความรู้สึกและความรักทั้งหมดออกไป ปัจจุบันเธอเป็นสายดำระดับเก้า เชี่ยวชาญภาษาถึงแปดภาษา เป็นผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ และนักออกแบบระดับโลก ซูมู่หยูกล่าวว่า "จากนี้ไป ฉันเป็นหนึ่งของตระกูลซู"

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น