ในเมื่ออยากได้ไตของเขาเธอต้องเอาตัวเข้าแลกเท่านั้น! "ฉันไม่มีเงิน จะให้ทำอะไรก็ได้ช่วยพ่อฉันด้วยนะคะ" "เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา ก็แค่..คุณมานอนกับผมแค่ครั้งเดียวก็น่าจะเกินพอ เพราะผมไม่ชอบกินของอะไรซ้ำ ๆ"
ในเมื่ออยากได้ไตของเขาเธอต้องเอาตัวเข้าแลกเท่านั้น! "ฉันไม่มีเงิน จะให้ทำอะไรก็ได้ช่วยพ่อฉันด้วยนะคะ" "เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา ก็แค่..คุณมานอนกับผมแค่ครั้งเดียวก็น่าจะเกินพอ เพราะผมไม่ชอบกินของอะไรซ้ำ ๆ"
แสนรักอยู่ในชุดซาฟารีสีเข้มจากทีมอาสากู้ภัยทางภาคใต้ ปักชื่อแซ่พร้อมสรรพนั่งมองนักท่องราตรีสาว ๆ ที่แต่งตัวด้วยชุดสั้นเสมอหูจากรถกู้ภัยคันเก่าและแก่ ทางตอนหน้าด้วย แววตาเหนื่อยหน่าย ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนางแต่งตัวกันมาเพื่อยั่วยวนกวนกิเลสแบบนี้ คิดว่าสังคมคงไม่เกิดเหตุการณ์เลวร้ายที่มักจะเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวันแน่ แต่ก็นั่นแหละ ถ้าไม่มีพวกหล่อน อาสาอย่างพวกเธอก็คงจะตกงานเช่นกัน หรือถ้าจะให้เรียกแบบหยาบ ๆ ก็ไม่มีจะแดกจากค่าหัวคิวนั่นแหละ
พยาบาลสาวที่วันนี้มาในคราบอาสากู้ภัยกระตุกมุมปากคล้ายแสยะเล็กน้อยให้กับโชคชะตาของตัวเอง จนอมยิ้มที่อยู่ในปากเกือบหลุด ถ้าโชคดีวันนี้มีเหตุด่วนฉุกเฉินมากกว่าสามราย เธออาจได้ค่าน้ำร้อนน้ำชาจากผู้ประสบภัยหรือไม่ก็ได้จากรพ.ที่นำเคสไปส่งให้ ชื่อขึ้นว่าทำเพื่อการกุศล แต่เบื้องลึกเบื้องหลัง สลับซับซ้อน การกินนอกกินใน กินเส้นไม่กินเส้นกันระหว่างกลุ่มอาสาฯ และแก่งแย่งคนไข้กันระหว่างรพ. เรื่องราวมีเยอะแยะจนน่าปวดหัว ช่างปะไร เธอเป็นมนุษย์หาเงินตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อต ใครจะสนความถูกผิด ขอแค่คุ้มค่าเหนื่อยที่อุตส่าห์เอาวันหยุดมารับจ๊อบพิเศษแทนเพื่อนก็เพียงพอแล้ว
จากหัวค่ำจนถึงตอนนี้เจอเคสไม่หนักหนา แค่รถเฉี่ยวชนกันเล็กน้อย ไม่ถึงกับสมองไหล แขนหัก ต้องเข้าผ่าตัดด่วน สองเคสก่อนหน้าสบายชิลล์กันไป พอได้ค่าขนมเก็บสะสมเป็นค่ารักษาพยาบาลให้พ่อที่นอนรอรับความช่วยเหลือด้วยโรคภาวะไตวายเรื้อรังในห้องไอซียู
กริ๊งงงง เสียงเตือนจากโทรศัพท์มือถือรุ่นกลางเก่ากลางใหม่หากมันก็ยังใช้ได้ดี คุ้มค่าและราคาที่ซื้อมาแพงแสนแพงในความรู้สึกตอนนั้น
"เฮ๊ย! ไอ้แสน ว่างหรือยัง ส่งเคสเรียบร้อยแล้วใช่ป่ะ"ปราโมทย์เพื่อนอาสาฯที่ยกโอทีวันนี้ให้เธอเพราะเมียกำลังอยู่ในห้องคลอด รอปากมดลูกเปิดอยู่ คุณพ่อมือใหม่ตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำตัวยังไง โทรมาหาเธอทุกสิบนาที จนน่าหงุดหงิด
"เพิ่งส่งไปเมื่อ สิบนาทีที่แล้ว ตอนนี้มานั่งเฝ้าชะนีนุ่งสั้นเสมอหูหน้าผับอยู่" แสนรักพูดกับโทรศัพท์น้ำเสียงเนือย ๆ
"เอ้อ! เมื่อกี้พยาบาลบอก.."
"กี่เซนต์? ปากมดลูกเปิดกี่เซนต์แล้ว!"เธอพูดสวนกลับเพื่อนทันควัน ทั้งที่ไอ้เพื่อนรักพูดไม่ทันจบคำดีด้วยซ้ำ
"มึงรู้ได้ไง ว่ากูจะพูดอะไร"
"กูรู้เพราะมึงรายงาน กูทุกสิบนาที อยู่นี่ไง"ปกติเธอไม่ค่อยนิยมใช้คำไม่สุภาพนักหรอก แต่กับไอ้เพื่อนคนนี้ขอเว้นมันคนหนึ่งก็แล้วกัน
"กูตื่นเต้นนี่มึง"
"มึงก็เก็บอาการหน่อยดิวะ กูเป็นพยาบาลห้องฉุกเฉินนะเว้ย ไม่ใช่พยาบาลห้องคลอด หรือมึงจะให้กูออกเวรตอนนี้ ไปอยู่ให้มึงหายตื่นเต้นตรงหน้าเลยดีไหม"แสนรักตะคอกผ่านโทรศัพท์ กรอกหูไอ้เพื่อนสนิทด้วยความเดือดดาล
"เอ้อ! อย่าให้ถึงคราวมึงคลอดลูก กูจะคอยดูหนังหน้าผัวมึงว่าจะทำตัวยังไงคอยดู แค่นี้แหละ ไอ้เพื่อนไม่รัก"
"ไอ้! ยั้ยยย" ไอ้เพื่อนบ้ามันพูดอวยพรทิ้งท้ายเสียจนเธอขนลุกซู่ ท้องกะผีอ่ะสิไอ้บ้า!
ปึง ปึง!!
"เฮ๊ย!" โทรศัพท์ในมือเกือบหลุด เมื่อได้ยินเสียงทุบหนัก ๆ จากตัวรถด้านนอก
"เปิดประตู!"แสนรักเหลือบสายตาไปมองตามเสียงเข้มดุจากคนที่ทุบกระจกรถฝั่งคนขับที่เธอนั่งอยู่ หากมองจากมุมนี้กลับเห็นใบหน้านั้นไม่ชัดนัก
"ไอ้บ้าที่ไหนกันวะ รนหาที่ตายหรือยังไงกัน จะมาปล้นกู้ภัยเนี่ยนะ สิ้นคิดไปหรือเปล่าพวก"พยาบาลสาวที่ขึ้นชื่อว่าขาโหด เปิดประตูผลัวะใส่ไอ้โจรตาถั่วอย่างตั้งใจ
"อุ๊บ!"และนั่นก็ได้ผล เมื่อมุมประตูปะทะจุดยุทธศาสตร์ของมันอย่างถนัดถนี่เลยทีเดียว ร่างสูงหนาของหมอนั่นถึงกับเสียหลักนั่งคุกเข่าลงไปกุมเป้าตัวเอง คงเจ็บปวดน่าดูล่ะสิท่า..
"เล่นกับใครไม่เล่นไอ้หนู แม่จะเสยด้วยปลายเท้าเป็นของแถมให้ก็แล้วกัน"สายป่านก้าวขาเข้าไปยืนตรงหน้าร่างที่คุดคู้ของไอ้โจรกระจอกหมายจะหวดให้เต็มข้อเสียหน่อย
"ช่วยผม! อยากได้อะไรผมให้คุณได้หมด" เสียงเข้มปนหอบเหนื่อยคล้ายร่างนั้นกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่าง ทำให้พยาบาลสาวหยุดฝีเท้าที่กำลังทำท่าเหวี่ยงใส่เป้าหมายชะงักไว้ได้ทัน แต่ที่ฉุดไม่ให้ปลายเท้าที่สวมด้วยรองเท้าผ้าใบยี่ห้อคอนเวิร์สของแท้ ไว้ได้นั่นก็คือธนบัตรสีทองปึกหนึ่งถูกชูหราขึ้นมาตรงหน้าต่างหากเล่า
"นะ..นายเอาเงินพวกนี้มาจากไหน"ยอมรับว่าใจเธออ่อนยวบไปแล้วตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นเงินนั่น แต่จิตใต้สำนึกอันดีงามของเธอยังอุตส่าห์เปล่งคำถามแบบผู้ดีออกไป
"อย่ามากเรื่อง จะเอาหรือไม่เอา"
"เฮ๊ย! จะใจร้อนไปไหนเฮีย อุ๊บ!"หมอนั่นกระโจนเข้าหาร่างของพยาบาลสาวทันที ฉวยโอกาสตอนที่เธอไม่ได้ตั้งตัว ใช้ร่างกายที่สูงใหญ่กว่าโถมทับร่างเล็กจ้อยให้ล้มลงไปในเบาะรถที่เธอเผลอเปิดประตูทิ้งไว้ พร้อมกับมือหยาบหนาโปะทับมาทั้งใบหน้าของแสนรักจนแทบหายใจหายคอไม่ออก
"เฮ๊ย! แม่งมันหายไปไหนเร็วนักวะ กูเห็นหลังไว ๆ วิ่งมาทางนี้นี่หว่า"
"ก็เออดิวะ เ..ี๊ยเอ๊ย!"
"อ๊วย..อ๊วย!"แสนรักได้ยินเสียงชายวัยฉกรรจ์สองคนวิ่งมาบริเวณที่เธออยู่ จึงร้องเสียงอู้อี้ผ่านมือหนาแม้ไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นจะได้ยินเธอหรือไม่ก็ตาม
"ชู่ว์..เงียบไว้ ห้ามส่งเสียง"
"แอ..อะ..อำ..อะ..ไอ.." ฉายาพยาบาลสาวขาโหดไม่ได้มาง่าย ๆ หญิงสาวร่างเล็กหลับหูหลับตาทั้งถีบทั้งดัน ไม่รู้เป้าหมายว่าโดนอะไรไปบ้าง
"บอกให้เงียบยังไงเล่า พูดไม่ฟังเลยใช่ไหมฮึ!"
แม่บอดี้การ์ดสาวจอมเปิ่นจำหน้าหล่อๆของเขาไม่ได้ เบ้าหน้าฟ้าประทานอย่างแดเนียลเฉินนักร้องชื่อดังก้องโลกถูกยัยเด็กนั่นเมินใส่!คอยดูเถอะเขาจะจับเธอให้มาหลงรักจนหัวปักปำเลยคอยดู
นาธานผู้ชายหล่อ ..รวย.. ล่ำ ..น่าปล้ำ..มาทำสามีแห่งชาติ แต่ไหงกลับคลั่งรักสาวไทยหน้าตาบ้านๆ อย่างนางสาวธารใสเอามากๆ หากเจ้าหล่อนกลับชอบถีบหัวส่งเขาตลอดเวลาที่เข้าใกล้มันเพราะอะไรกันเล่า !!!
จะทำอย่างไรดี กับหัวใจดวงน้อย ๆ ของนางสาวจอมขวัญ มงคลเกียรติ ซึ่งเพื่อน ๆ ชอบเรียกว่า “ จอมจุ้น” ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ที่ดั๊น..ไปตกหลุมรักชายหนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษ ซึ่งเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนรักเพื่อนเลิฟของหล่อนเอง ล้อมดาว ก้องกังวาลไกล เข้าจังเบ้อเริ่ม ในงานวันเกิดเพื่อนรัก เพียงแค่แวบเดียวที่ได้เจอหน้าเขาหล่อนก็เผลอพูดออกมาด้วยฤทธิ์กามเทพ หรือเพราะฤทธิ์น้ำส้มก็ไม่รู้ และไม่อาจเดาได้ ถึงได้โพล่งวาจาราวกับจะสาบานกับเบื้องบน “ อยากใช้นามสกุลเดียวกับพี่ชายตัวจังเลยล้อม” และจะด้วยฤทธิ์คำขอส่ง ๆของเธอคงไปถึงหูท่านคิวปิด เลยให้เธอได้เข้าไปทำงานเป็นเบ้ในบริษัทของเขา จับพลัดจับผลู ได้เลื่อนขั้นเป็นถึงเลขาของเจ้านายสุดหล่อ แต่..ความหวังอันเลือนรางของหล่อนจะเป็นจริงขึ้นมาได้อย่างไรล่ะ ก็เจ้านายเธอน่ะสิเจอหน้ากันทีไรเป็นต้องทำหน้ายักษ์ใส่ อย่างกับโกรธกันมาสักร้อยชาติ ทำอะไรก็มีแต่จะคอยส่งสายตาดุ ๆ มาให้อย่างอย่างนั้น แถมยังโดนว่าสารพัดทำอะไรก็ดูเหมือนจะผิดไปหมด เฮ้อ! ชักจะเริ่มท้อแล้วสิ จอมขวัญเพิ่งคิดได้ว่าคนระดับสูงแบบเขาคงไม่มีทางมามองพนักงานธรรมดา ๆ อย่างหล่อนหรอกช่วงหลัง ๆ จึงพยายามที่อยู่ห่าง ๆ จากเจ้านายจอมเฮี้ยบเสีย เพื่อเก็บหัวใจตัวเองไว้ให้รอดปลอดภัยจากคำว่าอกหัก! มัฆวัฒน์ ก้องกังวาลไกล ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หล่อเหลาเอาการแถมยังอิมพอร์ตมาจากเมืองนอก ด้วยมาดนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ก้าวเข้ามาบริหารงานอย่างเต็มตัวแทนบิดา ทำให้วงการธุรกิจด้านการโรงแรมและรีสอร์ท ต่างก็ตื่นตัวกับฝีไม้ลายมือ บวกกับความสุขุมรอบคอบ เอาจริงเอาจังกับงานอย่างเขา เป็นที่น่าจับตามองจากคู่แข่งเป็นอย่างมากการงานไปได้สวย แต่เรื่องหัวใจเขากลับไม่มีใครที่จะสามารถทำให้หัวใจอันแข็งแกร่งของเขาหวั่นไหวได้ ตลอดระยะเวลาตั้งแต่ทำงานมา ชายหนุ่มไม่กล้าที่จะให้ความสนิทสนมกับเพศตรงข้ามเลย ไม่ใช่เพราะว่าเข็ดขยาดเรื่องความรักแต่อย่างใด เพียงแต่เขาต้องการทุ่มเทให้กับงานมากที่สุดเท่าที่มีกำลังจะทำได้ กอปรกับภาระหน้าที่อันหนักหน่วง ทำให้เขาแทบไม่มีเวลาไปกุ๊กกิ๊กกับใคร จนมาพบกับสาวน้อยหน้าตาสดใส ซึ่งในตอนแรกก็ไม่ได้ให้ความสนสนใจอะไรหล่อนมากมายนักหรอก หากพอนานเข้า เขากลับเป็นคนหลงเจ้าหล่อนจนหัวปักหัวปำ แทบถอนตัวไม่ขึ้นเลยทีเดียว แต่ไหงสาวเจ้ากลับมีท่าทีไม่สนในเขา อย่าหวังว่าจะหนีเขาพ้น คนอย่างนายมาร์คลองได้รักแล้วไม่มีวันไม่ปล่อยหล่อนไปง่าย ๆ แน่ "อย่ามายั่วให้รัก แล้วจากไปแบบนี้ ผมไม่ยอมแน่ "
เขา:คัทซึฮิโกะ ฮิโรยูกิ นักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อลูกครึ่งเกาหลี-ญี่ปุ่น พ่อค้าอัญมณีเพชรพลอยที่มีมูลค่ามากมายมหาศาล เดินทางเข้า-ออกประเทศไทยบ่อย จนแทบจะนับได้ว่าเป็นบ้านเกิดของเขาอีกที่หนึ่ง จุดประสงค์หลักที่ทำให้เขาต้องเดินทางมาที่เมืองไทย ไม่ได้เพียงเพื่อนำสินค้ามาแสดงเพียงอย่างเดียว แต่เพื่อตามหาแหวนเพชรอันล้ำค่าทางใจของท่านปู่ของเขา และแล้ว..โชคชะตาก็นำพาให้เขาได้พบของสิ่งนั้นจนได้..แต่น่าแปลกที่ของมีค่าราคาแพงขนาดนั้นกลับตกอยู่ในมือของผู้หญิงไทยตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง หล่อนเป็นใคร? และเกี่ยวข้องอะไรกับแหวนวงนั้น? ที่สำคัญหล่อนได้มันมายังไง? หรือว่า..หล่อนขโมยมันมา.. ไม่ได้การล่ะเขาจะต้องเอาตัวผู้หญิงคนนั้นมาเพื่อพิสูจน์หาความจริงให้จงได้ เธอ:น้ำริน ฤทธิ์รณชัย พยาบาลสาวหน้าใส ที่โดนข้อหาว่าเป็นขโมยแหวนเพชรมูลค่าราคาหลายล้านบาท จากนายหน้าหล่อที่เจอกันบนเครื่องบิน แถมเขายังลักพาตัวหล่อนไปที่ญี่ปุ่นด้วย อะไรกันเนี่ย?! ฉันไม่ได้ขโมยของ ๆ คุณมานะ มีคนให้ฉันมาเอง!..
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
หลี่เหมยลี่ นักธุรกิจสาวร่างท้วม เจ้าของฉายา ‘เจ้าแม่เงินล้าน!’ ได้หลุดเข้าไปเป็นตัวละครในนิยายที่เธอเพิ่งอ่านจบ และกลายเป็นหนึ่งในคนที่จะต้องถูกตัวร้ายอันดับหนึ่งอย่าง เว่ยเหวินจิ้ง ทรราชผู้ล่มแคว้น ส่งไปเป็นเมียน้อยพระเอก!! นางจึงต้องงัดทุกความสามารถ ใช้ทุกกลยุทธ์ที่มีเพื่อเอาตัวรอดจากการเป็นเครื่องมือในครั้งนี้… ‘โลกจริงมันช่างง่ายดาย… แต่การมีชีวิตรอดในโลกนิยายนี่สิ! มันช่างยากเย็นยิ่งนัก’ *นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการและความชอบส่วนตัวของไรท์เท่านั้น มิได้อิงหรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงหรือประวัติศาสตร์แต่อย่างใด ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ* นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณ อีโรติค NC20+ นะคะ
หนุ่มวิศวะปีสี่ที่ได้ฉายา เสือยิ้มยาก เขาผู้ไม่เคยยิ้มให้ใครแต่กลับยิ้มให้เธอเห็นเพียงคนเดียว จากคนที่ไม่คิดจะรักใครแต่กลับรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น มารู้ตัวอีกทีก็ไม่อยากเป็นแค่รุ่นพี่แล้วแต่อยากเป็น(ผัว)
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน
เขาแต่งงานกับเธอเพราะผลประโยชน์ แต่เธอแต่งงานกับเขาเพราะรัก อีกทั้งพี่สาวยังเป็นแฟนเก่าของเขา....
© 2018-now MeghaBook
บนสุด