เจ้าของร่างเดิมเป็นฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก เธอวางยาเขาเพื่อได้เข้าหอกัน แต่กลับทำให้เขารังเกียจและดูถูกเธอมากกว่าเดิม เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังไร้ค่า น่าสมเพช จึงคิดสั้นแขวนคอฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของฉีหยุนเยว่ทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดาเป็นท่านเสนาบดีของราชวงศ์ฉู่ สหายกับอดีตฮ่องเต้ พี่ชายเป็นจอมทัพปราบแคว้นกบฏ สกุลฉีมีอำนาจสูงส่งอยู่เหนือคนทั่วแคว้นและอยู่ใต้ฝ่าบาทพระองค์เดียว ฮ่องเต้ทระแวงสกุลฉีกลัวว่าจะชิงราชบัลลังก์ จึงมอบฉีหยุนเยว่ ธิดาคนโตของสกุลฉีเป็นฮองเฮาเพื่อจับผิดสกุลฉี และบิดาของเธอบังคับให้เธอเป็นไส้ศึกสกุลฉี ล้วงความลับของฮองเต้ เธอได้เปลี่ยนจากฉีหยุนเยว่ที่เป็นศัลยแพทย์เป็นฮองเฮาของหยานฉวนฮ่องเต้ พ่อของเธอไม่รักเธอ มองเธอเป็นเครื่องมือที่เพิ่มอำนาจ สามีของเธอรังเกียจเธอ ตั้งใจจะหาทางจับผิดเธอทุกวัน เธอต้องออกจากวังที่เหมือนนรกให้ได้
แคว้นฉู่ ตำหนักคุนหนิง
“นางอสรพิษ เจ้ารู้ว่าข้าจะเข้าหอกับหยานเอ๋อร์พรุ่งนี้ เจ้าเลยวางยาข้าใช่หรือไม่”
ชายในชุดตัวสีขาวคำรามด้วยความโกรธ เขาจ้องมองผู้หญิงบนเตียงอย่างเกลียดชัง ดวงตาคมคายดุจคมดาบ หน้าตาเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง สิ้นคำพูดเขาก็ฉีกเสื้อผ้าของผู้หญิงบนเตียงออกและทุ่มตัวใส่เธอ
เมื่อเห็นการกระทำของชายบนตัวเธอ น้ำตาของฉีหยุนเยว่ก็ไหลลงมาอย่างเงียบ ๆ
เธอแต่งงานกับเขา 1 ปีแล้ว แต่ในใจของเขามีเพียงหลินยู่หยานคนเดียว เขาไม่เคยแตะต้องเธอ เพราะเธอเป็นไส้ศึกของบิดาเธอ
“อา!” ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่เข้ามาทำให้ฉีหยุนเยว่เหงื่อเย็นออกเต็มหน้าผาก เธอกัดริมฝีปากอยาฝืนทน มองดูใบหน้าที่เย็นชาด้านบนตัวเธอ หัวใจปวดร้าวราวกับโดนมีดแหลมคมบาดลึก
แต่เทียบกับความเกลียดชังที่เขามอบให้ ความเจ็บปวดทางร่างกายดูไร้ค่า เธอเสียใจจนเกินจะบรรยาย
ฉู่หยานฉวนจ้องมองฉีหยุนเยว่อย่างเย็นชา "เจ้าไม่ลังเลที่จะวางยาข้า เพียงเพื่อจะได้ครอบครองตัวข้าใช่หรือไม่ ได้ๆ คืนนี้ข้าจะให้เจ้าสมหวัง! แต่เห็นใบหน้าของเจ้าแล้วข้ากินเจ้าไม่ลงจริงๆ เพราะมันน่ารังเกียจเกินไป!"
ฉู่หยานฉวนพูดจบ เขาก็ใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดหน้าของฉีหยุนเยว่ไว้
ได้ยินคำพูดเหล่านี้ ฉีหยุนเยว่หัวใจเจ็บปวดจนแทบหายใจไม่ออก
บิดาของเธอรู้ว่าเธอแอบรักฉู่หยานฉวนมานาน ดังนั้นเขาจึงไปขอไทเฮาให้เธอได้แต่งเป็นฮองเฮาของฉู่หยานฉวน
ทั้งๆ ที่รู้ว่าฉู่หยานฉวนไม่ได้รักเธอ แต่เธอก็ยังเต็มใจแต่งงานกับเขา
ในขณะนี้ ชายบนร่างกายของเธอโถมแรงเข้าใส่ เขาตั้งใจจะทำให้เธอทรมานสุดใจ ดวงตาดำสนิทของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอันน่าสะพรึงกลัว "ฉีหยุนเยว่ นางแพศยาน่ารังเกียจ ถ้าไม่ใช่เพราะข้าถูกวางยา ข้าจะไม่มีวันแตะต้องเจ้าแน่นอน จำไว้!”
ฉีหยุนเยว่เงยหน้ามองสามีที่คล่อมบนตัวเธอด้วยสายตาผิดหวัง เธอถามทั้งใจสั่นไหว “ในใจของ ฝ่าบาทไม่เคยรักหม่อมฉันแม้แต่สักนิดเลยใช่หรึอไม่เพคะ”
"ใช่ ในใจข้า เจ้าแย่ยิ่งกว่าโสเภณีข้างนอกเสียอีก!"
"อื้อ~~เจ็บ" ฉู่หยานฉวนสอดนิ้วเข้าไปในกุหลาบงามที่กลีบอูมของเธอ "อา~~อ้า~~ หม่อมฉันเจ็บมาก ฝ่าบาทเพคะ"
เธอพลันรู้สึกเจ็บเมื่อของแข็งแทงลึกเข้าไปโดนปากมดลูก
“ฮึ!ผู้หญิงหน้าด้านอย่างเจ้าก็รู้สึกเจ็บด้วยเหรอ ไม่น่าเชื่อ” เขาพูดอย่างไม่พอใจ สอดนิ้วเพิ่มในปากมดลูกของฉีหยุนเยว่อย่างรุนแรง
"อ๊า...อ๊ะ..หม่อมฉันไม่อยากทำแล้ว หยุดเดี๋ยวนี้เพคะ หม่อมฉันขอร้อง..." เธอรู้สึกเจ็บมากจริงๆ เพราะไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน
"ฮึ! กล้าดีนะที่สั่งให้ข้าหยุด มันไม่ทันแล้ว ข้าจะลงโทษเจ้า" ยาเสน่ห์ควบคุมสติของฉู่หยานฉวน เขาพยายามควบคุมตัวเองแต่ไม่สำเร็จ เขาก้มศีรษะลงและจับเนินอกของเธอดูดอย่างตะกละตะกลาม
“อ้า เจ็บ~ ไม่เอาแล้วเพคะ”
"หม่อมฉันเจ็บเพคะ หยุด~"
"อ๊า หยุดทำร้ายหม่อมฉันฝ่าบาทเพคะ"
แต่ไม่ว่าฉีหยุนเยว่จะขอร้องอย่างไร ฉู่หยานฉวนก็ทำเหมือนจะไม่ได้ยินมันและบรรเลงเพลงสวาทอย่างรุนแรง
เธอได้แต่เก็บความจุกเจ็บไว้ในอกของตัวเองแต่น้ำตาของนางก็ห้ามไม่ได้ มันกำลังไหลล้นดวงตาสวยออกทางหางตา
ฉู่หยานฉวนไม่สนใจความรู้สึกฉีหยุนเยว่เลยสักนิด
ลิ้นของเขาเลียเนินอกรัวเร็วขึ้น ปลายลิ้นเคลื่อนไหวมายังกุหลาบสีชมพูเลียไปมา ทำให้เธอมอมเมาและหมดสติจนไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้ เธอกอดเอวของเขาแน่นและแอ่นหน้าอกรับสัมผัส ให้เขาเลียและดูดตามอำเภอใจ
"อ้า หม่อมฉัน...หม่อมฉันร้อนเพคะ"
“อ่า หม่อมฉันไม่ไหวแล้วฝ่าบาทเพคะ”
"ฝ่าบาทเพคะ เข้ามาเถอะเพคะ อ๊า อ๊า"
สองขาของเธอยังถ่างอ้าอยู่รอการกระแทกแรงๆ จากเขา เธอกอดไหล่กว้างอันเต็มเปี่ยมไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆของเขาเอาไว้แล้วขยับก้นกระดกขึ้นลงอย่างรุนแรง
เขายัดท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปในช่องทางคับแคบสีชมพูอย่างเร็วแรงติดกันหลาย ๆ ครั้ง ความเสียวกระสันทำให้สองคนที่บนเตียงมีความสุขราวกับขึ้นสวรรค์
“อ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊างง ~”
“อ๊า..แน่นมาก ซี๊ด ~”
“อ๊า... แรงอีก...ซี๊ดดด...”
“จะถึงแล้ว อ๊า... อา... จะแตกแล้ว... อา... อ๊า...”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
จังหวะเคลื่อนไหวของฉู่หยานฉวนดำเนินไปอย่างดุดัน และหลงลืมไปแล้วว่าใต้ร่างของเขาคือผู้หญิงที่ตัวเองแสนเกลียด ลืมสิ้นว่าตัวเองเกลียดนาง
"อื้อ เจ้าตอดรัดข้าแน่นมาก อ่า เสียว”
"อ่า อ๊า หม่อมฉันมีความสุขมากฝ่าบาทเพคะ"
"ฉีหยุนเยว่ เธอมันแม่มดใช่หรือไม่ อ่า ซี๊ด อื้อ”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
สุดท้ายเธอแตกระเบิดออกมาอย่างร้อนแรง และน้ำสวาทของเขาพุ่งออกมาจากแก่นกายร้อน
หลังจากยาเสน่ห์หมดฤทธิ์ ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่มีประโยชน์สำหรับเขา
เขารีบสวมเสื้อผ้าโดยไม่สนใจผู้หญิงบนเตียงที่รอยฟกช้ำเต็มตัว
เขามองผู้หญิงบนเตียงด้วยความรังเกียจ เดินออกไปอย่างไม่ลังเล และสั่งขันทีว่า "เตรียมน้ำไว้ ข้าจะอาบน้ำ ข้าไม่อยากให้ตัวสกปรก!"
เมื่อได้ยินคำพูดเสียดแทงเหล่านี้ ร่างกายของฉีหยุนเยว่ก็สั่นเทิ้ม หัวใจของเธอเจ็บปวดทรมาน
คำพูดของฉู่หยานฉวนราวกับคมดาบแทงทะลุเข้าหัวใจของฉีหยุนเยว่อย่างแรง เธอเพิ่งรู้ตอนนี้ว่าเขาเกลียดเธอแค่ไหน
เมื่อก่อนเขาละเลยเธอ แต่เธอก็ยังมีความเพ้อฝันกับเขา เธอคิดว่าเธอดีต่อเขา เขาก็จะเห็นความดีของเธอ และจะไม่เกลียดเธอเช่นเคยในวันหนึ่ง
โดยไม่คาดคิดว่า ในใจเขาจำได้แค่เพียงเรื่องไม่ดีของเธอเท่านั้น
เธอมองดูเลือดบนเตียงและร่างกายส่วนล่างที่ตอนนี้ดูไม่ได้ คิดถึงความรังเกียจที่เขามองมาและสายตาดูถูกของทุกคน เธอ...รู้สึกว่าตัวเองกำลังไร้ค่า น่าสมเพช!
ร่างบางลุกขึ้นจากเตียง เดินช้าๆ ไปยังตู้เสื้อผ้า เอาชุดแต่งงานสีแดงสดที่ใส่ตอนแต่งงานออกมาสวม และแต่งหน้าสวยที่สุดในชีวิต
กลางดึก ประตูของฉีหยุนเยว่ถูกลมแรงพัดจนเปิดออก
แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด...
"อ่า ฮองเฮาแขวนคอ"
"ฮองเฮาฆ่าตัวตาย"
"ฮองเฮาตายแล้ว..."
อารียา ถูกโชคชะตาชักนำไปสู่บทพิศวาสที่แสนเร่าร้อนบนความเข้าใจผิด ก่อเกิดเป็น ‘รักต้องห้าม’ ที่ไม่อาจต้านทานได้ แล้ว ชีควาคิล จะทำเช่นไร ที่จะทำให้ยอดหญิงที่เป็นดั่งดวงหฤทัย กลายเป็น ‘รักเดียว ตลอดกาล’ มันคงไม่ยากนัก หาก ‘เขา’ ซึ่งเป็นถึงองค์รัชทายาทจะทรงต้องการ ‘นางสนมในฮาเร็ม’ เพิ่มอีกสักคน ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ ‘เธอ’ ครูสอนภาษาที่เป็นดังกุหลาบงามที่ซ่อนหนามแหลมเอาไว้ภายใน แม้จะทรงมีอำนาจเหนือใคร ก็อย่าหมายมารังแกเธอได้ง่ายๆ แต่ทว่าเขากำลังถือ ‘ไพ่’ เหนือเธอ จึงทรงบังคับขืนใจด้วยไฟแค้น พันธนาการเธอเอาไว้ด้วยเพลิงพิศวาสที่แสนหวาน แล้วครูสาวไร้เดียงสาอย่างอารียา จะสามารถต้านทานบทสวาทขั้นเทพของชีคหนุ่มผู้กระหายในรสรักได้อย่างไร “อ๊ะ...ท่านชีค” เสียงหวานๆ ครางแผ่วออกมาอย่างลืมอายเมื่อท่านชีคผู้แสนจัดเจนในสนามรัก งัดกลยุทธพิชิตกายสาวออกมาใช้กับหญิงสาวอย่างไม่หมกเม็ด เจ้าของเรือนร่างงดงามดุจรูปปั้นเปลือยเปล่าของนักรบเทพเจ้ากรีก ได้จุดประกายไฟพิศวาสให้ลามเลียไปทั่วร่างร้อนผ่าวที่พร้อมจะติดไฟรักได้ทุกเมื่อ แล้วเมื่อใบหน้าหล่อเหลาดุจเทพบุตรแห่งสวรรค์ ฝังจมูกลงมาบนช่อดอกรักอวบอูมกลางกายสาว คนใต้ร่างก็ไม่อาจกลั้นใจ “ท่านชีค อย่าค่ะ ไม่...โอว” ร่างบอบบางบิดเร่าๆสะท้านไหว กลีบดอกไม้ลู่ไปตามทิศทางลมที่พัดโหมจนกลายเป็นพายุสวาทลูกใหญ่ซัดกระหน่ำแทรกลึกซอกซอนเข้าไปยังกลีบดอกรักแสนสวยจนเกสรสีหวานสั่นระรัวและบวมเป่งเพราะอารมณ์เสน่หา
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย" รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
ทะลุมิติมาในนิยายยุค 80 ว่ายากลำบากแล้วเธอยังต้องมาเลี้ยงลูกแฝดและวางแผนหนีชะตาชีวิตที่นักเขียนระบุให้ตายอย่างทรมานภายใต้เงื้อมมือของพ่อตัวร้ายอีก สวรรค์!ยังจะมีตัวละครทะลุมิติใดบัดซบเท่าเธออีกหรือไม่