"จริงดิ...ดีใจด้วยนะ" เธอตะโกนออกมาแสดงความยินดีด้วย ลีโอกำลังจะขยับกายเข้าหาเธอกำลังจะอ้าปากคุยกันในประโยคต่อไป แต่เพื่อนเขาลากตัวไปเสียก่อน เขายกมือป้องปากพร้อมตะโกนบอก
"เย็นนี้โทรหานะ"
แล้วทั้งสองโบกมือและส่งยิ้มให้แก่กัน
มีมี่ลุ้นตัวโก่งตอนเข้าไปดูผลโอเน็ตและแกตแพต โดยที่ตอน Admission มีมี่ก็ลงคณะเดียวกับลีโอ ไม่ยอมเลือกคณะอื่นเลย ซึ่งจะทำให้เธอเสียโอกาสดี ๆ ไป
แต่ด้วยความที่อยากเรียนคณะเดียวกันกับลีโอที่ได้โควตาไปก่อนหน้านั้นแล้ว จึงต้องทำแบบนี้
"กรี๊ด!!! เย้ ๆ ...มีมี่ติดคณะเดียวกันและสาขาเดียวกับลีโอด้วย...สุดยอดไปเลย ดีใจจริง ๆ โว้ย" สองคนโผเข้ากอดกันด้วยความดีใจ
ด้วยการเรียนของมีมี่ที่ไม่ขี้เหร่และติดท็อปของโรงเรียนเสมอ ทำให้เธอได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังของภาคเหนือ...เรื่องวุ่น ๆ กำลังจะเกิดขึ้นนับจากนี้แหละ
วันรับน้อง....
เมื่อฤดูกาลรับน้องมาถึง ซึ่งสองในนักศึกษาทั้งหมดนั้น เป็นคู่รักกัน
"เฮ้ย...ใครที่ยังไม่ได้แจ้งชื่อเข้าค่ายมาทางนี้เลยนะ" เสียงรุ่นพี่แว้ดมาแต่ไกล มีมี่ส่งยิ้มให้ลีโอ รอดูว่าลีโอจะไปค่ายไหน เพราะในการเข้ากลุ่มจะแยกเข้าแถวหญิงชาย ในคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่มีมี่ได้เข้าเรียน มีผู้หญิงไม่ถึงยี่สิบคน
ลีโอพยายามยกนิ้วให้มีมี่ว่าเป็นกลุ่มที่สอง ซึ่งมีมี่ก็คอยดูสัญญาณที่ลีโอส่งให้ทางมือ ส่วนโทรศัพท์หรือเครื่องมือสื่อสารอื่น ๆ น่ะเหรอโดนรุ่นพี่ยึดทั้งหมด
สรุปแล้วมีมี่ก็ได้อยู่กลุ่มเดียวกับลีโอและเธอก็จับมือเพื่อนผู้หญิงอีกหนึ่งคนให้ไปด้วยกัน
"คืนนี้ต้องไปเจอกันก่อนนะ ที่...เวลาหนึ่งทุ่มตรง ถ้าใครไม่ไปก็ไม่ต้องไปค่าย" เสียงพี่ผู้ชายที่คุมทีมว้ากอยู่ ถ่ายทอดการนัดหมายในคืนนี้มา ลีโอส่งซิกมาทางมีมี่บอกไม่ให้มีมี่ไป รู้อยู่แล้วว่าคืนนี้พวกผู้ชายยิงยาว เพราะเป็นคืนวันศุกร์และไปออกค่ายวันจันทร์ ซึ่งพวกนี้ก็จะเมาปลิ้นกันแทบทุกคน จะมีทำอะไร ๆ กันในทางที่ผู้ชายทั้งแท่งเขาทำกันอีก
"หญิงแกไปไหม" เสียงมีมี่ถามหญิง เพื่อนคนใหม่ในสาขาที่เรียนด้วยกัน จากการที่ได้พูดคุยกันแล้วรู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก เลยเกี่ยวก้อยเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน
"พ่อเราไม่ให้ไปหรอก พี่เขาก็ขู่ไปงั้นแหละ แต่ฉันเตือนแกก่อนนะมี่ว่า แกไม่ต้องไป แล้วเราเจอกันวันจันทร์ทีเดียวนะแปดโมงเช้าหน้าตึก" เสียงหญิงบอกมีมี่ก่อนจะกลับบ้านเมื่อคุณพ่อขับรถมารับถึงคณะที่รับน้อง มีมี่พยายามมองหาลีโอ แต่เขาถูกรุ่นพี่ลากตัวไปไหนไม่รู้ตั้งแต่แยกแถว
เตี่ยเช่าคอนโดให้มีมี่เธอมาอยู่เดี่ยว ๆ เพราะเหตุผลไม่มีเพื่อนที่สนิทและใครที่ไว้ใจได้ที่จะมาอยู่ด้วย อีกอย่างส่วนใหญ่ก็อยู่หอหญิงหรือหอพักใน ซึ่งมีจำนวนจำกัดและพักบ้านญาติ
มีมี่นั่งดูนาฬิกาที่ผนังห้องพักบอกเวลายี่สิบนาฬิกา ที่ตอนนี้เธอดูกระสับกระส่ายเพราะเป็นห่วงลีโอ ไม่เห็นเขาโทรศัพท์เข้ามาหาเหมือนเช่นทุกวัน
'ไปไหนของเขานะ ปกติโทรศัพท์มาแล้ว' มีมี่บ่นกับตัวเองในใจ
"ติ๊ง ๆ” เสียงข้อความทางไลน์ในมือถือของมีมี่ดังขึ้น
เธอจึงรีบเปิดข้อความอ่านหน้ารุ่นพี่ทีมว้ากของกลุ่มสองส่งรูปถ่ายมาเป็นกลุ่มและในรูปนั้นมีลีโอ ซึ่งโดนแต่งหน้าแต่งตาจนจำแทบไม่ได้ส่งมาให้ด้วย
"ลีโอ...โดนรุ่นพี่แกล้งแน่เลย" เธอรีบแต่งตัวและหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นพาดบ่า ก่อนที่จะโบกตุ๊ก ๆ หน้าคอนโด ตรงไปยังร้านที่รุ่นพี่ได้นัดหมายไว้
"วี้ด...วิ้ว...ดูสิว่าใครมา โอ๊ย แม่ง...มันแน่ว่ะ เป็นผู้หญิงคนเดียวกล้ามากนะ...ไอ้น้องรัก" รุ่นพี่เอ่ยทักทายที่ล้วนแต่เป็นผู้ชายทั้งนั้น เดินเข้ากอดไหล่ตบหัว บ้างคนก็ลูบหลัง ลีโอซึ่งนั่งอยู่ไม่ไกลจากเธอรวมกับเพื่อนในรุ่นเดียวกัน มองมาเป็นตาเดียวกัน ลีโอหน้าแดงจัดด้วยความไม่พอใจที่รุ่นพี่ทำกับแฟนตนเองอย่างนั้น
"มี่มาทางนี้" เขาส่งเสียงดังเข้มเรียกเธอและเดินมาดึงข้อมือเธออย่างแรง ก่อนที่จะกระซิบข้างหูให้ได้ยินกันแค่สองคน
"มาทำอะไร" เขาต่อว่าเธอแสดงออกทางสีหน้าว่าไม่พอใจอย่างแรง
"ก็มี่เป็นห่วงลีโอ ไม่เห็นโทรหาเขาเลย" เธอกระซิบตอบ
ปาร์ตี้เป็นไปด้วยความสนุกสนาน มีทั้งรุ่นพี่ที่เป็นผู้หญิงที่เพิ่งมาถึง อยู่ในกลุ่มด้วยสองสามคน เกือบ ๆ จะห้าทุ่มเสียงรุ่นพี่คนหนึ่งดังขึ้น
"เฮ้ย...มาสนุกกัน อ้าว ใครยังไม่ได้ดื่ม...มารับแก้วของตัวเองเลย..." เสียงรุ่นพี่เรียกให้ทุกคน ซึ่งต่างทยอยกันไปรับเครื่องดื่มกันคนละแก้ว ซึ่งพวกผู้ชายในนั้นและรุ่นพี่ต่างรู้ดีว่าเครื่องดื่มที่ว่าผสมยาปลุกเซ็กซ์อย่างอ่อนลงไปด้วย เพราะหลังจากปาร์ตี้นี้ก็จะพากันไปรับน้องในรูปแบบแปลกใหม่ที่ใคร ๆ ก็รู้ว่าโปรเจกต์ "ขึ้นขี่"
มีมี่รับแก้วเครื่องดื่มมาโดยไม่รู้ว่าข้างในมีอะไรผสมอยู่บ้าง ทุกคนที่อยู่ในงานต่างเมามายและกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนาน
มีมี่ไม่เคยแม้จะเที่ยวผับหรือย่างกรายเข้ามาในที่แบบนี้เลยและไม่เคยอยู่ในหัวสมองของเธอด้วย หญิงสาวเป็นคนรักเรียนและใฝ่ดีตามคำสอนของเตี่ย ตอนที่เรียนเชียงราย เธอก็อยู่หอพักหญิงมาโดยตลอด มีอาจารย์เป็นผู้ดูแลหอพัก
"มี่อย่าดื่ม" เสียงลีโอตะโกนบอกเธอแข่งกับเสียงเพลงที่ดีเจเปิดเสียงดังลั่นกำลังเพิ่มจังหวะให้ทุกคนที่อยู่ในร้านโยกย้ายส่ายสะโพกเต้นแร้งเต้นกากัน
"อะไรนะ" มีมี่พยายามถามตะเบ็งเสียงแข่งกับเพลงที่ดังสนั่นลั่นไปทั้งร้าน ลีโอพยายามบอกว่าอย่าดื่มและตัวเขาเองได้แอบเทแก้วของเขาไปตรงกระถางต้นไม้ตั้งอยู่ด้านหลังของเขาแล้ว
"เฮ้ย...ไอ้มี่ดื่มสิ แหม...รุ่นพี่ให้ของไม่ดื่ม นี่ถือว่าไม่ให้เกียรติกันนะโว้ย" เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งในกลุ่มขู่ขึ้น ทำอย่างกับว่าเธอเป็นรุ่นน้องผู้ชายคนหนึ่ง พยายามยัดเยียดส่งแก้วแตะริมฝีปากและบีบปากบังคับให้อ้าปากรับเครื่องดื่ม ก่อนจะเทลงคอมีมี่อย่างทุลักทุเล