เพื่อพิชิตใจแม่ทัพหนุ่มที่หมายปอง นางผู้เป็นองค์หญิงถึงกับปลอมตัวเข้าไปเป็นทหารเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดเขา แต่เหตุการณ์มันไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาเข้าใจว่านางเป็นบุรุษ แล้วนางจะเกี้ยวเขาสำเร็จได้อย่างไร
 เพื่อพิชิตใจแม่ทัพหนุ่มที่หมายปอง นางผู้เป็นองค์หญิงถึงกับปลอมตัวเข้าไปเป็นทหารเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดเขา แต่เหตุการณ์มันไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาเข้าใจว่านางเป็นบุรุษ แล้วนางจะเกี้ยวเขาสำเร็จได้อย่างไร
“หา!! เจ้าบอกว่าอยากทำสิ่งใดนะ พูดให้พี่ฟังอีกทีซิ”
ภายในตำหนักขนาดใหญ่ที่ได้รับการตกแต่งอย่างวิจิตรงดงาม บ่งบอกถึงฐานะของผู้อยู่อาศัย บุรุษหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง เบิกตามองสตรีใบหน้าจิ้มลิ้มที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องของตนด้วยความตื่นตระหนกตกใจระคนเหนื่อยหน่ายกับสิ่งที่นางเพิ่งจะเอ่ยขอ จนถึงกับต้องถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ รวมทั้งคาดหวังให้ตัวเองฟังผิด
“ข้าอยากปลอมตัวเข้าไปอยู่ในกองทัพของสหายท่าน อนุญาตเถอะนะเพคะ” เสียงใสตอบกลับกึ่งอ้อนวอน
“แต่เจ้าเป็นองค์หญิง!”
เฉินไป่ชางหรือที่คนทั่วไปเรียกกันว่าองค์ชายชาง ว่าที่องค์
รัชทายาทแห่งแคว้นเป่ยหนานร้องออกมาอย่างเหลืออด สองมือจับไหล่บอบบางของน้องสาว แล้วมองเข้าไปในดวงตากลมโตสุกใสอย่างเคร่งขรึมจริงจัง
“เจ้าปลอมตัวเข้าไปเสี่ยงอันตรายเช่นนั้นไม่ได้ ไม่เด็ดขาดหยางจู”
ย้ำท้ายประโยคด้วยเสียงเด็ดขาดที่ไม่ค่อยได้ใช้กับนางบ่อยนัก แต่หากไม่ย้ำให้ชัด มีหรือที่น้องสาวจอมแก่นของเขาจะฟัง
ดรุณีน้อยที่มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงองค์หญิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ แววตาสุกสกาวเมื่อครู่หม่นแสงลงทันทีเมื่อได้ฟังคำตอบ แต่นั่นก็เป็นอยู่เพียงชั่วแวบเดียวเท่านั้น นางก็กลับมาร่าเริงอีกครั้งตามนิสัย ครานี้ดวงตานางฉายแววเจ้าเล่ห์ซุกซนเหมือนกับทุกครั้งที่นางซุกซ่อนแผนการณ์ต่าง ๆ ไว้ เฉินไปชางเห็นดังนั้นก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยจะดี เพราะน้องสาวเขาผู้นี้ขึ้นชื่อว่าเป็นจอมป่วนอันดับหนึ่งแห่งวังหลวง ด้วยเพราะเสด็จพ่อรักและตามใจนางมาก
“แต่…ถ้าหากไปโดยมีคนช่วยเหลือ ก็ไม่น่าจะเป็นอันตรายใด ๆ นี่เพคะ”
“แล้วผู้ใดจะมาช่วยเหลือเจ้า”
“รองแม่ทัพซื่อหมิงอย่างไรเล่า”
เขาส่ายหน้าช้า ๆ ต่อให้จางซื่อหมิงจะเป็นที่ไว้วางใจของเขารองจากมู่หรงเซียวหนานซึ่งเป็นแม่ทัพและเป็นสหายของเขา แต่เขาก็ไม่มีทางปล่อยน้องสาวไปตกระกำลำบากเช่นนั้นได้ มีอย่างที่ไหน สตรีจะปลอมตัวเป็นบุรุษเข้าไปในกองทัพที่อยู่ไกลถึงชายแดน นางจะต้องเจอกับสิ่งใดบ้างเมื่อเข้าไปอยู่ในนั้น ได้ตระหนักบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือคิดแต่จะเอาสนุกสนานเพียงอย่างเดียวถึงได้มาขออะไรที่เป็นไปไม่ได้เพียงนี้
“นี่พี่จะต้องอบรมเจ้า เรื่องหน้าที่พึงกระทำของผู้มีศักดิ์เป็น
องค์หญิงแห่งแคว้นเป่ยหนานอันยิ่งใหญ่ของเราอีกหรือ”
“จริงอยู่ว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างที่ข้าต้องกระทำเมื่อเกิดมาสูงส่ง แต่จะมีเพียงสิ่งเดียวไม่ได้เชียวหรือ ที่พอจะให้ข้าได้ทำตามใจตนเองบ้าง” หยางจูเอ่ยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ จับมือของผู้เป็นพี่เอาไว้แน่นเป็นเชิงขอร้อง
“ไม่ได้ เจ้าจะทำสิ่งนี้ไปเพื่ออันใดกัน พี่ไม่เข้าใจ” เฉินไป่ชางพยายามทำใจแข็งกับลูกอ้อนของน้องสาว
นางนิ่งไปเล็กน้อยอย่างพยายามเรียบเรียงคำพูด ในขณะที่เขาเองก็คิดว่าความอยากเล่นสนุกอย่างเดียวคงไม่ถึงขนาดผลักดันให้นางคิดทำอะไรยิ่งใหญ่เพียงนี้ ถ้าไม่มีเหตุผลอื่นแอบแฝงอยู่
“ว่าอย่างไร ตอบพี่มาตามตรง”
“ก็เรื่องที่เสด็จพ่อทรงมีพระประสงค์จะให้ข้าอภิเษกเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์กับต่างแคว้น ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้าบุรุษผู้นั้นมาก่อน ซ้ำร้าย ข้ายังมีใจชอบพอผู้อื่นอยู่ก่อนแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้ามิสมควรได้รับโอกาสได้ทำตามหัวใจตัวเองก่อนหรือเพคะ ในเมื่อคนที่ข้าเลือกก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนอื่นเลยแม้แต่น้อย” นางตอบไปสะอื้นไป
“เจ้าหมายถึง...” เขาหยุดเพียงแค่นั้น เนื่องจากตัวเองก็พอจะรู้ว่าคนที่อยู่ในหัวใจของน้องนั้นคือใคร
หยางจูพยักหน้าเป็นเครื่องช่วยยืนยัน บุรุษที่นางคิดที่จะเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงเพื่อจะให้ได้อยู่ใกล้คือมู่หรงเซียวหนาน บุตรชายคนโตของท่านแม่ทัพใหญ่มู่หรงเซียนหลิว ซึ่งได้รับความไว้วางพระทัยจากฮ่องเต้ ซึ่งก็คือเสด็จพ่อของนางอย่างใหญ่หลวง คนทั้งตระกูลมู่หรงมีความสัมพันธ์อันดีกับราชวงศ์มาอย่างยาวนาน แม้แต่ธิดาเพียงคนเดียวก็ยังได้รับบรรดาศักดิ์เป็นท่านหญิงและอภิเษกกับหลี่อวี้อ๋อง เสด็จอาของนางเช่นกัน ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไมนางถึงจะต้องการให้มู่หรงเซียวหนานมาเป็นพระสวามีของนางบ้างไม่ได้
แม้นางจะเกิดมาเป็นสตรี แต่นางก็มีความเชื่อว่าสตรีควรได้สิทธิ์ในการเลือกสามีเองเช่นกัน ถ้าหากนางเลือกอย่างชาญฉลาดแล้วละก็ นางคงจะเป็นหญิงสาวที่มีความสุขที่สุดคนหนึ่ง ดีกว่าจะต้องไปทนอยู่กับองค์ชายที่นางไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาหรือนิสัยใจคอมาก่อน และยังต้องจากครอบครัวไปอยู่ถึงต่างบ้านต่างเมือง
“แต่หยางจู ในเมื่อเสด็จพ่อก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าอยากให้เจ้าเป็นตัวเชื่อความสัมพันธ์ หากเจ้าไม่ทำตามนั้น ก็เท่ากับฝ่าฝืนพระประสงค์ของพระองค์” ขณะเอ่ยเฉินไป่ชางก็รู้สึกเห็นในน้องสาวอยู่ไม่น้อย
“เมื่อถึงตอนนั้น ข้าเชื่อว่าท่านที่เป็นพี่ชายของข้า จะช่วยเหลือข้าอย่างเต็มที่ อีกไม่นานท่านจะได้รับการสถาปนาเป็นองค์ชายรัชทายาทอย่างเป็นทางการ อย่างไรเสีย คำพูดของท่านย่อมต้องมีน้ำหนักและทำให้เสด็จพ่อโอนอ่อนผ่อนตามได้โดยง่าย” องค์หญิงหยางจูประจบผู้เป็นพี่อย่างเต็มที่
คนเป็นพี่เพียงแต่ทำเสียงในลำคออย่างไม่เห็นด้วย นึกอยากจะบอกออกไปว่าความจริงใช้เพียงการออดอ้อนของนาง เสด็จพ่อก็คงจะพระทัยอ่อนแล้ว ดังเช่นที่เขากำลังจะเป็นอยู่นี้
แต่ไม่ได้หรอก แม้เขาจะเข้าใจนางดีว่าเมื่อคนเราตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก ย่อมต้องทำทุกวิถีทางให้ความรักนั้นสมหวัง แต่ก็เป็นเพราะเหตุนั้นอีกเช่นกัน คนเราถึงได้ขาดเหตุผล และกระทำการไม่สมควรมากมาย จนต้องมานึกเสียใจภายหลัง
“หากพี่ช่วยเจ้าให้ได้ไปที่ค่ายจริง ๆ เจ้าจะกินอยู่อย่างไร ไม่มีใครทำอาหารที่เจ้าอยากกินและยกมาให้ถึงที่หรอกนะ ไหนจะเรื่องการอาบน้ำแต่งตัว ที่หลับที่นอน เจ้าต้องไปอยู่อย่างชายชาติทหาร ซึ่งนั่นหมายความว่าเจ้าจะลำบากกว่าเดิมนับร้อยเท่า เจ้าจะรับไหวหรือ” คนเป็นพี่เอ่ยลองใจและตั้งใจข่มขู่
“ข้าคิดเรื่องนั้นมาหมดแล้ว และข้ามั่นใจว่าตัวเองอยู่ได้ ข้าไม่ใช่ผู้หญิงบอบบางเสียเมื่อไหร่” คนเป็นน้องยิ้มเผล่ ก่อนที่นางจะมาขอร้องให้เสด็จพี่ช่วย นางย่อมใคร่ครวญปัญหาเรื่องความลำบากมาเป็นอย่างดีแล้ว
องค์ชายชางมองนางตั้งแต่หัวจรดเท้า หยางจูสูงแทบไม่พ้นไหล่เขา และหากเขาต้องยืนอยู่ด้านหน้า เขาจะบังนางจนมิด นี่นางคิดอะไรอยู่ถึงได้บอกว่าตัวเองไม่ได้บอบบาง
“ข้ารู้ว่าท่านคิดสิ่งใดอยู่ แต่สรีระหาใช่ตัวกำหนดพละกำลังภายในไม่ ข้าแข็งแรงกว่าที่เสด็จพี่เห็นแน่นอน” นางพูดอย่างมั่นใจ
“อย่างนั้นหรือ” เขาทำเสียงไม่เชื่อ จินตนาการนางในชุดผู้ชายแล้วก็ต้องส่ายหัว
“ได้โปรด ข้าจำต้องไปจากวังหลวงจริง ๆ ข้าไม่อยากอภิเษกกับคนแปลกหน้า และหัวใจข้าก็มีเพียงท่านแม่ทัพมู่หรงเซียวหนาน ให้ข้าไปเถอะนะเพคะเสด็จพี่ แล้วข้าจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้เลยจริง ๆ”
หยางจูทรุดลงไปกับพื้นจนเขาต้องรีบก้มลงไปดึงนางขึ้น แต่นางไม่ยอมท่าเดียว
“รับปากข้ามาก่อนว่าท่านจะช่วย”
“เจ้านี่มัน” เขารู้สึกอ่อนใจกับนางเหลือเกิน แต่ไหนแต่ไรมา นางเป็นต้องใช้ความเป็นน้องเล็กมาอ้อนขอทุกสิ่งทุกอย่างอยู่เรื่อย
“นะเพคะ” ดวงตาที่เคยทอประกายแวววาว ตอนนี้กลับคลอไปด้วยหยาดน้ำใส ๆ ที่ปริ่มอยู่ตรงขอบตา จวนเจียนจะไหลลงมาตามแก้มนวลเต็มที ดูแล้วน่าสงสารยิ่ง และเฉินไป่ชางต้องพยายามเต็มที่จะไม่
ใจอ่อน
“เจ้าจะทำพวกเราเดือดร้อนกันหมด หากพี่ยอมให้เจ้าไป แล้วเกิดอันตรายอะไรขึ้นมา เสด็จพ่อได้ประหารทุกคนหมดแน่ โดยเฉพาะรองแม่ทัพซื่อหมิง ที่เจ้าอยากจะดึงเขาเข้ามาร่วมชะตากรรมด้วย” เขาพยายามเอ่ยเสียงแข็งแต่น้ำเสียงที่ใช้ก็อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“ข้าสัญญาว่าจะดูแลตัวเองอย่างดี และข้าก็ไว้ใจในฝีมือแม่ทัพ
มู่หรงด้วย เขาจะต้องปกป้องดูแลข้าอย่างถึงที่สุด”
“แม้จะไม่รู้ว่าเจ้าคือใครอย่างนั้นหรือ”
“แต่เดิมเขาก็เป็นคนจิตใจดีงามอยู่แล้ว ยิ่งหากข้าทำให้เขามีใจได้ละก็ เขาย่อมต้องยิ่งอยากดูแลข้าให้ดีกว่าเดิม”
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ”
 เขาผู้ไม่เชื่อในรัก แต่ความสัมพันธ์ครั้งเดียวกลับเปลี่ยนเขาไปตลอดกาล ธาริกา สาวน้อยแสนสวยที่ดันไปเข้าตา จักรินทร์ คุณหมอที่ขึ้นชื่อเรื่องความเป็นคาสซาโนว่า เธอเป็นคุณหนูที่ถูกพ่อแม่เลี้ยงดูมาราวกับไข่ในหิน ซึ่งความรักของพ่อแม่ที่คอยปกป้องดูแลอย่างไม่ให้คลาดสายตาทำให้เกิดความรู้สึกอึดอัด เธอไม่สามารถไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระโดยไม่แจ้งให้พ่อแม่ได้รับรู้ ด้วยเหตุนี้ประสบการณ์รักเหมือนเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันจึงเป็นศูนย์ แน่นอนว่าเรื่องนั้น...เธอยังคงความบริสุทธิ์ผุดผ่อง เขาเป็นคุณหมอหนุ่มที่ไม่เชื่อเรื่องความรัก เมื่อเขาเจอเธอ เขาถูกความงามของเธอดึงดูดจนไม่อาจปล่อยวางได้ เขาต้องได้เธอ เขาใช้ประสบการณ์อันโชกโชนล่อลวงสาวน้อยที่หมายปองได้สำเร็จ โดยการทำข้อแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน เขาจะสอนประสบการณ์บนเตียงให้เธอ แต่ทั้งหมดนี้ ไม่มีเรื่องหัวใจมาเกี่ยวข้อง ทว่าเหตุการณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อความหวั่นไหวเกิดขึ้นในใจ ด้วยอายุที่หางกันมาก อีกทั้งสถานะทางสังคม กลับเป็นอุปสรรคขัดขวางเส้นทางรักของทั้งคู่ สุดท้ายแล้วเรื่องราวจะลงเอยอย่างไร โปรดไปติดตามกันค่ะ
 เขาต้องกดเก็บความต้องการของตัวเองไว้ภายใต้หน้ากากเย็นชา เพียงเพื่อถูกเธอกระชากออกด้วยความเร่าร้อนเกินต้าน ยั่วรักนายบอดี้การ์ดจอมโหด เรื่องราวของลูกสาวมาเฟียกับบอดี้การ์ดมาดเข้มที่แสนจะเร้าใจ นอกจากปกป้องชีวิตแล้ว เซียวเฟิง ยังได้รับคำสั่งกระชับเป็นพิเศษให้ปกป้องพรหมจรรย์ของหญิงสาว แต่ทว่า เมริสา กลับไม่ยอมให้ความร่วมมือเอาเสียเลย ยิ่งทั้งคู่ต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตามลำพัง ระหว่างหน้าที่และความต้องการของตัวเอง เขาจะเลือกอะไร เพราะเธอแน่ใจอยู่แล้วว่าต้องการเขาแน่นอน
 เธอสวยเลือกได้จนสามารถปรายเสือร้ายให้เป็นแมวเชื่อง ๆ ได้ “จีบฉันไม่ง่ายหรอกนะคะ ฉันไม่สนใจจะเป็นของเล่นบนเตียงให้ใคร” “แหมใครจะใจร้ายให้คุณอยู่ในฐานะของเล่นกันล่ะครับ อย่างคุณต้องพิเศษกว่านั้นอยู่แล้ว” “พิเศษแบบไหนล่ะคะ คู่ขา คู่นอนหรือว่าเด็กคุณ” “นั่นสิครับ แบบไหนดี” “คู่นอนดีไหมคะ จบแล้วก็จบกัน ไม่ต้องยืดเยื้อ” “คุณชอบทำให้ผมประหลาดใจอยู่เรื่อยกับความตรงจนน่าใจหาย” “นักธุรกิจนี่คะ อ้อมค้อมไปก็เสียเวลาเปล่า ๆ สู้ยิงประตูเลยดีกว่า” “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้เลยไหมล่ะครับ” ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นคนเดียวกับผู้หญิงน่ารังเกียจคนนั้น เธอเปลี่ยนไปจนเขาแทบจำไม่ได้ ที่สำคัญเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ข้างเธอนั้นลูกเขาแน่นอน เพราะฉะนั้นภาระกิจตามจีบแม่ของลูกจึงเริ่มขึ้น ‘กักหัวใจไว้ใกล้รัก’ เป็นเรื่องต่อจาก ‘กองหัวใจไว้ตรงรัก’ เขาเลขาฯ สายโหด เนื่องจากต้องช่วยเจ้านาย เขาจึงได้ทำลายผู้หญิงเลว ๆ คนหนึ่ง แต่ที่ไหนได้ เขากลับมาพบภายหลังว่าเธอยังบริสุทธิ์ ผิดกับทาทางร่านร้ายที่เธอแสดงออกภายนอก และความบริสุทธิ์ของเธอถูกทำลายด้วยน้ำมือเขาเอง เธอกลายมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เธอถูกตัดขาดจากครอบครัว ทว่าวันหนึ่งกลับต้องมาเจอคนที่คิดว่าไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนก็ไม่อยากเจอหน้าเขาอีกแล้ว คนที่เป็นพ่อของลูกเธอ เมื่อค้นพบความจริงบางอย่าง การตกหลุมรักจึงไม่ใช่เรื่องยากเลย เขาจึงเริ่มปฏิบัติการตามจีบแม่ของลูก เธอคิดว่าเขาจะพรากลูกไปจากเธอ แต่ผิดแล้ว เขาต้องการทั้งแม่และลูก และจะกักหัวใจท้องสองไว้กับเขาตลอดไป
 ดวงใจของมาโปรด เขาคือคุณอาข้างบ้านและคนที่ยื่นมือมาช่วยเธอยามอ่อนแรง เธอ...เด็กสาวจอมซนที่หนีหายไปเสียนาน เมื่อได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาจะต้องกักเก็บเธอไว้ข้างกายตลอดไป +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ดวงใจอนันต์ เหมือนกามเทพเล่นตลกให้เธอต้องมาพัวพันกับคนที่แอบชอบ ทั้งที่รู้ว่าฐานะต่างกันเหลือเกิน แต่เรื่องของหัวใจมันบังคับได้ที่ไหนล่ะ!
 ความงกของนางทำเอาบุรุษทุกคนต้องถอยหนี แม้กระนั้นความงามทำให้คนมาติดพันนางมากมาย แต่นางเล่นเอาพวกเขาเหล่านั้นหมดตัวกันไปทุกครั้ง แล้วอย่างนี้จะมีบุรุษจวนไหนที่จะกล้าแต่งนางเข้าจวน ฉายาท่านหญิงตำลึงทองของนางไม่ใช่ได้มาเล่น ๆ “ข้าจะหาของมากมายมาให้เจ้า เมื่อนั้น เจ้าจะได้เข้าใจว่าในที่สุดแล้ว ของพวกนั้นก็หาได้มีราคาเทียบเท่ากับตัวเจ้า ที่ข้าทุ่มเททุกอย่างให้” ไป่ชางบอกพลางจ้องดวงตาดอกท้อสุกสกาวตรงหน้า มู่หรงเย่วชิงออกอาการเอียงอาย ก้มหน้าลงแล้วหันหนี สองมือจับอยู่ตรงสายชายอาภรณ์แล้วบิดไปมาระบายความเขิน ซึ่งดูได้ยากว่าเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเพียงการซ่อนความดีอกดีใจที่จะได้รับพระราชทานสิ่งของราคาแพงถึงขนาดนั้นกันแน่ “มันจะเป็นของมากมายเพียงใดกันนะ” นางรำพึงรำพัน “มากจนเจ้าคาดไม่ถึงเลยทีเดียว” “หนึ่งหีบหรือเพคะ” “มากกว่านั้น” “หรืออาจจะเป็นสอง” “เจ้าพอใจเท่านั้นเองหรือ” “สตรีไม่ควรละโมบโลภมาก แม้บุรุษผู้นั้นจะนำมาเสนอให้ถึงที่ก็ตามที” นางช่างกล้าพูด! นี่เป็นความคิดของคนที่หลบซ่อนอยู่ องค์ชายชางทำหน้าไม่เห็นด้วย “ข้าไม่สนใจเรื่องเหล่านั้น” “ยิ่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของเยว่ชิง ใช่หรือไม่เพคะ” นางแสร้งทำเป็นออกความเห็นแบบเด็ก ๆ อีกครั้ง ความฉลาดในการเอาตัวเองไปผูกกับบุรุษที่ร่ำรวยที่สุดในอาณาจักรทำให้หลี่อวี้ทั้งขำและเอ็นดูนางในคราวเดียวกัน และยิ่งขบขันมากขึ้น เมื่อเห็นว่าเจ้าหลานโง่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังเจอกับอะไร
 ครั้งเดียวจบแล้วไม่มีอยู่จริง เพราะดันติดใจรสสาวเวอร์จิ้น เมื่อคิดว่าเรือนร่างที่ตนประทับตราเป็นคนแรกจะถูกชายอื่นทับรอยก็แทบทนไม่ได้ เขาจึงต้องกักเก็บเธอไว้ตลอดไป โชติกา นักศึกษาสาวใจแตกที่ผิดหวังกับประสบการณ์ครั้งแรกกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ตั้งใจจะชดเชยด้วยการหาหนุ่มมากประสบการณ์มาเปิดซิง ชายหนุ่มวัยทำงานย่อมเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า ระหว่างที่ค้นหาภาพหนุ่มฮอตจากอินเทอร์เน็ต ดันสะดุดตาเข้ากับคาร์ล เฟรเดอริก เจ้าของโรงงานช็อกโกแลตอันดับหนึ่ง คิดเล่น ๆ ว่า แบบเขาเนี่ยแหละที่เธออยากให้เป็นผู้ชายคนแรก แต่คงเป็นได้แค่ความฝัน เขากับเธอเหมือนอยู่คนละโลก อย่างไรก็ตามโชคชะตาก็พาให้ทั้งคู่ได้มาเจอกัน ชายหนุ่มทำให้หญิงสาวสมปรารถนา มันควรจะเป็นครั้งเดียวจบสิ แล้วครั้งที่สอง สาม สี่...ตามมาได้อย่างไร
 "คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
 [นักธุรกิจหนุ่มระดับต้นแสนร้ายกาจ VS นักปรุงน้ำหอมสาวพิการเลอโฉม บริสุทธิ์ทั้งคู่] บุคคลลึกลับส่งคลิปวิดีโอสามีนอกใจมาให้ ทำลายชีวิตที่ดูสงบของยูหยุนหนิง ทำให้เธอเข้าใจเรื่องหนึ่ง คนรักที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กจะหลอกเรา เพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันจะหลอกเรา แต่นายแบบไหล่กว้างเอวคอดขายาวไม่มีทางหลอกเรา เพียงแต่ชายหนุ่มรูปหล่อขายตัวเพื่อเลี้ยงสุนัขคนนี้ กลิ่นน้ำหอมบนตัวของคุณ ทำไมถึงเหมือนกับนักธุรกิจหนุ่มระดับต้นของตระกูลเสี่ยวเลย? * ตอนที่เธอเปล่งประกายเจิดจรัส เขาเป็นลูกที่ถูกทอดทิ้งของตระกูล กล้าแค่ขโมยจูบแรกของเธอในความมืด เมื่อเธอตกจากที่สูง เขาทิ้งทุกอย่างกลับประเทศ แต่กลับเห็นเธอตอบตกลงคำขอแต่งงานของคนอื่นทั้งน้ำตา ตอนเธอถูกหักหลังอย่างเจ็บปวด เขามีอำนาจอยู่ในมือ เขาคือคนที่สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง เป็นคนที่ช่วยชีวิตตอนที่เธอเสี่ยงอันตราย เป็นกำลังใจที่มั่นคงที่สุดของเธอ เมื่อเธอลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เขาคุกเข่าข้างหนึ่ง จริงใจเป็นอย่างมาก “ได้โปรดแต่งงานกับผม” * “อยากรู้ไหมว่า ตอนที่เธอตอบตกลงคำขอแต่งงานของผู้ชายสารเลวคนนั้น ผมกำลังคิดอะไรอยู่? ” “คิดอะไรอยู่เหรอคะ? ” “อย่าให้ผมมีโอกาสนะ” “แล้วถ้าไม่มีโอกาสละคะ? ” “ถ้าอย่างนั้นก็สร้างโอกาสขึ้นมา” เพราะในโลกนี้ ไม่มีใครรักยูหยุนหนิงได้มากกว่าเสี่ยวฉืออีกแล้ว
 หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
 หลิวฉูฉู่นางเอกดังย้อนเวลากลับเข้าไปอยู่ในซีรีส์ที่ตัวเองแสดง ทว่าเรื่องไม่ง่ายเลยสักนิด เมื่อเธอ ต้องเข้าไปอยู่ในร่างนางร้ายที่สุดท้ายต้องตายตอนจบเพราะถูกพระเอกฆ่าตาย! หลิวฉูฉู่จึงต้องทำทุกวิธีที่จะให้รอดพ้นจากความตายนี้ "ฝ่าบาท รักนะเพคะ" นิยายเรื่องนี้ เป็นแนวสุขนิยม สายคลั่งรักไม่ควรพลาด ไม่มีดราม่าค่ะ อ่านคลายเครียด นุบนิบหัวใจ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดวัน หมายเหตุ ซื้อในเวบถูกกว่าแอปเปิ้ลนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
 “คุณคะ กางเกงในของคุณสีอะไร สามารถให้ฉันดูหน่อยได้ไหมคะ? ” หลังจากแพ้จากเกมพูดความจริงหรือจะรับคำท้า ฉู่ซือก็คว้าผู้ชายคนหนึ่งมารับโทษ แต่กลับไม่คิดว่าอีกฝ่ายกลับเป็นสามีที่หายไปครึ่งปีอย่างไร้ร่องรอยหลังแต่งงาน ครั้งนี้คุณฟู่ก็ไม่ค่อยในเย็นนัก เพิ่งกลับจากทำงานนอกสถานที่ ภรรยาก็จะสวมเขาให้ตัวเองแล้วหรือ? เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ตัวเองถูกสวมเขา คุณฟู่ก็เริ่มเข้าสู่โหมดตามใจภรรยาอย่างสุด ๆ
 เพื่อแคว้นนางเสียสละ เพื่อบิดานางกตัญญู จำใจรับสถานะพระชายาที่พระสวามีไม่ยินดี ได้ครองร่างกายแต่มิอาจได้ครองใจ เพราะมิอาจขัดขืนคำสั่งพระบิดา ฟางหลินจึงต้องอภิเษกกับองค์ชายต่างแคว้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ทว่าองค์ชายผู้นั้นกลับมีสตรีในดวงใจแล้ว เห็นทีชีวิตการแต่งงานของนางคงไม่พ้นต้องแบกรับความไม่เป็นธรรม
  © 2018-now MeghaBook
บนสุด
 GOOGLE PLAY