ปัญหานี้เกือบทำให้ลูกสาวกับแฟนเกือบเลิกรากัน สุชาดาคอยเป็นกาวประสานให้ให้ลูกสาวกับสามีคืนดีกันจนได้ ในที่สุดลูกๆทั้งสองก็เริ่มฝากธุรกิจให้กับคุณแม่คนสวยดูแลแล้วออกไปเที่ยวต่างประเทศและพยายามทำลูกกันอย่างหนัก
พอถึงกำหนดกลับจากเมืองนอกนิด้าและเจตก็มาค้างที่บ้านของวิชุดา ทั้งสองเรียกคุณแม่มาคุยกลางดึกกลางดื่นอยู่ในห้องรับแขก
ฮ้าว! คุณแม่คนสวยนั่งบนโซฟาและหาววอดๆ ในใจคิดว่าลูกสาวกับลูกเขยที่นั่งกับพื้นตรงหน้าคงจะทำอะไรผิดมา
ลูกสาวคลานเข้ามาจับหัวเข่าแม่แล้วเงยหน้ามองตากลมโตของหล่อนอย่างอ้อนวอน
"แม่คะ ช่วยมีอะไรกับเจตได้ไหมคะ"
ห๊ะ! คุณแม่อ้าปากค้าง ขนลุกซู่จนลืมง่วง
"คือ นิด้าอยากให้ผมมีลูกกับคุณแม่ยายน่ะครับ" ลูกเขยเอ่ยขณะเอามือเกาหัว
"จะบ้าเหรอ ทำไมไม่ไปจ้างหมอเขาทำให้ล่ะ เขาเรียกอะไรนะ เดี๋ยวนี้เขาทำได้นี่" คุณแม่คนสวยตวาดเสียงดัง
"มันแพงแม่ แล้วก็ใช่ว่าจะติด ถ้าไม่ติดก็เสียเงินฟรี" ลูกสาวตอบ
"ใช่ครับ อีกอย่างคือว่าเงินที่เอามาลุงทุนเฟรนไชส์พวกเรากู้มาครับ ไม่มีเหลือไปจ้างหมอทำกิฟต์หรอก" ลูกเขยเสริม
"ธุรกิจมันอยู่ได้เพียงแต่ต้องให้เงินมันหมุนเวียนในเฟรนไชส์น่ะครับ ไม่ใช่ดึงเงินออกมาทำอย่างอื่น"
"งั้นทำไมไม่ไปขอเด็กกำพร้ามาเลี้ยงล่ะ ให้แฟนไปมีกับคนอื่นก็ได้นี่ ถ้าอยากได้ลูกขนาดนั้นน่ะ" คุณแม่ยังสาวตอบ
"เด็กกำพร้าไม่ใช่สายเลือดเรานี่แม่ ให้ผัวหนูไปเอากับคนอื่นหนูก็ทำใจไม่ได้หรอกนะ สายเลือดเราก็ไม่ตกถึงลูกด้วย" ลูกสาวตอบ
"คือคุณแม่กับนิด้ามีDNA เหมือนกันไงครับ ลูกที่เกิดมายังไงก็สายเลือดในครอบครัวของเรา ลูกที่จะเกิดจากคุณแม่กับผมยังไงก็ไม่ต่างจากลูกของผมกับนิด้าหรอกครับ"
ลูกเขยเอ่ยขณะเงยหน้ามองเนื้อตัวอิ่มอวบของแม่ยายด้วยแววตาที่แปลกไป
"คือ เดี๋ยวนะ ผัวแกมีอะไรกับฉันนี่แกทำใจได้หรือยัยนิ" แม่ก้มหน้าถามลูกสาวอย่างอึดอัด แต่ใจก็สั่นระรัวผิดปกติ รู้สึกตัวร้อนรุ่มด้วยเลือดสาวที่ฉีดพล่านไปทั่วเรือนกาย
"ถ้าทำลับหลังหนูก็ทำใจไม่ได้หรอก ต้องทำกันตอนที่หนูอยู่ด้วย" นิด้าตอบและเขย่าขาขาวของแม่
"นะแม่ นะคะ" มือลูกบีบขาอ่อนแม่จนแดงเป็นปื้น
"คือ เรื่องแบบนี้มันจะให้มีอะไรกับปุบๆปับๆเลยก็ไม่ใช่เรื่องนะ"
คุณแม่เอ่ยขณะมองหน้าหล่อขาวของลูกเขย พอชายตามองเป้ากางเกงขาสั้นของเค้าก็ต้องตกใจหันหน้าหนีเพราะว่าแท่งเอ็นแข็งดันกางเกงจนชี้โด่
แม่ยายคนสวยรู้เลยว่าลูกเขยต้องอยากทำอะไรกับเธอแล้วแน่ๆ มันทำให้น่าตกใจเพราะเขาไม่น่าจะพร้อมมากขนาดนั้น
"งั้นก็ลองค่อยๆสัมผัสกันก่อนนะคะ เจตขึ้นมานั่งข้างแม่สิ" ลูกสาวตัวดีดึงแขนสามีให้ลุกมานั่งบนโซฟาข้างๆคุณแม่
"จับมือกันก่อนก็ได้ค่ะ ค่อยๆเรียนรู้ร่างกายกันไปก่อน ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน" ลูกสาวยุแยง แถมยังยักคิ้วหลิ่วตาเป็นสัญญาณให้สามีสุดหล่อเอามือมาจับแม่ยายคนสวย
หมับ! ลูกเขยจับมือน้อยของแม่แล้วหันมาสบตา
ลูกสาวถอยไปนั่งมองจากโซฟาตรงข้ามเพื่อให้ทั้งสองผ่อนคลาย
ลูกเขยตัวดีไม่เพียงจับมือคุณแม่ เขายังดึงมือน้อยอันนุ่มนิ่มของหล่อนมาสัมผัสตรงเป้ากางเกงขาสั้นอีกด้วย
อือ! สุชาดาครางทันทีที่อุ้งมือโดนแท่งเอ็นแข็งๆภายนอกเนื้อผ้า เธอพยายามชักมือกลับแต่ว่าลูกเขยบีบมือเธอให้กุมกำแท่งเอ็นร้อนแน่นขึ้น
"ถอดกางเกงสิ หล่อนจะได้ดู" ลูกสาวนั่งไขว่ห้างและออกคำสั่งสามี
ฟุ่บ! จู่ๆเจตก็ดึงร่นกางเกงนักบอลลงไปที่หัวเข่าพร้อมกับกางเกงใน แท่งเอ็นยาวโง้งดีดผึงขึ้นมาฟาดมือแม่ดังป่าบ!
อึก! สุชาดากลืนน้ำลายเหนียวลงคอเมื่อเห็นแท่งเอ็นอันยาวโง้งที่ลูกสาวตั้งใจหมายมั่นว่าจะให้แทงเข้ามาในหว่างขาของเธอ
"ยังไม่พร้อม ไม่ใช่วันนี้นะ" คุณแม่เอ่ยและมองตาลูกเขยก่อนจะหันมามองลูกสาวอย่างรนๆ
"ไม่ใช่ก็ได้ค่ะ งั้นจับดูไปก่อน จะได้หายกลัว" นิด้ากอดอกบอกแม่
หมับ! คุณแม่กำบีบตรงกลางแท่งเอ็น ใบหน้าสวยก้มลงเหมือนว่าหนักอึ้งจนโงหัวไม่ขึ้น
ลูกเขยบีบข้อมือน้อยแล้วบังคับให้คุณแม่กำรูดแท่งเอ็นขาวๆขึ้นลง ส่วบ! ๆ เห็นหัวดอกเห็ดบานใหญ่สั่นหงึกหงัก มีน้ำใสปริ่มออกมาล้นปากรูจนเลอะติดฝ่ามือ มันลื่นมาก
กลางลำยาวมีเส้นเอ็นปูดๆพันหยักโดยรอบ ส่วนโคนใหญ่มากแถมมีขนดกดำขึ้นอยู่โดยรอบ เรียกได้ว่าความเป็นชายของลูกเขยเหนือกว่าพ่อของลูกสาวมาก ทั้งความยาวและความใหญ่
ส่วบ! ๆ ๆ รู้สึกเสียวอุ้งมือแปล๊บๆเหมือนมีไฟฟ้าช๊อตแล่นขึ้นมาถึงแขน ในอกหวิวๆเหมือนยืนบนที่สูงแล้วกำลังจะตก ร้อนวูบๆวาบๆที่หว่างขาจนกางเกงในเปียกชุ่ม
อือ! ๆ คุณแม่ครางกระเส่าขณะเงยมองหน้าหล่อๆสลับกับก้มลงมองแท่งเอ็นยาวๆที่โดนรูดจนแดงเถือกคามือ