"นกยูง" ไปมูพญานาคเพื่อให้สอบสัมภาษณ์งานราบรืน แต่พอกลับถึงบ้าน สองหนุ่มพญานาคดันตามมาหาถึงห้องนอนเสียอย่างนั้น!
"นกยูง" ไปมูพญานาคเพื่อให้สอบสัมภาษณ์งานราบรืน แต่พอกลับถึงบ้าน สองหนุ่มพญานาคดันตามมาหาถึงห้องนอนเสียอย่างนั้น!
_____สำหรับเด็กจบใหม่ที่ต้องใช้พลังมูในการช่วยหางาน น้ำศักดิ์สิทธิ์จากวัดป่าสกุลค้อ จังหวัดอุดรธานี ซึ่งเป็นสถานที่เลื่องลือในฐานะวังพญานาคจึงเป็นอีกหนึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำคัญที่อาจจะช่วยให้ “นกยูง” บัณฑิตป้ายแดงสอบผ่านการสัมภาษณ์งาน เด็กหนุ่มผู้มีจิตมุ่งมั่นขับรถจากกรุงเทพ 8 ชั่วโมงไปอุดรธานีทันที หลังแวะกินไข่กระทะและขนมปังญวนรองท้องแล้วจึงดิ่งตรงไปยังวัดสกุลสุทโธซึ่งเป็นชื่ออย่างเป็นทางการของวัด รับบัตรคิวและยืนรอรอบเที่ยงครึ่งอย่างใจจดใจจ่อ เขาหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตไปพลางระหว่างการรอและพบว่าสถานที่ไหว้มูปู่และย่านาคราชด้านในเป็นเกาะกลางน้ำขนาดเล็กซึ่งเกิดจากพืชน้ำต่างๆ รวถึงต้นสกุลค้อตายแล
ะกองทับถมรวมกันจนเหมือนเกาะกลางน้ำ เชื่อว่าเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์และวังพญานาค ทันทีที่ก้าวเข้าไปในเขตจะพบว่าอากาศเย็นลงหลายองศาเซลเซียสราวกับไม่ใช่ดินแดนบนโลกมนุษย์
_____เมื่อได้เวลาเที่ยงครึ่ง นกยูงเดินไปต่อคิวเข้าแถวรอ ทุกคนต้องถอดรองเท้าก่อนเข้า ทางเดินเป็นกรวดล้างซึ่งตะปุ่มตะป่ำไม่เป็นมิตรกับฝ่าเท้าเท่าไรแต่นกยูงก็เดินเข้าไปอย่างไม่ย่อท้อ ในมือถือขวดน้ำเปล่าไปขวดหนึ่งเพื่อเก็บน้ำศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นหนึ่งใน 108 แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ของเมืองไทย เด็กหนุ่มเข้าไปเป็นคิวสุดท้าย เขาเดินย่องๆ แบบคนเท้าบางตามชาวบ้านไม่ค่อยจะทัน เมื่อเท้าแรกย่างเข้าไปยังสะพานพญานาคซึ่งเชื่อมระหว่างแผ่นดินกับเกาะ อากาศรอบตัวเย็นวาบลงราวกับอุณหภูมิลดไป 4-5 องศาเลยทีเดียว แดดร้อนเมื่อครู่หายไปหมด เมื่อเงยหน้ามองดูยอดไม้สูงชะลูดก็พบว่าร่มเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ
_____“เหมือนไม่ใช่โลกมนุษย์เลย”
_____นกยูงพึมพำ เขาเดินตามสะพานพญานาคเข้าไปจนเห็นป้ายศาลปู่ย่าจึงเดินตรงต่อไปอีก พื้นเปลี่ยนจากสะพานปูนเป็นไม้กระดานตีเป็นพื้น มีเสียงไม้ลั่นดังสลับกับเสียงลมพัดยอดไม้และเสียงบางอย่างวิ่งอยู่ใต้กอใบไม้เน่าที่ทับถมอยู่รอบสะพาน เด็กหนุ่มรู้สึกใจไม่ดี มันอาจจะมีงูกระโดดขึ้นมาก็ได้
_____“เขาแค่มาทักทายน่ะ”
_____เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเบื้องหลังจนนกยูงสะดุ้ง!
_____เด็กหนุ่มหยุดยืนและหันไปมอง ชายหนุ่มใบหน้าได้รูป คิ้วเข้ม ตาคมกริบ กรอบหน้าชัดเจนเหมือนเทพบุตรขอมหน้าปราสาทหินทำให้หัวใจนกยูงเต้นตุบตับ
_____“ใครมาทักทายเหรอครับพี่”
_____“งูน่ะ”
_____“งู!”
_____“เป็นบริวารของพญานาค มาดูลาดเลาว่าใครจะมาไหว้บ้าง”
_____นกยูงคิดว่าพี่เค้าคงเป็นสตาฟฟ์ของที่นี่มั้ง สวมชุดทหารพรานลายพรางโคตรเท่เลย นกยูงยิ้มให้ก่อนหันไปเดินต่อ เขาพบว่าข้างหน้าไม่มีใครเลย มันเงียบสนิทเหมือนไม่ใช่ดินแดนเดียวกับวัดที่วุ่นวายด้านนอก ดวงตาหันกลับไปเหลือบๆ มองว่าพี่เค้าจะเดินตามมาหรือเปล่า เฮ้อ…โชคดีที่เดินตามมา มีเพื่อนแล้วกู
_____“พี่ทำงานที่นี่เหรอครับ”
_____นกยูงตัดสินใจหันไปถาม ผมขอไปด้วยนะพี่ ที่นี่มันโคตรวังเวงเลย อีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้และยิ้มให้ หล่อล่ำดำบึกแบบนายทหารนี่ทำหัวใจเกเรเลยไอ้นกยูง
_____“ใช่ พี่อยู่ในวังนาคินทร์”
_____“ที่นี่คือวังนาคินทร์เหรอครับ”
_____“ใช่แล้ว บริเวณเกาะกลางน้ำแห่งนี้คืออาณาบริเวณของเจ้าพญานาคราชปู่ศรีสกุลค้อและองค์แม่ศรีสกุลนาคราชเทวี ทางเข้าวังนาคินทร์อยู่ตรงบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์”
_____“ผมอยากไปตักน้ำที่บ่อศักดิ์สิทธิ์ครับ”
_____ชายหนุ่มพยักหน้าและเหลือบเห็นขวดน้ำพลาสติกว่างเปล่าในมือนกยูง เขาพยักหน้ารับทราบและอาสาเดินนำ
_____“มาทางนี้สิ ทางนั้นเป็นทางไปไหว้ศาลแต่ถ้าน้องจะมารับน้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นหลัก ไปทางนั้นจะใกล้กว่า”
_____ร่างสูงใหญ่เดินนำ นกยูงแปลกใจเพราะเมื่อกี้เขาเห็นว่าสะพานไม้กระดานเป็นทางเดินเส้นตรงทางเดียวแต่จู่ๆ พี่เขาก็เลี้ยวไปอีกทางซึ่งตอนแรกเขามองไม่เห็น
_____“ต้นไม้บังมั้ง”
_____นกยูงไม่คิดอะไรมาก เขาเดินตามไป อากาศรอบตัวเย็นลงเรื่อยๆ จนไหล่เริ่มสั่น บรรยากาศต้นไม้หนาทึบทำให้แสงรอบตัวสลัวลงและมืดครึ้ม ชายหนุ่มสูงใหญ่หยุดกลางทางและหันมามอง
_____“น้องหนาวไหม”
_____เด็กหนุ่มเงยมองแปลกใจที่พี่เขารู้
_____“นิดหน่อยครับ”
_____“ยิ่งใกล้บ่อศักดิ์สิทธิ์ก็ยิ่งใกล้ทางเข้าวังนาคินทร์ เป็นวังใต้บาดาล อากาศเย็นจัด”
_____“เหรอครับ”
_____“เอาเสื้อคลุมหน่อยมั้ย”
_____นกยูงพยักหน้า
_____“ก็ดีครับ”
_____แล้วชายหนุ่มผิวเข้มหน้าคมก็ปลดกระดุมเสื้อทหารพรานออก! เขาถอดเสื้อทหารแขนยาวออกและคลุมบ่านกยูงไว้ ชิ้นในคือเสื้อยืดคอกลมสีขาวลีบติดกล้ามเท่ๆ ของพี่เค้า! คนอะไรกล้ามงามขนาดนี้วะ! พี่เป็นนายแบบเปล่าครับ!
_____“เอ่อ…ขอบคุณครับพี่…”
_____“ครรตะ พี่ชื่อครรตะ”
_____ชายหนุ่มยิ้มเท่ให้แต่นกยูงโฟกัสหัวนม! บนกล้ามอกนูนๆ ของพี่เค้ามีหัวนมเด้งโดดออกมานอกเสื้อยืด! อีโรติกไปไหมครับพี่! คิดดีไม่ได้เลย
_____“ผมนกยูงครับ”
_____ครรตะทำหน้าหนักใจ
_____“อืม…มีปีก”
_____“ครับ?”
_____“เคยได้ยินไหมว่านาคไม่ถูกกับครุฑ แล้วครุฑก็เป็นสัตว์ปีก พวกนั้นชอบลากไส้นาคมากิน เลยต้องมีหน่วยลาดตระเวนคอยตรวจตราดูว่าไม่มีครุฑแอบซ่อนตัวเข้ามาหาทางเข้าวังนาคินทร์”
_____“อ๋อ งี้นี่เอง แล้วจะรู้ได้ไงล่ะครับพี่ว่าใครครุฑ”
_____“ได้กลิ่นก็พอเดาได้”
_____นกยูงคิดว่าตำนานพื้นบ้านแบบนี้ก็มีด้วย แล้วจู่ๆ ชายหนุ่มสูงใหญ่ก็ก้มลงที่ลำคอของเขา! เด็กหนุ่มเขินหน้าแดง! พี่…พี่ก้มลงมาทำไมครับ พี่ครรตะหอมมากเลยครับ กลิ่นเหมือนแสงแดดกับลมเย็นๆ เลย
_____“พ…พี่ครรตะทำไรครับ”
_____ใบหน้าหล่อเหลาที่ใกล้จนแทบรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นหันไปมองและยิ้มหล่อจนนกยูงใจเต้นแรง!
_____“พี่ดมกลิ่นนกยูงไง”
_____“ผมไม่ได้เป็นครุฑนะครับ”
_____“ไม่มีกลิ่นครุฑ แต่ท่าทางเนื้อนิ่ม หอมหวานน่าลิ้มลอง”
_____มือใหญ่วาดขึ้นไล้ปลายนิ้วเบาๆ ไปที่แก้มของนกยูง เด็กหนุ่มตื่นเต้นมาก! เหมือน…เหมือนพี่เค้าจะจูบเลยอ้า! เอาไงดี เราไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่พี่เค้าหล่อเกินไป เปิดประสบการณ์ลองเบิกเนตรดูเผื่อจะได้รู้รสนิยมก็ดีนะ ครรตะมองใบหน้าน่ารักที่หลับตาปี๋ก็อมยิ้มเอ็นดู เขาหยิบใบไม้ออกจากเส้นผมของนกยูงให้ อีกฝ่ายลืมตามองและใช้มือปัดเส้นผม
_____“ใบไม้น่ะ”
_____“ข…ขอบคุณครับพี่”
_____“คุยกันไปเพลินๆ ก็ถึงเสียแล้ว บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์”
นายหัวอารัณย์พยายามบอกับตัวเองว่า เพลงขวัญ ยังเด็ก และไม่ใช่สเปค แต่แล้วก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองเมื่อได้ลิ้มรสชาติหญ้าอ่อน เขาติดใจจนอยากจะกินซ้ำ ๆ แล้วเธอจะทนเขาได้นานแค่ไหน...... ******************************************************* "ขออีกครั้งเดียวนะ ....ครั้งเดียวนะเพลง" นายหัวหนุ่มทำเสียงอ้อนกลับ เพราะร่างกายของเขาต้องการปลดปล่อยออกมาให้ได้มากที่สุด "จะไม่ปรานีเพลงหน่อยเหรอคะ เพลงไม่ไหวแล้ว" "ปากเธอบอกให้ปรานี แต่ตอดถีึแบบนี้ฉันชักไม่แน่ใจแล้วว่า เธอต้องการแบบไหนกันแน่!"
เมื่อเธอโดนนอกใจจากคนที่รัก จึงหนีไปเริ่มต้อนชีวิตใหม่ที่ดูไบ และเธอก็ได้เจอกับหนุ่มอาหรับสุดแซ่บ ที่มายั่วยวนหลอกล่อให้เธอมีเซ็กส์ที่เร่าร้อนกับเขา และเขายังต้องการให้เธอท้องลูกของเขาอีก.... เรื่องย่อ.... “คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…” “ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…” “ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…” “หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…” “อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้” “ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ” “อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….” อัสลาน ราเชด บรูฮัมนี อายุ 37 ปี “อัสลาน...” หนุ่มนักธุรกิจชาวอาหรับที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรในนิยาย แต่ต้องมาคัดสรรหาเมียเพื่อจะมีลูกสืบทอดวงตระกูลตามคำสั่งของพ่อแม่ ทำให้เขานั้นเลี่ยงไม่ได้กับการที่จะหาเมียสักคนมารับหน้าที่นี้ แต่เขาดันไปถูกใจแม่สาวไทยใจแข็งเข้านี่สิ ไม่ว่าเขาจะเสนออะไรไปเธอก็ไม่ยอมที่จะมาเป็นเมียของเขาเลย เพียงเพราะว่าเขานั้นแก่กว่าเธอไม่กี่ปีเท่านั้น ทำให้เขาต้องใช้เล่ห์กลหลอกล่อเธอให้มาทำงานกับเขา ก่อนจะค่อยๆอ่อยแล้วก็รุกจัดการตะครุบเหยื่ออย่างเธอให้กลายมาเป็นนกน้อยในกรงทองของเขา…. มารียา เวทติวัตร อายุ 27 ปี “มีน มารียา…” สาวไทยหน้าคมที่มีหุ่นอวบอัดเป็นที่ยั่วน้ำลายของพวกหนุ่มนั้น กลับไม่ประสบความสำเร็จเรื่องความรักเอาซะเลย เธอจึงหนีจากความเสียใจแล้วมาหางานทำอยู่ที่ดูไบ...เพื่อจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็ได้เจอกับเจ้านายขี้อ่อย ขี้ยั่ว ที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปไหน เขาก็มักจะมายั่วน้ำลายทำให้หัวใจที่บอบช้ำของเธอนั้นปั่นป่วนอยู่เสมอ จนเธอถลำตัวมีอะไรกับเขาอย่างห้ามใจไม่อยู่ และเธอก็ได้รู้ว่าเขานั้นเป็นผู้ชายแก่ที่หื่นสุดๆเลย…แต่จะหื่นแค่ไหนต้องไปตามอ่านในนิยายนะคะ
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
ครอบครัวเสิ่นเลี้ยงดูเซี่ยซางหนิงเป็นเวลา 20 ปี และเธอเองก็ถูกเอาเปรียบมาเป็นเวลา 20 ปีเช่นกัน วันหนึ่ง พวกเขาตามหาลูกสาวตัวจริงพบ และเซี่ยซางหนิงก็ถูกไล่ออกจากตระกูลเสิ่น ได้ยินมาว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอกำลังเผชิญกับความยากลำบากอย่างหนัก แต่ความเป็นจริง พ่อแม่ทางสายเลือดของเธอเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองไห่ เป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดที่ตระกูลเสิ่นไม่สามารถเอื้อมถึงได้ ตระกูลเสิ่นที่คอยดูว่าเซี่ยซางหนิงจะต้องตกอับอย่างน่าสมเพช แต่กลับต้องตกตะลึงซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับตัวตนของเซี่ยซางหนิง ผู้มีอิทธิพลในการเงินระดับโลก วิศวกรระดับแนวหน้า นักแข่งรถอันดับหนึ่งของโลก... เธอยังมีความสามารถที่ซ่อนอยู่อีกกี่อย่างกันแน่ คู่หมั้นยกเลิกการหมั้นกับเซี่ยซางหนิง อย่างไรก็ตาม เมื่อเซี่ยซางหนิงไปออกเดทกับพี่ชายฝาแฝดของเขา เขากลับปรากฏตัวขึ้นและสารภาพรักกับเธอ
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด