เฮเลน่ายืนตัวสั่น ใบหน้าของเธอซีดเผือด ในเวลานี้ไฝแดงเล็กๆ ที่หางตาของเธอก็หม่นลงเพราะความกลัว
ชายที่อยู่ตรงหน้าเหมือนสัตว์ร้ายที่พร้อมจะกระโจนเข้าใส่เธอและฉีกเธอเป็นชิ้นๆ ได้ทุกเมื่อ
เขาคว้าแขนเธออย่างแรง ดวงตาของเขาแดงก่ำและน้ำเสียงก็ดูห้าวหาญ “ที่ตรวจครรภ์ล่ะ? เอามาให้ผมดู”
เฮเลน่ายื่นที่ตรวจครรภ์นั้นไปหาเขาด้วยมือที่สั่นเทา
เขาคว้ามันไว้ จู่ๆ ก็หัวเราะอย่างเยาะเย้ย ขณะที่ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความดุร้ายและอันตราย
เฮเลน่ารู้ว่านี่มันเป็นสัญญาณที่เขากำลังจะโกรธจัด
อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ การเข้าหาของชายคนนี้ช่างอ่อนโยนอย่างน่าตกใจ ขณะที่เขาลูบแก้มของเธอนั้น ความโหดร้ายของเขาถูกปกปิดไว้ด้วยความอ่อนโยน “ไม่เป็นไรนะ ที่รัก” วันนี้เราจะลองกันอีกครั้ง ถ้าคุณยังไม่ท้องอีก ผมก็คงต้องทิ้งคุณไว้ที่นั่นอย่างถาวรเลยล่ะ”
ดวงตาของเฮเลน่าฉายแววเย็นชาอย่างที่สังเกตได้ยาก เพียงแค่ใบหน้าของเธอนั้นยังคงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยน้ำตาที่แตกสลาย
ชายคนนั้นพอใจกับท่าทีที่ดูเปราะบางของเธอ จึงจับข้อมือเธอแน่นขึ้น และพาเธอไปอีกห้องหนึ่ง
“ปัง!”
ประตูถูกกระแทกให้ปิดลง ส่งเสียงสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง ขณะที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ในห้องต่างก็หันหน้ามาพร้อมกัน ใบหน้าของทุกคนดูสิ้นหวัง
เช่นเดียวกับเฮเลนา พวกเธอถูกขังอยู่ในบ้านเช่าแห่งนี้ เฝ้ารอชะตากรรมของตนเองในฐานะของเล่นที่จะสร้างความสุขให้กับชนชั้นสูงบนเกาะอันห่างไกลแห่งหนึ่งในเอย์รี
หนึ่งเดือนก่อน เฮเลน่าถูกบังคับให้มาที่นี่
เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลกิ๊บสัน พ่อของเธอพึ่งพาความช่วยเหลือจากบ้านทางฝั่งแม่ของเธอที่มีฐานะร่ำรวย น่าเสียดายที่แม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก เวลาไม่ถึงสามเดือน พ่อของเธอก็แต่งงานใหม่ ทำให้เฮเลนามีน้องสาวต่างมารดาชื่อยูนิส กิ๊บสัน
การสูญเสียลูกสาวทำให้คุณตาของเฮเลนาเสียใจอย่างมาก ส่งผลให้สุขภาพของท่านทรุดลงและเสียชีวิตในที่สุด จากนั้นเฮเลนาก็กลายเป็นคนที่ไม่มีตัวตนในครอบครัว
เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง เฮเลน่าจึงเก็บตัวอยู่คนเดียว เธอไม่ได้แย่งชิงอะไรกับยูนิส อย่างไรก็ตาม ยูนิสและแม่ของเธอมีเป้าหมายที่จะทำให้ชีวิตของเฮเลน่าต้องลำบาก โดยทำให้เธอกินไม่อิ่ม ไม่มีเสื้อผ้าใส่ ถึงขนาดครอบครองกิจการทั้งหมดของตระกูลกิ๊บสันเลยด้วย
สิ่งที่เติมเชื้อไฟให้กับความขมขื่นของเฮเลน่ามากขึ้นไปอีกก็คือในวันเกิดอายุครบ ยี่สิบเอ็ดปีของเธอ เธอถูกวางยาและพวกเขาก็ร่วมมือกันขายเธอไปยังเกาะห่างไกลนอกชายฝั่งเอย์รี
เมื่อคิดถึงชะตกกรรมของตน สายตาของเฮเลก็เย็นชาขึ้น
เธอก้าวไปข้างหน้า และผู้หญิงที่อยู่ตรงมุมก็ให้ที่กับเธอ
ในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้ ความสามัคคีเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เธอ ต่างมองเธอด้วยสายตาแห่งความกลัว
ในวันแรกที่เฮเลนามาที่นี่ มีข่าวลือว่าเธอถูกพาไปที่คลับแห่งหนึ่ง แถมยังให้บริการแก่ลูกค้าระดับสูงคนหนึ่งด้วย
ตั้งแต่นั้นมา เธอต้องไปตรวจการตั้งครรภ์อยู่บ่อยครั้ง เห็นได้ชัดว่าพวกนั้นอยากให้เธอตั้งครรภ์ เพราะอยากจะแบล็กเมล์ผู้มีอิทธิพล
ผู้ชายคนนั้นคงจะร่ำรวยอย่างแน่นอน
ผู้หญิงผมสั้นที่อยู่ข้างๆ เฮเลน่ากระซิบด้วยความกังวลว่า “นี่ เธอท้องหรือเปล่า?”
เฮเลน่ากำหมัดแน่นขึ้น
เธอนึกย้อนไปถึงคืนที่อยู่ในคลับ เธอพยายามที่จะหลบหนี แต่มันกลับพาให้เธอไปอยู่ในห้องส่วนตัวที่มืดมิดโดยที่เธอเองก็ไม่ได้ตั้งใจ
พอเธอเข้าไป เธอก็ถูกมัดเอาไว้ที่ข้างโซฟา เธอคุกเข่าลงกับพื้น แล้วจู่ๆ ก็มีมือใหญ่ๆ มาบีบคางของเธอไว้ เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่เย็นเยือก
แม้ว่าจะสามารถป้องกันตัวเองได้ แต่มีดที่คอของเธอก็ทำให้พลังของเธอหมดไป
ความรุนแรงที่ตามมาเป็นภาพเลือนลางของความเจ็บปวดและเสื้อผ้าที่ขาดวิ่น สิ่งสุดท้ายที่เธอจำได้ก่อนที่จะหมดสติไปคือรอยสักเฮนน่าที่สักอย่างประณีตและน่ากลัวบนหลังมือของชายคนนั้น มันเรืองแสงอย่างน่ากลัวภายในแสงสลัว
เมื่อเธอรู้สึกตัวอีกครั้ง เธอก็กลับมายังบ้านเช่าที่สาวๆ ถูกจับตัวมา
เฮเลน่าสัมผัสได้ถึงความร้ายแรงของเหตุการณ์ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น
จากนั้นไม่นาน เธอก็ถูกพาตัวออกไปจากบ้านเช่าอีกครั้ง
เธอเดินตามชายคนนั้นไปอย่างเงียบๆ ในหัวของเธอสับสนวุ่นวายไปหมด เธอไม่สามารถทนอยู่ในคลับนั้นได้อีกต่อไป เธอต้องหนี เธอต้องการล้างแค้นในอดีตและทวงคืนมรดกของแม่เธอ
เธอจะหุนหันพลันแล่นไม่ได้ เพราะชายคนดังกล่าวมีอาวุธปืน
ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง เธอจึงตัดสินใจลองเสี่ยงดูสักตั้ง
ทันใดนั้นเฮเลน่าก็ผลักชายคนนั้นออกไปและวิ่งลงบันไดไป!
ชายคนนั้นตกใจจนล้มลง แต่แล้วก็ตั้งตัวได้และตะโกนไล่หลังเธอไปด้วยความโกรธว่า “แม่งเอ๊ย! คิดจะหนีเหรอ? ฉันจะฆ่าแกซะ!”
เฮเลน่าไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เธอรีบวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว เมื่อถึงชั้นสอง เธอก็ไม่ลังเลที่จะปีนขึ้นไปบนขอบหน้าต่าง
ขณะที่มือของชายคนนั้นเกือบจะคว้าตัวเธอไว้ได้อยู่แล้ว เธอก็กระโดดลงไป!
ทันทีที่เธอตกลงถึงพื้น เสียงเบรกของรถก็ดังลั่น
เธอล้มลงกับพื้นเพราะไฟหน้ารถที่แยงตาเธอ เสียงอันเป็นเอกลักษณ์ของรองเท้าหนังดังมาตามถนนที่ปูด้วยหินกรวด ในที่สุดก็มาหยุดลงตรงหน้าเธอ
เฮเลน่ามองเห็นรองเท้าหนังสีดำเงาวาว จากนั้นก็เสียงทุ้มต่ำที่เย็นชาดังมาจากด้านบนศีรษะของเธอ “เจอตัวคุณแล้ว”