ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / โรแมนติก / บอสเถื่อนหลงเมีย
บอสเถื่อนหลงเมีย

บอสเถื่อนหลงเมีย

5.0

เพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้...โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ในนาทีที่เธอคิดว่าเป็นแค่การทำดีธรรมดา กลับกลายเป็นการสะกิดหัวใจของชายหนุ่มผู้เย็นชาที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร "ธามกร วัฒนเดช" บอสหนุ่มผู้เก็บงำความเจ็บปวดไว้ใต้ท่าทีเรียบนิ่ง เขาไม่เคยเชื่อในน้ำใจของใคร...จนวันที่หญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งยอมเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเขา และเธอ... "แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์" พนักงานบัญชีคนใหม่ ที่ไม่รู้เลยว่าแค่ ความดีเล็ก ๆ ในวันนั้น จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล จากคำขอบคุณ กลายเป็นความห่วงใย จากเจ้านายผู้เย็นชา กลายเป็นผู้ชายที่เดินเข้ามาทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวทุกวินาที เขาค่อย ๆ เติมเต็มรอยร้าวในชีวิตของเธอ และเธอกลายเป็นคนเดียวที่เขาอยากปกป้องไปตลอดชีวิต "ถ้าคุณยังไม่กล้ารักผม งั้นขอให้ผมได้รักคุณก่อนนะ แก้วจอมขวัญ"

สารบัญ

บทที่ 1 1

“จำไว้นะ ถ้าเห็นใครกำลังโดนทำร้าย อย่ามัวแต่กลัวให้รีบเข้าไปช่วยทันที เพราะบางครั้งแค่หนึ่งวินาทีของเราก็อาจเปลี่ยนชีวิตใครคนหนึ่งไปตลอดกาล”

เสียงของบิดายังคงดังก้องในอยู่หัวของ แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์ ขณะหญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตตัวเก่าและกางเกงสแลกส์ราคาถูก กำลังวิ่งสุดแรงเกิดไปยังเสียงร้องร้องหนึ่งกลางลานจอดรถใต้ดินของห้างแห่งหนึ่ง

เธอเห็นชายคนหนึ่งถูกล็อกแขนจากด้านหลัง โดยมีอีกคนถือท่อนไม้กำลังจะฟาดลงมา

“ตำรวจ ตำรวจมาก พี่ยามก็มา ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย” แก้วจอมขวัญตะโกนลั่นจนคนร้ายวิ่งหนีไปในความมืดมิด ทิ้งชายแปลกหน้าที่เธอเพิ่งช่วยไว้เบื้องหลัง

“คุณโอเคไหมคะ” แก้วจอมขวัญเอ่ยถามด้วยลมหายใจหอบถี่

ชายคนนั้นหันมามองเธอด้วยสายตาที่ทั้งตกใจและแปลกใจ คล้ายกับจ้องมองบางสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นในสถานการณ์แบบนี้

“เธอกล้า” เขาเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ นิ่งขรึม

“ในโลกนี้ยังมีคนที่กล้าทำแบบนี้อยู่อีกเหรอ”

แก้วจอมขวัญไม่เข้าใจนัก แต่ยิ้มให้แบบเก้อ ๆ แล้วรีบหันหลังกลับ

“คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ พอดีฉันรีบ ขอตัวก่อนนะค” เมื่อสำรวจแล้วว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก เธอเลยรีบเอ่ยขอตัวในทันที

“อ้าว... เดี๋ยวก่อนสิ” เขาเรียกเธอเอาไว้ แต่ปรากฎว่าเธอวิ่งจากไปเสียแล้ว คิดว่าน่าจะรีบไปทำธุระอะไรกระมัง

น่าแปลกที่เธอช่วยเขาโดยไม่หวังผลตอบแทน ยากมากในสังคมยุคปัจจุบัน ส่วนใหญ่แล้วทำอะไรก็มักหวังผลด้วยกันทั้งนั้น

เธอไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนนั้นคือ ธามกร วัฒนเดช CEO หนุ่มเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ ที่เย็นชาและไม่ไว้ใจใครง่าย ๆ

และเธอกำลังจะได้เป็นพนักงานบัญชีคนใหม่ในบริษัทของเขา

หนึ่งเดือนต่อมา…

บริษัท TWD Real Estate

“คุณชื่ออะไรนะ” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นในห้องประชุมขนาดเล็ก

“แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์ ค่ะ” หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงเรียบร้อย ขณะยื่นแฟ้มประวัติให้เลขาของคนถาม

ธามกรเงยหน้าขึ้นจากเอกสารแล้วชะงักไปเพียงเสี้ยววินาที สีหน้าไม่เปลี่ยนแต่ดวงตาคมดุหรี่ลงอย่างจับสังเกต

“เราเคยเจอกันมาก่อนไหม” เขาถาม พลางวางปากกาลงอย่างช้า ๆ

“เอ่อ” แก้วจอมขวัญอึกอัก ไม่แน่ใจว่าเขาจำเหตุการณ์วันนั้นได้ไหมแต่เธอจำได้ แต่ถ้าบอกว่าจำได้เขาจะหาว่าเธอทวงบุญคุณหรือเปล่านะ ก็ใครจะไปคิดล่ะว่าผู้ชายที่เธอช่วยเอาไว้ในวันนั้นจะเป็นประธานบริษัทที่เธอต้องเข้ามาทำงานด้วยในวันนี้

“คงไม่มั้งคะ หนูหมายถึง หนูเพิ่งจบใหม่ ยังไม่เคยทำงานมาก่อนน่ะค่ะ” ไม่รื้อฟื้นเรื่องบุญคุณที่ช่วยเหลือดีกว่า เอาเป็นว่าทำเป็นจำไม่ได้ดีกว่า เธอคิดในใจ

ชายหนุ่มจ้องหญิงสาวอยู่นาน ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ

“ไปทำงานได้แล้วครับ” เขาไม่เซ้าซี้ แต่เขาจำได้แม่นว่าเธอเป็นผู้หญิงที่คว้ากระเป๋าเหวี่ยงโจรเพื่อช่วยเขาในวันนั้น

แก้วจอมขวัญเริ่มต้นงานใหม่ในแผนกบัญชี โดยมีหัวหน้าแผนกชื่อ ชญานี เป็นคนดูแล ซึ่งตั้งแต่วันแรกเธอก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศแปลก ๆ

“เอกสารชุดนี้ เอาไปจัดการให้เสร็จก่อนเที่ยงด้วย” หญิงวัยกลางคนวางแฟ้มหนาเท่าพจนานุกรมลงตรงหน้าเธอ

“เอ่อ... แต่ว่า นี่มันเอกสารของสามเดือนที่แล้วนะคะ”

“แล้วยังไง จะไม่ทำใช่ไหม คิดว่าตัวเองเส้นใหญ่หรือไง” เสียงเหน็บแนมแหลมสูงทำให้แก้วจอมขวัญต้องก้มหน้ารับมาเงียบ ๆ

“ค่ะ” เธอบ่นอุบในใจ

เธอนี่นะเส้นใหญ่! เส้นไหนตรงไหนก่อน เธอก็สมัครงานสอบเข้ามาทำงานเหมือนกับคนอื่นเขา เส้นใหญ่คือเด็กฝากท่านประธานไม่ใช่เหรอ หัวหน้าของเธอพิลึกคน

ซึ่งแก้วจอมขวัญไม่รู้เลยว่าตั้งแต่ที่เธอร่อนใบสมัครงานไปทั่ว ที่บริษัทของธามกรเลือกเธอเพราะเขาสะดุดตากับรูปถ่ายที่แปะในใบสมัครงาน และหลังจากนั้นเขาก็ตรวจสอบประวัติของเธอ หลังจากตามหาเธอมาหลายวันเมื่อเธอช่วยชีวิตเขาเอาไว้ในวันนั้น

วันต่อมา…

“คุณแก้วจอมขวัญใช่ไหม” เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้นขณะเธอกำลังยกกล่องแฟ้มหนักอึ้ง

หญิงสาวสะดุ้ง หันขวับไปมอง แผ่นหลังชนกับประตูห้องแผนกบัญชี

“เอ่อ... ค่ะบอส บอสมีอะไรให้รับใช้หรือเปล่าคะ”

ชายหนุ่มในสูทสีเข้มยืนพิงผนังด้วยสีหน้าเฉยชา นิ่งขรึม

“มาเจอกันหลังเลิกงาน ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ” เธอไม่มีโอกาสปฏิเสธคำสั่งนั้นเพราะเขาเดินลับหายไปเสียแล้ว

และมันคือจุดเริ่มต้นของสายใยบาง ๆ ของเขากับเธอ

หลังเลิกงานวันนั้น แก้วจอมขวัญเดินขึ้นไปชั้นบนสุดของตึกด้วยความประหม่า เธอไม่เคยคุยกับเขาสองต่อสองเกินสองนาทีเลย นับประสาอะไรกับการ ถูกเรียกคุยส่วนตัว

เขาจะเรียกเธอไปคุยอะไรนะ อยากรู้จัง จะว่าเธอทำงานไม่ดีก็ไม่น่าจะใช่ เธอมั่นใจว่าเธอตั้งใจทำงานมากๆ

ห้องทำงานของเขาเงียบสนิท ประตูกระจกบานใหญ่เปิดรับลมเย็นยามค่ำ ผ้าม่านบางเบาราวปลิวไหวราวกับฉากในละคร

“เข้ามาสิ” เสียงเรียบนิ่งเอ่ยจากด้านใน โดยไม่เงยหน้าขึ้นจากแฟ้มเอกสารในมือ

“ค่ะบอส” แก้วจอมขวัญเอ่ยตอบรับเบา ๆ มือประสานกันแน่นอย่างคนเกร็งจัด

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ออกใหม่ล่าสุด: บทที่ 11 11   เมื่อวาน18:30
img
1 บทที่ 1 1
วันนี้00:06
2 บทที่ 2 2
วันนี้00:05
3 บทที่ 3 3
วันนี้00:04
4 บทที่ 4 4
วันนี้00:05
5 บทที่ 5 5
วันนี้00:05
6 บทที่ 6 6
วันนี้00:02
7 บทที่ 7 7
วันนี้00:03
8 บทที่ 8 8
วันนี้00:03
9 บทที่ 9 9
วันนี้00:04
10 บทที่ 10 10
วันนี้00:05
11 บทที่ 11 11
วันนี้00:06
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY