“อู้ว... ซี้ด” ริมฝีปากน้าเดือนห่อรัดเป็นวง ผมโชว์ลีลาเบิร์นอันร้ายเหลือ สมกับที่เป็นไอ้หนุ่มสายเบิร์นตัวจริง “อูย... เก่งจังจอห์นจ๋า” น้าเดือนหลงลิ้นผมเข้าแล้ว เพราะว่าผมไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตากระแทกลิ้นเข้าใส่ร่องเสียวของหล่อนอย่างไม่ลืมหูลืมตา แต่ผมใช้ความนุ่มนวลอ่อนหวาน เรียกน้ำเสียวให้ฉีดซ่านออกมา “อ๊อย... วูบวาบไปหมดจอห์นจ๋า” น้าเดือนแอ่นหนอกเนินรับปลายลิ้นปาดเลีย ผมรู้ว่าบางจังหวะถ้ารุนแรงเกินไปจะทำให้น้าเดือนเจ็บ “อ๊า... ดีเหลือเกินจอห์นจ๋า” น้าเดือนครางครวญ
ผัวเด็กลีลาเด็ด
(ไอ้หนุ่มสายเบิร์น)
ผู้เขียน
กาสะลอง
ภายหลังขับรถกระบะมาจอดหน้าบ้านไอ้วินเพื่อนสนิท ผมไม่ได้ตรงขึ้นบันไดไปหามันบนห้องนอนชั้นสองของบ้าน แต่รีบตรงรี่เข้ามาหาอีกคนที่อยู่ในครัว ด้วยจุดประสงค์ที่มีแต่ผมคนเดียวเท่านั้นที่รู้
“ทำอะไรอยู่ครับน้าเดือนคนสวย”
ผมส่งเสียงหวาน ชะโงกใบหน้าสุดหล่อเหลาเข้ามาทักทายคนที่กำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารเช้า
ผมประจบน้าเดือนยิ่งกว่าลูกชายของหล่อน แท้จริงแล้วคือการ ‘จีบ’ อย่างไม่ต้องสงสัย ผมบอกอย่างไม่อายว่าชอบรุ่นใหญ่ไฟกระพริบอย่างน้าเดือนคนนี้แหละสเปคผม
“น้ากำลังต้มโจ๊กจ้ะ”
น้าเดือนหันมาส่งยิ้มหวานทักทายผมที่เพิ่งมาถึง ผมสืบเท้าเข้ามาใกล้ร่างเอิบอิ่ม ได้กลิ่นแป้งหอมกรุ่นจากผิวกาย หล่อนยังอยู่ในชุดนอนบางๆ
“หอมจัง... ”
ผมทำจมูกฟุดฟิด สูดกลิ่นโจ๊กที่กำลังเดือดอยู่บนเตาไฟ กลิ่นหอมกรุ่นโชยมากระทบจมูก ผมทำราวกับว่าสนใจโจ๊กเสียเต็มประดา แต่สายตาหื่นแอบจับจ้องความเซ็กซี่เย้ายวนของแม่เพื่อน
“ไม่ได้มาหลายวันคิดถึงน้าเดือนจัง”
ผมจ้องมองน้าเดือนจากทางด้านหลัง ขณะเดินเข้ามาใกล้เรือนร่างเอิบอิ่มรัดรึง ซ่อนความเซ็กซี่เอาไว้ภายใต้ชุดนอนเนื้อผ้าซาตินพลิ้วบาง มีเพียงสายน้อยๆ เกี่ยวไว้เหนือลาดไหล่สล้าง ผิวพรรณของน้าเดือนขาวมาก
“เดี๋ยวก่อนไปกินโจ๊กก่อนนะจ๊ะหนุ่มๆ... ”
น้าเดือนรู้ว่าวันนี้ผมแวะมารับไอ้วินลูกชายของหล่อนออกไปตกปลา
“ครับ... หอมจัง... โจ๊กน้าเดือนต้องอร่อยแน่ๆ”
ผมตอบ หากใจกลับไม่ได้สนใจโจ๊กที่กำลังเดือดอยู่ในหม้อต้ม แต่แอบจินตนาการทะลึ่งลามกไปถึงโจ๊กชามใหญ่ที่ผูดนูนอะร้าอร่ามขึ้นมาตรงง่ามขาของน้าเดือน
‘โอ้ว... ’
ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าเลือดกำเดาของตัวเองจะกระฉูดออกมาเสียให้ได้
น้าเดือนเซ็กซี่มาก ผมเห็นชัดในตอนที่หล่อนเอี้ยวกาย กระแสลมวูบหนึ่งสาดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง ทำให้เนื้อผ้าซาตินพลิ้วบางแนบเน้นสรีระของหล่อน เห็นสองเต้าอวบใหญ่ หัวนมเป็นเม็ดตุง เสียดสีแทงอยู่ใต้เนื้อผ้าเพราะว่าน้าเดือนโนบราทั้งบนและล่าง
“โจ๊กหอมจังเลยครับ... แต่ยังหอมน้อยกว่าแก้มของน้าเดือน”
ผมชมเสียงหวาน สืบเท้าเข้ามาใกล้ร่างเอิบอิ่ม สองแขนสวมกอดเอวหล่อนจากทางด้านหลัง วางคางไว้ที่ไหล่ ฉวยโอกาสหอมแก้มน้าเดือนเสียงดังฟอด
ผมก็ทำแบบนี้ทุกครั้งที่แวะมาหาไอ้วิน ซึ่งน้าเดือนก็ไม่ได้ว่าอะไร หล่อนคง ‘เอ็นดู’ ผมเหมือนลูกคนหนึ่ง ต่างจากผมที่อยากให้หล่อน ‘ดูเอ็น’ สักครั้ง
น้าเดือนคงไม่รู้ว่าผมแอบคิดกับหล่อนในเชิงชู้สาว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้ากันแล้วรู้ว่าหล่อนเป็นม่ายไร้สามี
“แก้มน้าเดือนนุ่มจัง... ขอหอมอีกทีนะครับ”
ผมหอมแก้มหล่อนอีกครั้งเสียงดังฟอด สังเกตเห็นว่าน้าเดือนขนลุกซู่ตอนที่เคราแข็งบริเวณคางของผมปักทิ่มซอกคอของหล่อน
“อุ๊ย... จั๊กกะจี้”
น้าเดือนแก้มแดงเรื่อ เอียงคอหนีจูบ สองแขนของผมคร่อมล็อคลำตัวหล่อนไว้ตรงกลาง สังเกตเห็นเส้นขนอ่อนๆ บริเวณต้นแขนแม่เพื่อนลุกซู่
ผมรู้ว่าไม่ใช่แค่จั๊กกะจี้ แต่น้าเดือนสยิวกับตอเคราแข็งที่เพิ่งโกนมาไม่นาน และการจูบไซ้เมื่อครู่ผมรู้ว่าน้าเดือนรู้ว่ามันมีความหมายมากกว่าเด็กหอมแก้มผู้ใหญ่
“หิวหรือยังจ๊ะ... กินอะไรมาหรือยัง”
ผมแอบเห็นมือของน้าเดือนที่กำลังจับตะหลิว ออกอาการสั่นน้อยๆ
“ยังครับ”
ได้ทีผมรีบเบียดกายเข้าหาหล่อนจากทางด้านหลัง กล้ามท้องเบียดแนบเสียดสีบั้นท้ายกลมกลึงตึงเต็มของหล่อน จะด้วยความตั้งใจหรือเป็นเพราะว่าพยายามเบี่ยงกายหนีก็ไม่แน่ใจ รู้แต่ว่าก้นงอนของหล่อนขยับดุนดัน สู้แก่นกายของผม ทำเอาใจเต้น
“เด็กดื้อ... อย่าแกล้งน้า อุ๊ย... น้าขอตักโจ๊กก่อนนะจ๊ะ”
คนถูกกวนหันมาบอก เส้นขนลุกซู่ น้ำเสียงบอกความตื่นเต้น น้าเดือนคงไม่คิดว่าผมจะกล้าเล่นพิเรนทร์กับหล่อนแบบนี้
“ก็ตักไปสิครับ ผมยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย... โดนจูบแค่นี้ถึงกับมือสั่นเชียวหรือครับน้าเดือนจ๋า”
ผมกระซิบถามข้างหู แนบเน้นแก่นกายเคียดขึงเป็นลำแข็งเบียดคลึงระหว่างกลีบก้น ใกล้ช่องทางแห่งความสุขของหล่อน
“จอห์น... ”
น้าเดือนตกใจ ผมยังดื้อ แนบกายกดเป้าเข้าใส่สะโพกของน้าเดือนจากทางด้านหลังจนร่างน้อยๆ ถูกดันไปแนบชิดติดเคาน์เตอร์หน้าเตาแก๊ส
“ก็น้าเดือนน่ากอดนี่ครับ”
ผมดื้อ สองแขนใหญ่คร่อมขึงลำตัวน้อยๆ ไว้ตรงกลาง มือซุกซนสอดเข้าใต้ซอกแขนของหล่อน ลูบล้วงขึ้นมาตะล่อมบีบทรวงอกอวบใหญ่
“อุ๊ย... จอห์น”
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว*
กรุงเทพฯ มหานคร ตอนเช้า ที่ห้องรับแขกของบ้านหลังใหญ่ เสียงพูดคุยทางโทรศัพท์ระหว่างลูกสะใภ้กับเพื่อนสาวของหล่อนที่อยู่ปลายสาย ทำให้ พ่อเลี้ยง ‘เพลิง’ ถึงกับชะงัก ต้องแอบฟังอย่างเสียมารยาท เพราะมันเหมือนเป็นการหยามเกียรติของลูกชายจนเขาทนไม่ได้
ทีปต์อุทานเบาๆ กับภาพที่เห็น… มาลิลล์กำลังนอนหงายอยู่บนเตียง ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน โดยมีหมอนสีขาวสองใบรองไว้ที่แผ่นหลัง ทำให้สองเต้าคัพเอฟอวบใหญ่มหึมา นูนเด่นอวดสายตาของทีปต์ และสิ่งที่ทำเอาเลือดกำเดาของทีปต์แทบสาดทะลักออกมา ก็คือของดีที่กำลังเปิดเปลือยอยู่ระหว่างเข่าสองข้างตั้งชัน มือข้างหนึ่งจับกล้วยหอมดุนดันเข้าออกเป็นจังหวะ “อ่า… ลุงทีปต์จ๋า กระแทกหนูเถอะค่ะ… อูย… ของลุงใหญ่เหลือเกิน… ซี้ดดดด… เห็นแล้วอยากสุดๆ” มาลิลล์หลับตาพริ้ม…
“ไม่ให้เลียข้างล่าง... งั้นผมดูดข้างบนนะที่รัก” อดัมส์ยังมีอารมณ์ขี้เล่น แม้ในตอนจะร่วมรัก เขารีบผละออกมาจากง่ามขา จูบไซ้ขึ้นมาที่ท้องน้อย กระทั่งถึงเต้านมของหล่อน ครอบริมฝีปากดูดเลียอย่างโหยหาเอาเป็นเอาตาย “อุ๊ย... วันนี้คุณดำซาดิสม์จัง” อรทัยสะดุ้งเฮือก เมื่อทรวงอกอวบโดนมือใหญ่ของสามีบีบขยำอย่างแรง จากนั้นก็เกลือกใบหน้าฟอนฟัดอย่างไม่ลืมหูลืมตา อรทัยเสียวซ่านสุดๆ รีบบีบนมยัดปากเขาที่ค้อมลงมาดูดเลียหัวนมอย่างตะกละตะกลาม อดัมส์ดูดเลียสลับไปมาระหว่างยอดอกทั้งสองข้างเสียงดังซ่วดๆ เหมือนกำลังซดกลืนของอร่อย ทำเอาสาวน้อยที่แอบยืนดู เกิดอาการเสียวซ่านขึ้นมาที่ยอดอกของตัวเองอย่างควบคุมเอาไว้ไม่ได้ รู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังโดนพี่เขยดูดนม
แก้วตาพึมพำในใจ มองพี่เขยจัดหนักพี่สาวของหล่อน ยิ่งมอง… ก็ยิ่งตื่นเต้นมีอารมณ์ หน้าขาหนีบแน่น บิดไปบิดมาจนรู้สึกได้ว่ามีน้ำหล่อหลื่นเหนียวๆ หลั่งชุ่มออกมาแฉะแพนตี้ตัวน้อย พอเอามือเอื้อมลงมาแตะที่ง่ามขา ก็รู้ว่ามีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มเป็นยางย้อยติดนิ้ว ‘อุ๊ย… ’ แก้วตาตกใจ หลังจากแอบดูจนน้ำเดิน ด้วยภาพที่เกิดขึ้นในห้องนอน อยู่ห่างจากสายตาของหล่อนเพียงช่วงแขนกระมัง จึงเห็นทุกอย่าง ชัดเจนเต็มสองตาทั้งภาพทั้งเสียง คมชัดปานว่ากำลังมองผ่านจอภาพระบบเอชดี “อ๊าย... ผัวจ๋า... เมียเสียว... เมียทรมาน” ใบหน้าของลีนาบิดเบะ สะบัดไปด้วยความซ่านสยิว ก้นอวบขาวดีดเด้ง แอ่นส่ายไปตามอารมณ์กระเจิดกระเจิง โดนกระแทกกระทั้นดุเดือดขนาดนี้ไม่ว่าเป็นใครก็คงเคลิบเคลิ้มไม่ต่างจากหล่อน ลีนาเปล่งเสียงร้องครางออกมาตลอดเวลาที่ท่อนเอ็นคัดแข็งเป็นลำเหมือนดุ้นมะระจีนใหญ่ๆ ของสามีกระแทกใส่จนมิดสุดโคนพวงสวรรค์ บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“ไม่ไหวแล้วครับ… ผมแข็งแทบระเบิดแล้ว… ไม่เชื่อก็ลองจับ… ” บอสหื่นดึงมือข้างหนึ่งของเลขามาทางด้านหลังเธอจึงต้องไล้ลูบสัมผัสความเป็นชาย ใหญ่ยาวน่าสะพรึง ยิ่งลูบไล้ของเขา… มือเธอยิ่งสั่น ใบหน้าร้อนผะผ่าว ความเสียวซ่านแล่นวาบเข้ามาตรงกึ่งกลางกาย ใจเต้นระทึก มือยังจับท่อนเนื้อยาวใหญ่ของบอส ใหญ่มากจนมือกำไม่รอบ
นรีรัตน์ตอบตกลงทำตามสัญญาที่ว่าเธอจะแต่งงานกับชยุดและต้องมีลูกกับเขาภายในเวลาหนึ่งปี มิเช่นนั้น เธอจะต้องสูญเสียทุกอย่างในชีวิตของเธอไป แต่การกระทำมักทำยากกว่าคำพูดเสมอ การที่เธอต้องเผชิญกับการถูกกลั่นแกล้งให้ขายหน้าวันแล้ววันเล่า จนที่สุดเธอหมดความอดทนและไม่อยากจะยอมก้มหัวอย่างคนพ่ายแพ้อีกต่อไป ในวันที่เขาประสบอุบัติเหตุ เธอได้อุทิศเสียสละโดยไม่ได้นึกถึงความปลอดภัยของตนเองเพื่อช่วยชีวิตของเขาไว้ ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอยังคงมีชีวิตอยู่ แต่ในอีกไม่ช้าเธอจะหายตัวไปจากชีวิตของเขา ตราบจนถึงเวลาที่ลูกของพวกเขาเติบโตขึ้นมา และเมื่อถึงเวลานั้นโชคชะตาจะพัดพาให้พวกเขากลับพันผูกกันอีกครั้ง เดิมทีเธอจะกลับไปหาเขาก็ได้ แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอุทิศทุกสิ่งอย่างเพื่อความรักในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอพร้อมแล้วที่จะต่อสู้เพื่อลูกชายของตัวเอง
เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูเรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า"เจียงซุ่ย ทำไมถึงหย่ากับคุณยู่น่ะ" เจียงซุ่ยยิ้ม"เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก" อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที "คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ"
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
เพลิงกัลป์ / Ryuu ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ในคราบคุณหมอ หล่อ เลว เถื่อน ร้ายกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับ เธอ "กฎของการเป็นของเล่นคือห้ามรักเขา" ลูกพีช รินรดา สวย เซ็กซี่ สดใส ร่าเริง ปากร้าย กล้าได้กล้าเสีย สายอ่อยตัวแม่ "ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจ"
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"