ข่าวหน้าหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับการขายบริการ ภายในร้านอาหารพาราไดซ์ ตระกูลอัลเล็นโซ่ต้องเสียชื่อเสียง ผู้รับผิดชอบอย่างเซย์จะต้องลากตัวคนก่อเรื่องมารับผิดชอบทั้งหมด ไอรินทร์ถูกโยงใยเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องราวในครั้งนี้อย่างไม่คาดฝัน เธอจำต้องรับผิดชอบต่อชีวิตบิดาซึ่งเป็นครอบครัวเพียงคนเดียว เมื่อข้อเสนอของเขาที่ยื่นมาคือการกักขังเธอไว้ภายใต้อ้อมแขนและแรงปรารถนาอันยากจะต้านทาน
บุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลอัลเล็นโซ่ยืนนิ่ง ซานโต้จ้องมองใบหน้าเรียวคม ผ่านมาถึงดวงตาสีเขียวมรกต จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนา เครื่องหน้าออกหวานละมุนเหมือนหญิงสาวแต่เมื่อครบองค์ประกอบกลับหล่อเหลาไม่ต่างจากพี่ชายมากนัก ในบรรดาบุตรชายลูกคนเล็กมีเค้าโครงกระเดียดไปทางมารดามากที่สุด
ซานโต้ถอนใจออกมาจ้องมองแววตาตัดพ้อ เซย์ยังคงงุนงง ณ ตอนนี้ยังไม่เข้าใจมีเหตุอันใดเกิดขึ้น เหลือบมองพี่ชายคนโตเห็นสีหน้าเย็นชาเหมือนเคยไม่มีคำพูดใด ตนเองทำอะไรผิดไปในเมื่อร้านอาหารหลายพันสาขาเขาบริหารอย่างดีไม่เคยขาดตกบกพร่องตรงไหนเลย
ปัง!
หนังสือพิมพ์ถูกโยนตรงหน้า เซย์จ้องมองสีหน้าสงสัยมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทั้งพี่ชายและบิดาถึงได้มีท่าทีปั้นปึงใส่
“แกไม่เคยอ่านข่าวตามหน้าหนังสือเลยใช่ไหมเซย์!”ซานโต้ถามเสียงแข็ง
“ทำไมเหรอครับพ่อ”
“ถ้าแกอยากรู้ทำไมแกไม่เปิดอ่านดู หืม...”
เซย์หยิบหนังสือพิมพ์ที่โยนไว้ก่อนหน้ามาอ่าน เนื้อหาเกี่ยวกับการขายบริการทางเพศในร้านอาหารและหยุดสายตาลงที่ตัวหนังสือเขียนข่าวเกี่ยวกับร้านอาหารที่ตนเป็นคนบริหาร
ผมได้เดินทางไปทานอาหารที่ร้านพาราไดซ์สาขาหนึ่ง เพราะได้ยินชื่อเสียงเรื่องอาหารและบรรยากาศหลากหลายสำหรับคู่รัก ครอบครัว และสังสรรค์ในหมู่เพื่อน แต่ผมกลับได้รับคำถามจากพนักงานเสริฟ์คนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องขายบริการทางเพศว่า... ผมสนใจหรือเปล่า ที่นี่ผู้หญิงที่เสริฟ์อาหารสามารถพาพวกเธอไปเที่ยวด้วย ไม่ว่าจะดื่มต่อ หรือค้างคืนได้ทั้งนั้นขอเพียงแค่คุณมีเงินในมือหนาสักหน่อย ผมไม่นึกเลยว่าร้านอาหารอันมีชื่อเสียงภายใต้การบริหารงานของตระกูลอัลเล็นโซ่ ตระกูลดังแห่งอิตาลีจะมีธุรกิจมืดมาพัวพันด้วยแบบนี้ เห็นทีผมคงเลิกทานอาหารที่นี่แล้วล่ะครับ
เหมือนถูกตอกจนหน้าชาไม่คิดเลยว่าตนเองจะมาประสบพบเจอกับเรื่องราวแบบนี้ ตลอดเวลานับห้าปีที่ทำงานมาไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ความรู้สึกตอนนี้อยากจะจัดการพนักงานที่กล้าทำเรื่องอื้อฉาวภายใต้การดูแลให้สิ้นซาก
“แกไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย อย่าให้ฉันเจอข่าวคาวโลกีย์แสนทุเรศนี่อีก!”ซานโต้สั่งเสียงกร้าว
“ครับพ่อ”
ไหล่ถูกบีบเบาๆ จากพี่ชาย เซย์เหลือบมองแววตาหม่นเศร้า
“ไม่เป็นไรเซย์ ค่อยๆ แก้ปัญหาไป”พี่ชายคนโตให้กำลังใจ
“ครับ”
ร่างสูงใหญ่สาวเท้าออกจากห้องบิดา ซาฟหันมองพ่อพลางถอนใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วนั่งลงบนเก้าอี้บุนวมสีขาว
“ทำไมพ่อต้องดุน้องขนาดนั้นด้วยครับ?”
คนเป็นพ่อถอนใจออกมาเช่นกัน บุตรชายสี่คนมีลูกชายคนเล็กที่ตนห่วงที่สุด ด้วยความเอาแต่ใจเลยทำให้ปกครองคนลำบาก แถมยังดื้อรั้นเป็นที่หนึ่ง
“พ่ออยากให้เซย์แก้ปัญหาเรื่องงานด้วยตัวเอง เมื่อก่อนพอมีปัญหาทีไรก็วิ่งโร่มาให้แกช่วยทุกทีไม่ใช่หรือซาฟ”
ซาฟนิ่ง มันคือความจริงปัญหาสารพัดจากเรื่องการบริหารงานของน้องชาย อีกทั้งเรื่องพนักงานเกือบออกจนหมดร้านเพราะความเอาแต่ใจ ทำเอาเขาแทบกุมขมับมีพักหลังที่น้องชายคนเล็กยอมซาลง
“พ่อแน่ใจเหรอครับ ว่าน้องจะทำได้”
“ทำไมจะทำไม่ได้ในเมื่อแกกับเจ้าเซย์ก็ลูกพ่อเหมือนกัน”ซานโต้ย้อน
ร่างสูงลุกยืนสีหน้าเรียบนิ่ง จะรอดูต่อไปเห็นท่าทีบิดาแล้วคงให้เซย์แก้ปัญหาด้วยตัวเองเป็นแน่
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ วันนี้มีประชุม”ชายหนุ่มบอกแล้วสาวเท้าออกมาจากห้องบิดา
ห้องทำงานสี่เหลี่ยมจัตุรัสสีครีมหน้าต่างติดกระจกสีดำ มูลี่ถูกติดไว้เพื่อบดบังแสงแดด ด้านผนังซ้ายมีตู้เก็บเอกสารไม้เนื้อดีติดกระจกเพื่อให้มองเห็นแฟ้มเอกสารตั้งเรียงกัน เยื้องมาทางขวาเกือบกลางห้องเป็นที่วางโต๊ะทำงานโครงเหล็กพื้นที่บนโต๊ะเป็นกระจกสีดำมีเก้าอี้หนังบุนวมสีดำวางคู่กัน โดยมีคอมพิวเตอร์และเอกสารวางระแกะระกะเนื่องจากเจ้าของยังทำงานค้างอยู่ ที่ตั้งของห้องทำงานอยู่เหนือร้านอาหารสุดหรูแห่งเมืองเวนิชนามว่าพาราไดซ์
เจ้าของห้องก้าวมาถึงหน้าประตูไขกุญแจเข้าด้านใน สองเท้าสาวเดินอย่างรวดเร็วสีหน้าไม่สบอารมณ์ เมื่อถึงเก้าอี้ทำงานทิ้งตัวลงอย่างหงุดหงิด ยกมือขึ้นกุมขมับพิงพนัก ลูกน้องคู่กายเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าเจ้านายราวกับต้องการปลดเปลื้องภาระอันหนักหน่วงในห้วงความคิด
เซย์ลืมตาเห็นซากิมองไม่วางตา ชันกายนั่งตรงแล้วผสานมือเหนือโต๊ะทำงาน คิดวนไปวนมาถึงปัญหาที่เกิดขึ้น อยากจับตัวไอ้คนที่มันกระทำการเรื่องนี้มาลงโทษโดยเร็วที่สุด จ้องมองลูกน้องสัญชาติญี่ปุ่นเข้าทำงานกับเขาเกือบห้าปี ไว้ใจสนิทสนมกันมาลงมือทำงานทุกอย่างที่สั่งไม่ว่าดีหรือชั่วแค่ไหนก็ตาม ซากิไม่เคยขัดคำสั่งเลยสักครั้ง
“ซากิ”
“ครับคุณเซย์”ซากิตอบรับ
“จัดการหาตัวไอ้คนที่มันเขียนข่าวเกี่ยวกับร้านอาหารที่นี่ เชิญมันมาพบฉันที่นี่!”กัดฟันเอ่ยออกมา
“ได้ครับ ผมจะจัดการให้เร็วที่สุด”
มองตามแผ่นหลังลูกน้อง ขอให้ซากิทำสำเร็จเขาไม่อยากถูกต่อว่าจากบิดาอีกแล้ว อยากทำประโยชน์ให้กับตระกูลเหมือนพี่ๆ คนอื่นบ้าง เพราะการสูญเสียแม่ในคราวนั้นพี่ๆ และตนเองเจ็บปวดมาก แต่ทุกคนต่างปลอบใจเขาเพียงคนเดียวเหตุเพราะเป็นน้องคนสุดท้อง มันไม่ถูกต้องเลย เมื่ออายุพอรับรู้อะไรได้
คนที่สมควรจะได้รับการปลอบประโลมคือพี่เซ็ทมากกว่า เพราะพี่เอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้แม่ต้องจบชีวิตลงทุกคนต่างรู้ว่ามันไม่ใช่ แม่ทำเพื่อลูกๆ ทุกคนมันคือการเสียสละที่แม่คนหนึ่งจะทำเพื่อปกป้องลูกเท่านั้นเอง ก่อนแม่สิ้นลมก็บอกพวกเราพี่น้องเช่นนั้นเหมือนกัน
กลิ่นจันทร์ หญิงสาวมากความสามารถ หนีห่างไกลเมืองไทยเพราะเจ็บช้ำจากแฟนหนุ่มซึ่งนอกใจ ทว่าเมื่อกลับมาเขากลับกลายเป็นเจ้าของบ้านที่เธอเคยอาศัยตั้งแต่เด็ก แม่เลี้ยงและพี่สาวต่างบิดารวมหัวกันหักหลังเธอกับพ่อ ขายบ้านหลังนี้ กลิ่นจันทร์ต้องการได้คืน แต่เธอไม่มีเงินมากพอ เมื่อนั้น แฟนหนุ่มซึ่งอยู่ในหัวใจเธอตลอดเวลา แม้เขาทำเรื่องผิดมหันต์ เธอก็มิอาจทำใจให้ลืมลง คิมหันต์ ชายหนุ่มผู้ฝ่าฝันอุปสรรค จำตั้งตัวเป็นเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ได้สำเร็จ กระนั้นในหัวใจเขากลับเย็นเยือกราวกับน้ำแข็ง เพียงเพราะถูกแฟนสาวทรยศหนีไปต่างประเทศ เพียงเพราะได้พบกับผู้ชายคนใหม่ ความแค้นฝังแน่นในอก เขารอวันเอาคืน และโอกาสก็มาถึง “ผมจะคืนบ้านให้ ถ้าคุณยอมเป็นเมียผมเป็นเวลาหนึ่งปี”
เมื่อหนึ่งมีรักให้แต่ไม่อาจบอก กับอีกหนึ่งที่ไม่เคยรู้และตั้งหน้าตั้งตาชิงชัง การหมั้นหมายที่เกิดจากผู้ใหญ่ส่งผลให้นาฎสุรีย์ต้องจากลาไปไกลเพื่อรักษาแผลใจ ส่วนอีกคนที่ไม่เคยรับรู้ แท้จริงแล้วกลับห่วงหา ห้าปีต่อมา สองคนได้พบกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอเปลี่ยนไป ส่วนเขากลับรู้หัวใจตัวเอง ******************** เพียะ! ใบหน้าหันตามแรงฝ่ามือ ชายหนุ่มนิ่งงัน มันชาไปทั้งแถบ นาฎสุรีย์มองมือตัวเอง มันกำลังสั่น เมื่อเขาหันมาสบตา เห็นสีหน้าแววตามันเปลี่ยนไป เธอชะงักตัดสินใจหันหลังคิดวิ่งหนี แต่ทว่าเรียวแขนกลับถูกคว้าเอาไว้ “คิดว่าทำแบบนี้ แล้วจะหนีไปงั้นเหรอ มันง่ายไปมั้ง” พูดจบ เขาเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียง แล้วใช้เท้าถีบประตูปิดลง ก่อนล็อคอย่างแน่หนา “ช่วยด้วย ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที!” หญิงสาวร้องลั่น “แหกปากไปเลย เอาให้ดัง ห้องฉันเป็นห้องเดียวที่ไม่มีกุญแจสำรองไข ถึงมีก็ไม่มีใครก็กล้ามายุ่งหรอกนะ เพราะฉันเป็นคนยังไง ทุกคนรู้ดี” เขาส่งเสียงข่มขู่ นาฎสุรีย์จ้องมองอีกฝ่าย กัดริมฝีปากครุ่นคิดหาทางเอาตัวรอด เธอไม่ได้อยากตบหน้าเขา แต่เพราะคำพูดนั้นมันทำให้ระงับความโกรธไว้ไม่ได้เลย “ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็นายพูดจาไม่ให้เกียรติกันเลย!” หญิงสาวพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ ตอนนี้ตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ เสียเปรียบอย่างรุนแรง ทว่าแววตาของอีกฝ่าย กลับไม่เย็นลงเลยแม้แต่น้อย “ตอนนี้ต่อให้พ่นอะไรออกมา มันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะฉันไม่ให้อภัยเธอ!” เขาตวาดลั่น คนใต้ร่างสะดุ้งสีหน้าตื่นกลัว มือหนาจับสาบเสื้อ ที่เคยถูกกระชากมาก่อนหน้า ออกแรงดึง แควก! มันขาดติดมือ เจ้าของเสื้อชะงักดวงตาเบิกกว้าง กรีดร้องขึ้นมาทันที พยายามดิ้นรนผลักดันอีกฝ่ายเพื่อให้พ้นจากการโดนกระทำ แต่ทว่าอารมณ์ของเขา กลับรุนแรงเกินกว่า เรี่ยวแรงเธอจะต้านทานเอาไว้ได้ “ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน ได้ยินไหม!” คนหน้ามืด ไม่ฟังเสียง ตอนนี้ในหัวเขาแค่ต้องการเอาคืน กับการกระทำไร้ซึ่งการไตร่ตรองของอีกคน คนอย่างพีรดล ไม่มีวันยอมให้ใครมาหยาม เท่าที่ผ่านก็ถือว่ายอมมามากพอแล้ว ริมฝีปากบางถูกฉกฉวยอย่างรวดเร็ว จนคนใต้ร่างร้องครางในลำคอ พยายามผลักไสอีกฝ่าย แต่ร่างกายนั้นกลับไม่สะดุ้งสะเทือนแม้แต่น้อยเลย มือหนาลูบไล้ไปตามสัดส่วน ทำเอาเลือดในกายชายหนุ่มเริ่มร้อนฉ่า กระโปรงนักศึกษาถูกรั้งออก เจ้าของน้ำตาเริ่มคลอ ความหวาดกลัวแล่นพล่าน เธอไม่น่าโมโหจนน่ามืด แล้วหลงลืมไปว่า แท้จริงแล้วพีรดลเป็นคนเช่นไร หมดสิ้นแล้วซึ่งหนทางเอาตัวรอด อยากหลับโดยไม่รับรู้อะไรอีกเลย เขาถอนริมฝีปากจ้องมองอีกคน เห็นน้ำตาเธอกำลังไหลรินออกมา ทว่ามันได้ทำให้รู้สึกสงสาร เมื่ออารมณ์ตอนนี้มันกระเจิงไปไกล นาฎสุรีย์มีดีกว่าที่คิด เรือนร่างเย้ายวน ตรงหน้าทำเอาหายใจแทบไม่ออก ตัวตนแข็งขืนจนแทบปริแตก มันกำลังต้องการปลดปล่อย “ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอโทษ ฉันผิดเอง นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ...” เธออ้อนวอนทั้งน้ำตา “มันสายไปแล้ว เธอไม่ควรเข้ามาที่ห้องฉันตั้งแต่แรก...” เขาตอบเสียงรอดไรฟัน จะให้ผละไปได้ยังไง ในเมื่อเธอทำให้เขาแทบคลั่งแบบนี้
เธอถูกจ้างให้แย่งชิงชายคนหนึ่ง ทว่าหญิงคนนั้นเสียใจจนฆ่าตัวตาย เธอจมอยู่กับความเสียใจจนกระทั่งได้พบกับเขา ชายผู้เอื้อมมือมาปลุกปลอบและทำลาย
เพราะความผิดพลาดในค่ำคืนนั้น ทำให้นรีกานต์และกวีวัธน์ต้องแต่งงานกัน ทว่าเขากลับยังคงมีเยื่อใยต่อคนรักเก่าอยู่ เธอจำต้องเดินออกมา เพื่อให้เขาได้สมหวังกับคนรัก แม้กำลังตั้งครรภ์อยู่ก็ตาม ทว่าเขากลับตามหา เพื่อทวงสิทธิ์ของความเป็นสามีและพ่อของลูกกับเธอ ******************************* ปัง! ประตูปิดลงร่างเธอถูกโยนลงบนเตียง รีบลุกพรวด จ้องมองอีกฝ่ายแววตาตื่นตระหนก “นี่คุณทำบ้าอะไร ไม่ตลกแล้วนะ!” เธอตวาดลั่น “ฉันก็ไม่ตลกเหมือนกัน มาอยู่ที่นี่เพราะต้องการเป็นเมียฉันไม่ใช่หรือไง นี่ไง! กำลังจะทำให้ เธอมาได้จังหวะพอดีเลย ฉันกำลังว่าง กำลังโสด แต่ก่อนแต่ง ฉันขอเช็คของหน่อยก็แล้วกัน ว่ามีดีแค่ไหน!” คนตัวเมากระโจนเข้าหา นรีกานต์รู้ในทันทีว่า ชีวิตตนเองกำลังตกอยู่ในอันตรายแล้ว กระโจนหนีด้วยความหวาดกลัว วิ่งตรงไปหาประตู ทว่าเรียวแขนกลับถูกคว้าไว้ กระชากร่างบางเข้าหาจนปะทะแผงอก มือยกทุบตีจิกข่วนอีกฝ่ายไม่หยุดหย่อน แต่เหมือนเขาไม่สะเทือนเลยสักนิด “ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยที!” ไม่ทันได้ร้องขอความช่วยเหลือต่อ ริมฝีปากถูกปิดอย่างรวดเร็ว “อื้อ!” ร่างถูกตรงบนเตียง เรียวแขนรวบไว้เหนือศีรษะ น้ำตาคนโดนกระทำไหลริน เมื่อรู้ว่าตนเองหมดหนทางรอดในคราวนี้ เขาชะงักจ้องมองใบหน้าของคนใต้ร่าง น้ำตาของผู้หญิงมันไร้ความหมายสิ้นดี มารยาแบบนี้ เห็นมาจนสะอิดสะเอียนแล้ว “ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันกลัวแล้ว...” “หยุดพูดให้รำคาญสักที นอนเฉยๆ ไปเถอะ เดี๋ยวก็มีความสุขเอง!”
เธอยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อความรัก แต่คนรักกลับมีคนอื่น เธอเลยตัดสินใจแต่งงานกับเขา เพื่อเอาคืนคนพวกนั้น โดยหวังให้เขาคือเครื่องมือระบายความแค้น ทว่าเป็นเธอเองที่ตกหลุมกับดักที่ตนเองวางไว้ ใครจะรู้ว่าเขาจะนำพาให้เธอตกอยู่ในห้วงอารมณ์พิศวาส จนอยากจะถอนตัว
เพราะวัยเพียงสิบสี่มิลันดาถูกปฏิเสธความรักที่มีให้กับคมฉณัฐอย่างไร้เยื่อใยความเสียใจทำให้เด็กสาวตัดสินใจเรียนต่อเมืองนอก คมฉณัฐจะทำเช่นไรเมื่อกลับมาเด็กสาวกลายเป็นสาวสะพรั่งดีกรีศัลยแพทย์เกียรตินิยม
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา
ทะลุมิติมาในนิยายยุค 80 ว่ายากลำบากแล้วเธอยังต้องมาเลี้ยงลูกแฝดและวางแผนหนีชะตาชีวิตที่นักเขียนระบุให้ตายอย่างทรมานภายใต้เงื้อมมือของพ่อตัวร้ายอีก สวรรค์!ยังจะมีตัวละครทะลุมิติใดบัดซบเท่าเธออีกหรือไม่
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ