ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / โรแมนติก / สัญญารักร่ายพิศวาส
สัญญารักร่ายพิศวาส

สัญญารักร่ายพิศวาส

5.0
53 บท
36.2K ชม
อ่านเลย

เกี่ยวกับ

สารบัญ

สัญญารักฉบับแรกว่าเร่าร้อนแล้ว สัญญารักฉบับต่อมากลับร้อนแรงยิ่งกว่า ‘เขา’ อยากจะรู้มากเหลือเกินว่า เพราะเงิน เพราะอยากเรียนรู้ประสบการณ์รัก หรือเพราะอะไรกันแน่ สาวเฉิ่มๆเชยๆอย่างเธอถึงได้ยอมเซ็นสัญญาร้อนๆฉบับนั้น ‘เธอ’ อยากจะปฏิเสธบทรักวาบหวามของเขามากเหลือเกิน แต่ก็อยากรู้อยากลองว่าบทรักต่อไปจะให้ความรู้สึกอย่างไรจึงยอมให้เขารุกหน้าต่อ แต่...เพราะแค่อยากรู้เท่านั้นหรือ “คุณมันเป็นอสูรร้ายบ้ากาม” “ผมยอมรับเฉพาะกับคุณคนเดียวนะ” เธอ ‘ยัดเยียด’ เขาอีกหลายข้อหา แต่เมื่อคนตัวโตทาบทับลงมา เธอกลับอ้ารับในสิ่งที่เขา ‘หยิบยื่น’ ให้ ด้วยกายที่สั่นสะท้านทุกครั้งไป

บทที่ 1 เจอหน้ากันครั้งแรก

ธนาวิน วงศ์พิพัฒน์ กำลังยืนเท้าสะเอวมองหาใครบางคน ที่มีรูปร่างหน้าตาและลักษณะการแต่งตัวคล้ายกับคนที่น้องสาวสุดที่รักของเขาบอกมา

“พี่วินคะ วันนี้เพื่อนของวรรณจะแต่งตัวคล้ายๆ กับพจมานแห่งบ้านทรายทองเลยค่ะ เธอใส่ชุดกระโปรงลายดอกผีเสื้อสีชมพูอ่อน สะพายกระเป๋าใบเล็กสีน้ำตาลทอง ยัยจินชอบถักผมเปียสองข้าง สวมแว่นตาหนาเตอะ หน้าตาดีใช้ได้ เพื่อนรักของวรรณคนนี้สังเกตได้ไม่ยากหรอกค่ะ”

จินดารา เลิศอักษร สาวน้อยวัยใสกำลังเดินทางจากบ้านนอกมาสู่เมืองกรุงฯ เพื่อมาเที่ยวหาเพื่อนรักและเหนือสิ่งอื่นใด หญิงสาวเดินทางมาเพื่อมาหาประสบการณ์ในการทำงานที่เธอรัก

‘ยัยวรรณอยู่ไหนน้า...ทำไมยังไม่มารับเรานะ เอ๊ะ...หรือว่ารถติด’

พลั่ก!!

“อุ๊ย! เขาะ...ขอโทษค่ะ” จินดารารีบกล่าวขอโทษเมื่อเดินชนเข้ากับใครบางคนโดยไม่ได้ตั้งใจ รอยยิ้มเจื่อนๆ ระบายขึ้นบนแก้มนวลใสที่เริ่มเป็นสีแดงระเรื่อ เมื่อต้องสบตากับบุรุษตรงหน้า แม้ว่าชายหนุ่มจะสวมแว่นตากันแดดสีเข้ม แต่รัศมีความหล่อเหลาของเขาก็ยังเปล่งประกายเจิดจ้า จนสาวๆ ที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็หันหน้ามองร่างสูงโดดเด่นราวกับนายแบบนั้นกันเป็นแถวๆ

“คุณ...ใช่ จินดารา เพื่อนรักของยัยวรรณใช่หรือเปล่า”

จินดาราอึ้งไปชั่วครู่ เมื่อถูกชายแปลกหน้าที่ถามเธอด้วยชื่อเต็มๆ ของเธอเอง และเขายังรู้จักธีระวรรณเพื่อนรักของเธออีกด้วย

“เอ่อ ใช่ค่ะ...แล้วคุณเป็นใครคะ ทำไมถึงรู้จักฉัน”

“ยัยวรรณให้ผมมารับคุณ ผมเป็นพี่ชายของเขา ทีนี้คุณจะไปกับผมได้หรือยังครับ” ธนาวินรีบตอบคำถามของหญิงสาวเพื่อตัดความรำคาญ เพราะเขามารอและมองหาหล่อนมานานหลายนาทีแล้ว

“เพื่อความสบายใจ จินขอดูหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่าคุณเป็นพี่ชายตัวจริงของยัยวรรณได้ไหมคะ”

จินดารายังจำที่ธีระวรรณเพื่อนรักของเธอบอกได้ ‘พี่ชายของฉันน่ะ มีตำหนิที่ใบหูข้างซ้าย พี่วินเขาจะมีปานแดงเล็กๆ อยู่หลังใบหู ลองเปิดดูสิ ของจริงต้องมีรอยปานแดงใกล้กับติ่งหูนะจ๊ะ’

“คุณนี่ เรื่องมากจริงๆ เลยนะ มายืนดูใกล้ๆ สิ อยากจะดูอะไรก็เชิญ”

สีหน้าที่เริ่มรำคาญแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเด็กสาวที่เขามารับทำท่าไม่ไว้ใจเขาขึ้นมา

ทันใดร่างเพรียวบางสมส่วนก็ขยับเข้ามาใกล้คนที่ตัวโตสูงชะลูดปานนายแบบ แล้วเขย่งเท้าเอื้อมมือเรียวเล็กไปเปิดผมที่ใบหูข้างซ้ายของชายหนุ่มแวบหนึ่ง จนธนาวินอึ้งไปหลายวินาที มองหน้าจินดาราตาปริบๆ ด้วยความแปลกใจ

“ยัยวรรณบอกว่า ถ้าคุณเป็นพี่ชายตัวจริงของเขา คุณต้องมีตำหนิที่ใบหูข้างซ้าย แล้วคุณก็มีจริงๆ ด้วยฮ่าๆ” จินดาราหัวเราะในขณะที่ธนาวินทำหน้าบึ้งใส่ จนหล่อนต้องหุบยิ้มในทันทีที่เห็นท่าทีของคนที่กำลังมองเธอคล้ายจะตำหนิ

“เอ่อ ขอโทษค่ะ จินลืมตัวไปหน่อย” สาวเปิ่นจอมโก๊ะกล่าวขอโทษเสียงอ่อยยิ้มแหยๆ อย่างสำนึกผิด ที่ทำให้ชายหนุ่มต้องอับอายในสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น

ธนาวินทำหน้ามุ่ยก่อนที่จะพาเพื่อนจอมโก๊ะของน้องสาวตัวแสบไปขึ้นรถ ร่างเล็กเดินตามเขาไปโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ อีก

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาธนาวินก็พาจินดารามาที่บ้านพักสุดหรูของน้องสาวในแถบชานเมือง

“วรรณ!” จินดาราตะโกนเรียกเพื่อนรักทันทีที่เห็นหน้าธีระวรรณ สองเท้ารีบก้าวลงจากรถและรีบวิ่งไปหาคนที่กำลังอ้าแขนรับทันที

“จิน!” ธีระวรรณเองก็รีบวิ่งโผเข้าไปกอดเพื่อนรักด้วยความดีใจมากไม่แพ้กัน

ทั้งสองสาวปล่อยให้สารถีหนุ่มที่กลายเป็นส่วนเกินของพวกเธอ ยืนกอดอกพิงขอบประตูรถเก๋งคันหรูอยู่คนเดียว

“นี่บ้านแกเหรอวรรณ สวยน่าอยู่จัง อย่างกับบ้านในฝันของฉันแน่ะ”

สาวบ้านนอกอย่างจินดาราเอ่ยชมออกมาอย่างจริงใจไม่ปิดบัง ด้วยใบหน้าที่ยิ้มละไมดั่งกุหลาบแรกแย้ม จนธนาวินต้องแอบมองด้วยความชื่นชม ท่าทางโก๊ะๆ กังๆ ของหญิงสาว และรอยยิ้มสดใสของหล่อน ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะยิ้มตามไม่ได้

“ใช่ นี่บ้านฉันเอง พ่อฉันซื้อให้เมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง ถ้าแกชอบก็มาอยู่กับฉันนานๆ สิ” ธีระวรรณชวนเพื่อนรักด้วยแววตาพราวระยับ เพราะเธอเองก็ไม่อยากนอนในบ้านหลังใหญ่โตแบบนี้คนเดียวนักหรอก

“อยู่นานๆ ได้แน่นะ”

“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ บ้านออกจะใหญ่โตกว้างขวาง ถ้าได้แกมาอยู่เป็นเพื่อนก็ดีน่ะสิ จะได้ไม่เหงา”

“ขอบใจนะ”

“อื้อ”

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY